خبرگزاری کار ایران

یادداشتی از غلامعلی خوشرو؛

توافق هسته‌ای؛ پایان تردید و تحریم

نماینده کشورمان با نگارش یادداشتی توافق هسته‌ای و دستاوردیهای آن را بررسی کرد.

به گزارش ایلنا متن یادداشت غلامعلی خوشرو به این شرح است

وقتی این تلقی نادرست به گفتمان غالب تبدیل شود، مشروعیت‌زدایی، فشار، تحریم، تهدید و حتی جنگ گزینه‌های مطلوبی برای مقابله با چنین خطری قلمداد می‌شوند. مذاکرات تحسین‌برانگیز و دشواری که در حدود دو سال گذشته انجام شد، توانست این روند خطرناک امنیتی کردن موضوع ایران را معکوس کند. اکنون شش قدرت جهانی پذیرفته‌اند که ایران حق غنی‌سازی و انجام آن را دارد، حتی اگر با پذیرش محدودیت‌های موقتی توافق شده باشد. اما ایران بدون تعطیلی و وقفه به غنی‌سازی ادامه می‌دهد. به علاوه به دلیل تصویب قطعنامه جدیدی در شورای امنیت، جامعه جهانی به صلح‌آمیزبودن برنامه هسته‌ای با پذیرش غنی‌سازی ایران، اعتراف می‌کند. البته ایران نیز می‌پذیرد با رعایت ضوابط و به نحو مدیریت شده با آژانس بین المللی انرژی اتمی همکاری کند و با شفافیت، ادعاها و ابهامات آنها را پاسخ گوید.

براساس این همکاری و تفاهم، با تصویب قطعنامه در شورای امنیت که پیش‌نویس آن اکنون در اختیار اعضا قرار گرفته است، تمام شش قطعنامه شورای امنیت که مبتنی است بر تهدید و تحریم ایران، لغو می‌شوند.

لغو این قطعنامه‌ها و ختم این تهدیدها و تحریم‌ها در این مرحله گام بسیار مهمی تلقی می‌شود. با لغو تحریم‌های اقتصادی و مالی و نفتی و بانکی، ایران به منابع خود دسترسی می‌یابد و با تعامل اقتصادی و برنامه‌ریزی به سمت اقتدار بیشتر و پیشرفت حرکت می‌کند. به علاوه در اثر اجرای درست این تفاهم‌ها در یک بازه زمانی ١٠ساله به طور کامل پرونده ایران در شورای امنیت مختومه می‌شود و محدودیت‌های فعالیت‌های صلح آمیز هسته‌ای ایران نیز ملغی می‌شود.

بر این اساس از لحاظ راهبردی سه دستاورد مهم برای ایران قابل اثبات است:

الف : برخورداری از صلح و ثبات نقش سازنده و مؤثر ملی، منطقه‌ای و جهانی

ب: برخورداری از فناوری هسته‌ای صلح آمیز با دسترسی به چرخه سوخت

ج: برخورداری از اقتصادی پویا و مقاومتی بدون تحریم و در همکاری و تعامل با اقتصاد جهانی

پایه‌های ضروری دستیابی به موارد فوق با تفاهم‌های انجام شده فراهم آمده است، اما تحقق این مهم بستگی به همبستگی ملی و همکاری جمعی و تعامل جهانی دارد. به دلیل این چشم‌انداز نویدبخش و امیدآفرین است که دشمنان ایران به‌ویژه اسرائیل و هم پیمانانش در آمریکا و منطقه، ضد این تفاهم کارزار به راه انداخته‌اند. آنها که خیال‌پردازانه در انتظار فروپاشی یا تسلیم ایران بودند، اکنون شاهد استقامت و موفقیت ایران هستند. ایران توانست در همان نقطه‌ای که آنها منتظر به زانودرآمدنش بودند، تمام قامت به‌پا خیزد.

اینکه ایران توانسته است با شش قدرت جهانی مذاکره کند و قطعنامه‌های تحریمی و لازم‌الاجرای شورای امنیت را بدون اجرا از طریق مذاکره ملغی کند، پدیده‌ای بی‌نظیر در تاریخ سیاسی جهان است. این دستاورد تاریخی به دلیل اقتدار و انعطاف ایران حاصل شد.

اقتدار ایران از رهنمودهای رهبری، انسجام ملی، استقلال نظام، آمادگی دفاعی، مقاومت و پایداری و ایثارگری مردم و تلاش دانشمندان و نخبگان ریشه می‌گیرد. اینکه منابع قدرت را چگونه در عرصه بین‌المللی به دستاوردهای سیاسی تبدیل کنیم، بستگی به قدرت انعطاف و توان مذاکره ما دارد.

اساسا کشوری که فاقد اقتدار و اعتمادبه نفس باشد، فاقد عنصر انعطاف است، چراکه خود را با خطر فروپاشی مواجه می‌بیند، اما کشوری که از اعتمادبه نفس برخوردار است، اهل انعطاف و مذاکره برای حفظ و ارتقای جایگاه خود است. تدبیری که دولت در اجماع سازی داخلی و در تعامل جهانی به کار گرفت و مذاکرات نفسگیری که انجام شد، دستاوردهای مهمی را برای ایران به ارمغان آورده است. اقتدار نظام به همراه تدبیر و مذاکره، ساختار ظالمانه قدرت جهانی را تغییر داد؛ ساختاری که از یک سو مبتنی است بر زور و سلطه و از سوی دیگر بر فرمانبری یا فروپاشی است. ایران براساس احترام متقابل و بر مبنای دادوستد، وارد مذاکره شد و در حد مقدورات خود توانست روند یک سویه تهدید، تحریم و تخریب را به تعامل دوسویه، احترام متقابل، همکاری مشترک و پیشرفت و توسعه تبدیل کند. هیچ گاه نباید فراموش کنیم در تعامل جهانی هرچه دامنه مقدورات خود را که ترکیبی از اقتدار و انعطاف است گسترش دهیم، جایگاه سزاوارتری کسب می کنیم. نگارنده امیدوار است با لغو همه قطع نامه های تحمیلی و تحریمی پیشین، بنیانی استوار برای این چرخش تاریخی گذر از تهدید به تعامل در ارتباط با جمهوری اسلامی ایران فراهم آید. ایران به عنوان کشوری برخوردار از فرهنگ و تمدنی غنی که در توفان های چند هزاره تاریخ، هویت و استقلال خود را حفظ کرده و همچنان استوار و سربلند ایستاده است، هرگز این موقعیت ممتاز را از عهدشکنی و ستمگری به دست نیاورده است. اگر ما در مذاکرات، جدی و تسلیم ناپذیر بودیم، برای آن است که تنها تعهدی را بپذیریم که در عمل قادر به انجام آن باشیم؛ ایران به تعهدی که پذیرفته، پایبند است، باید طرف های مذاکراتی ما به تعهدات خود پایبند بمانند. تنها از طریق پایبندی به تعهدات، حسن نیت و درستی رفتار است که می توان در جهان پررنج و ستم و خشونت کنونی، شاهد پیروزی دیپلماسی بر جنگ بود.

* سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل متحد - نیویورک

کد خبر : ۲۹۲۰۶۰