تعیین زمان حل PMD تا پایان سال ۲۰۱۵ به نفع ایران است
یک منبع آگاه نزدیک به تیم مذاکره هسته‌ای کشورمان تعیین زمان حل PMD تا پایان سال ۲۰۱۵ را به نفع ایران دانست.
این منبع آگاه مذاکره کننده در گفت‌و‌گو با خبرنگار اعزامی ایلنا به وین٬ درباره برآیند سفر «یوکیا آمانو» مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به ایران گفت: PMD مساله‌ای است که ایران هیچ وقت آن را معتبر ندانسته و حتی در بیانیه لوزان هم از آن به فعالیت های گذشته تعبیر شده است. با این حال موضوعی است که باید حل شود و نمی بایست آن را حل نشده باقی گذاشت. زمانی که تیم جدید روی کار آمد، این مساله و به عبارتی همان ۱۲ سوال معروف روی میز بود و به هر حال مساله‌ای است که برای یک توافق پایدار باید این پرونده بسته شود. حرف‌های اخیر آمانو نیز حرف‌های مثبتی در مقایسه با سخنان قبلی وی بود. معنی حرف‌های وی این بود که دو طرف مصمم هستند این پرونده را طی یک فرایند توافق شده، ببندند.
این منبع آگاه افزود: «ایران و آژانس نوامبر ۲۰۱۲ توافقنامه‌ای را امضا کردند. ایران پیش از این اعلام کرده بود که این توافق می‌تواند چارچوبی برای کار باشد.»
وی درباره صحبت‌های آمانو درباره لزوم تعیین تکلیف مسائل تا پایان سال ۲۰۱۵ میلادی گفت: این موضوع قطعا مثبت است٬ هر چند بهتر بود اصلا چنین پرونده‌ای روی میز وجود نداشت، ولی علیرغم خواسته ما این موضوع به عنوان موانع یک توافق پایدار است و ما می‌خواهیم این پرونده هر چه زودتر بسته شود٬ چراکه اهمیت این پرونده می‌تواند به توافق جامع لطمه بزند. PMD مساله‌ای است که برخی ادعا می‌کردند ممکن است حل آن تا ۱۵ سال طول بکشد. این‌که قرار است تا آخر ۲۰۱۵ و طی شش ماه کارهای مربوط به آن انجام شود، مساله مثبتی است.»
وی درباره دیدار «آمانو» با «علی شمخانی» دبیر شورای عالی امنیت ملی گفت که این شورا متشکل از برخی وزرای مرتبط و فرماندهان عالی نظامی و انتظامی کشور بوده و بسیاری از موضوعات فرابخشی کشور در این شورا حل می‌شود. رییس این شورا، رییس‌جمهوری است و هماهنگی های لازم توسط این شورا با سایر دستگاه ها هماهنگ می شود.
این منبع ادامه داد: از مشکلاتی که با آژانس داریم این است که همانطور که مقام معظم رهبری فرمودند نمی‌توان به قضاوت و عدالت آژانس اعتماد کرد. مثلا این‌که آژانس اعلام کند که ایران هیچ فعالیت اعلام‌نشده‌ای ندارد، به هیچ عنوان این قضاوت های کیفی مورد پذیرش ایران نیست و نمی‌شود سرنوشت مذاکرات را به آن گره زد. ولی در مسایل شکلی و عددی راستی‌آزمایی مثل این که قرار است سه هزار سانتریفیوژ به هزار سانتریفیوژ کاهش پیدا کند، این وظیفه آژانس است که این تغییرات را تایید کند. به عبارت دیگر تبدیل قضاوت‌های کیفی آژانس که در مورد آن بیشترین شک و تردید وجود دارد به راستی‌آزمایی‌های کمی که روال مشخص و معینی دارند، یکی از دشوارترین بخش‌های مذاکرات فشرده ماه‌های قبل بوده است. در مورد PMD هم این که بتوان درباره فرمول‌های مشخص و عملی توافق کرد که در پایان این شش ماه آژانس صرفا انجام آنها را تایید کند، می‌تواند این پرونده را برای همیشه ببندد.