برخی صاحبان قدرت برای تصاحب مجلس از نوچهها حمایت میکنند
نماینده سابق اراک گفت: صاحبان قدرت به دنبال نوکیسهها و نوچههایی میروند که مجلس در اختیارشان باشد.
حسن مرادی عضو کمیسیون انرژی مجلس هشتم در گفتوگو با خبرنگار ایلنا در توضیح وضعیت انتخاباتی در اراک میگوید: فکر میکنم اصلاح طلبان هنوز فعالیت رسمی خود را آغاز نکردند اما از اصولگراها برخی فعالیت میکنند. از سوی دیگر فعالیتهای گروه احمدینژاد هم در شهر احساس میشود. به طورکلی هسته اصلی اصولگراها هنوز حضور دارند. این طیف بسیار قوی هستند و به نام هسته اصولگراها فعالیت میکنند.
شورای نگهبان سعهصدر بیشتری داشته باشد
نماینده سابق اراک در پیشبینی وضعیت مجلس یازدهم گفت: خیلی اتفاقها به شورای نگهبان بستگی دارد. اگر این شورا تحمل داشته باشد و فضا را باز کند یک مجلس اعتدالی به وجود میآید٬ اما به هرحال اصولگرایان قصد دارند تمام کرسیها را بگیرند در نتیجه هرچقدر هم که اصلاحطلبان تلاش کنند بخشی از کرسیها متعلق به آنها خواهد بود و احتمالا یک مجلس اعتدالی به وجود میآید.
مرادی در تحلیل تاثیر اقدام حمایتی رئیسجمهور نسبت به ردصلاحیتهای گسترده گفت: رئیسجمهور هم برای بعضی کاندیداها میتواند چانه زنی کند. اگر روی برخی کاندیداها حساسیت وجود داشته باشد؛ رئیس جمهور هم نمیتواند کاری انجام دهد. به نظر میرسد اولویت شورای نگهبان روی خطوط سیاسی است و این مسئله بیش از هرچیز در تایید صلاحیتها تاثیر دارد.
این نماینده سابق مجلس در پاسخ به این سوال که فکر میکنید شورای نگهبان در مقابل نمایندگانی که از رحیمی پول گرفتند چه واکنشی نشان میدهد؟ خاطرنشان کرد: هنوز اسم این نمایندگان مشخص نشده است. ولی این عامل٬ بازدارنده نیست. چون به هرحال مبلغ دریافتی کم بوده و به آن نمیپردازند.
تفاوت عملکرد مجالس ششم و هفتم
وی در توضیح عملکرد مجلس هفتم تصریح کرد: مجلس هفتم بیشتر سعی میکرد مواضع اصولگرایی داشته باشد و با دولت همراهی کند. آقای احمدینژاد بعد از اینکه هدفمندسازی را پذیرفت شروع به افراطیکاری کرد به طور مثال به همه مردم یارانه داد که ما معتقد بودیم نباید چنین کاری صورت بگیرد.
مجلس هشتم حامی احمدینژاد بود
مرادی در پاسخ به اینکه در دوره احمدینژاد بسیاری از نمایندگان نظارت درستی نداشتند و سکوت کرده بودند اما حالا میبینیم که در دولت روحانی اکثر وزرا سهکارته و دوکارته هستند. علت آن چیست؟ چرا مجلس در آن زمان برفعالیت دولت نظارتی نداشت؟ اظهار داشت: به هرحال در مجلس هشتم دولت افراد بیشتری در مجلس داشت و کسی هم اعتراض نمیکرد بسیاری از دولت برای استان خود پول میگرفتند و فکر میکنم که مجلس هشتم بیشتر حامی احمدینژاد بود. به هر حال یک عده از نمایندگان هستند که همیشه سکوت میکنند. از سوی دیگر برخی نمایندگان هم کار را پیش میبرند و اصولگراها به اجبار اخلاقی از اینها حمایت میکنند که خب قاعدتا تعهدی نانوشته است.
میخواستند با خودکار و خودنویس نمایندگان را بخرند
وی ادامه داد: در یک رایگیری برای یکی از نهادها؛ تعدادی خودکار و خودنویس از سوی آن نهاد به مجلس آورده میشد و نمایندگان را صدا میکردند تا خودکارهای خود را بگیرند. من گفتم خجالت نمیکشید که میخواهید نماینده را با خودکار و خودنویس بخرید؟ وقتی شأن نماینده آنقدر پایین بیاید که فلان نهاد بتواند برای تصویب یک لایحه با خودکار و امثال آن او را تطمیع کند٬ واقعا چه میتوان گفت.
صاحبان قدرت از نوچههایی حمایتمی کنند که در مجلس در اختیار آنها باشد
این نماینده ادوار مجلس افزود: قواعد و اصول محکمتری باید بر روابط مالی نمایندهها و کاندیداها استوار باشد. چرا شهردارهای ما علاقمند به نماینده شدن دارند؟ چرا مردم باید به چهرههای ورزشی در حوزه قانونگذاری رای بدهند؟ ما در شورای شهر هم به همین مشکل خوردیم. این اتفاقات برای من جای تعجب دارد. ما چقدر به رزومهٔ افراد توجه داریم؟ کاندیدابی وجود داشت که بزرگترین شغلش؛ رئیس کتابخانه مسجد شهرشان بود. شغل او بسیار خوب است اما آیا او میتواند در حوزه قانونگذاری موفق باشد؟ ما چقدر از چهرههای علمی دعوت کردیم؟ صاحبان قدرت هم به دنبال نوکیسهها و نوچههایی میروند که در اختیار آنها باشد.
نگاه کلان در نمایندگان وجود ندارد
وی اضافه کرد: برخی نمایندگان مناطق نفتخیز وقتی به مجلس میآیند؛ دیدگاهشان این است که نفت مال ماست و تمام عواید آن باید در جیب ما برود در حالی که نفت برای تمام ملت است. در نتیجه آنها هدفمند میآیند که رئیس کمیته انرژی بشوند. نگاه کلان در نمایندگان وجود ندارد و بیشتر سطحینگر هستند.
نماینده سابق اراک خاطرنشان کرد: هفتاددرصد مردم وظیفه نماینده را نمیدانند. میگویند مثلا فلان میدان در طول فعالیت تو خاکی بود و خیابان آسفالت نبود در حالی که اصلا ارتباطی به نماینده ندارد. در نتیجه نمایندگان هم با جزئی و سطحینگری سعی میکنند با لابی چیزهایی از دولت بگیرند که واقعا امکانش وجود ندارد. سدی بزنند که آبی در آن نیست. سیلو بزنند که گندم در آن نیست. ورزشگاهی بزنند که نه بودجهاش موجود است و نه ورزشکارش. چقدر از این سالنهایی که آقای احمدینژاد ساخت الان در آن ورزش میشود؟ مردم فریاد میزدند ورزشگاه ورزشگاه و احمدینژاد هم میگفت بسازید٬ درحالی که من همان موقع گفتم باید بودجه را بسنجید. مثلا در یک شهرستان که یک دبیرستان دارد؛ میگویند دانشگاه بزنید. من بارها به اراکیها گفتم تا در یک بخش ده دبیرستان وجود نداشته باشد؛ برای تاسیس دانشگاه نیازی احساس نمیشود.
عضو کمیسیون انرژی مجلس هشتم ادامه داد: قبل از انقلاب پانصد هزار نفر در کنکور شرکت میکردند؛ ده هزار نفر قبول میشدند حالا اگر دو میلیون شرکت کنند همه قبول میشوند. ما با دانشگاهٔ که توسط اساتید کم سواد و دانشجویان کم سوادتر اداره میشود؛ رو به رو میشویم. این زنجیرهٔ کم سوادی به تمام کشور ما رسوخ میکند. مدرکگرایی در کشور واقعا فاجعه است.
نماینده سابق مجلس تصریح کرد: جهاد کشاورزی بالاترین درصد نیروهای هیئت علمی فارغالتحصیل از دانشگاههای مهم دنیا را داشت اما نود درصد آن الان بیکار هستند. وقتی در یک کشور بودجهٔ جاری ۹۳درصد کل کشور است و بودجه عمرانی ۷ درصد است؛ یعنی تمام کسانی که باید کار کنند؛ میتوانند دیوار را نگاه کنند.
در مجلس با پدیدهای به نام ساختمانسالاری مواجه هستیم
وی افزود: وزارت پست و تلگراف ما ۱۶ در دارد. یکی از بزرگترین عرصههای وزارتی ما است و در تمام نقاط تهران ساختمان دارد و جالب آنکه در خیابان شیخ بهایی هم برجهایی برای این وزارتخانه ساخته میشود. در حالی که دنیا رو به دیجیتال پیش میرود واقعا ما به دنبال چه هستیم؟ چرا باید اجازه دهیم این برجها ساخته شود؟ من فکر میکنم وزیر مدبر آن فکر این مسئله باشد.
این نماینده مجلس نهم بیان داشت: اگر ما به نتیجه برسیم که این رویه غلط است؛ بالاخره یک اتفاقی میافتد. تا وقتی نفهمیم که این رویه غلط است هیچ اتفاقی صورت نمیگیرد. ما میگوییم جای برج مخابراتی هتل بسازید. صنعت توریسم را رواج دهید. ما ظرفیت هتل بسیار کمی داریم و تا دو سال دیگر ظرفیت هتلهای چهار ستاره ما پر میشود. چگونه میتوانیم درهای مملکت را برای توریستها باز کنیم؟ ساختمانهای دولت باید به اقامتگاه تبدیل شود. بسیاری از همان کارمندها میتوانند خدمات توریستی ارائه دهند.
مرادی ادامه داد: ما در مجلس با پدیدهای به نام ساختمانسالاری مواجه هستیم. مدیر بزرگ کسی است که ساختمان و دفتر خیلی بزرگ دارد. مدیری بزرگ است که میز و اتاقش بزرگ باشد. این فاجعه است. من کتابی با عنوان روابط را عمومی کنیم «خواندم. آنجا میگفت میز هر کس را استاندارد کنیم نه اینکه یک مشاور برود حمام و سونا و جکوزی در دفترش بسازد. مدیر وقتی کوچک میشود با آفتابه لگن خود را بزرگ میکند. یک هیئت خارجی به ایران میآید و چقدر میوه و شیرینی حرام میشود؟
نماینده سابق مجلس خاطرنشان کرد: مشکل فعلی بحث احزاب است. مدتهاست که این مسئله وجود دارد. بعد از حزب جمهوری اسلامی چقدر به احزاب توجه کردیم؟ در دوران انتخابان کمی فعال میشوند و بعد انتخابات تعطیل میشود. تفکر حزبی در کشور ما حاکم نیست. ما به کادرسازی ایمان نداریم و به آن نپرداختیم. جناحهای سیاسی ما را همیشه تندروها تشکیل میدهند. هیچوقت هیچچیز مکتوب نیست. هیچ مرامنامه مکتوبی برای هیچکس وجود ندارد. باید ببینیم که چه چیزی مانع این تشکل هاست و اجازه نمیدهد پا بگیرد. عراق حکومت نوپایی دارد ولی تفکر حزبی در آنجا بهتر جا افتاده است. فکر میکنم ساختار را باید مسئولان بچینند.
اکثر نمایندگانی که برای یک دوره انتخاب میشوند؛ به مسئولیتهای خود آگاه نیستند
وی در پاسخ به اینکه درآمد دولت از فروش نفت ۷۸ میلیارد دلار بود که با فروش دارایی دولت و خصوصی سازی نهصد میلیارد دلار شد. دولت صندوق توسعه را که تحویل داد صفر بود. چرا نمایندگان دولت درباره این مسئله ورود نکردند؟ گفت: در زمان ما که چنین اتفاقی نیفتاده بود و بحث تغییر تحول دولت هم مطرح نبود. بعدا هم فکر میکنم خیلی از نمایندگان مصلحتاندیش شدند و تصمیم به سکوت گرفتند. البته همه چیز واضح بود اما دولت احمدینژاد با توجیه اینکه به دلیل تحریمها ما نمیتوانیم به طور واضح نفت بفروشیم و این باید از طریق کانالهایی مثل بابک زنجانی رخ بدهد که همین باعث میشد حساب ذخیره ارزی به بهانه تحریمها نامشخص باشد.
مرادی افزود: دستگاه نظارتی تا ورود پیدا کند دچار یکسری بروکراسیهای اداری است. این پروسهها معمولا طولانی است. متاسفانه اسیر مصلحت اندیشی میشویم. نهادهای نظارتی ما باید شفاف و مستقل باشند تا در هر دولتی فعالت کنند. نهادهای نظارتی باید وابستگی خود به دولت را به حداقل برسانند. اکثر نمایندگانی که برای یک دوره انتخاب میشوند؛ به مسئولیتهای خود آگاه نیستند و اسیر موجها میشوند. ما نیازمند نمایندگانی هستیم که استقلال بهتری داشته باشند و در شرایط مختلف دوام بیاورند. تا زمانی که وابستگی یا انتصاب وجود دارد؛ مشکلات حل نمیشود.