هزینه و سازماندهی اخلالگران چگونه انجام می‌شود؟
سازمان دانشجویی حزب اسلامی کار در بیانیه‌ای به تحرکات اخلالگران انتقاد کرد و این پرسش را مطرح کرد که چرا و چگونه این افراد به راحتی در برگزاری مراسم‌ها و برنامه‌ها، همایش‌ها و کنسرت‌ها اخلال ایجاد می‌کنند؟
به گزارش ایلنا٬ متن بیانیه سازمان دانشجویی حزب اسلامی کار در خصوص مسائل روز به شرح زیر است:
بی‌تردید یکی از بزرگترین موهبت‌های خداوندی در حق نوع بشر، اصل آزادی و برابری انسان‌هاست که ادیان آسمانی نیز بر آن صحه گذاشتند.
آرمان والای بشری هم در طول اعصار و در تطور تاریخی خود منادی آزادی بوده و با هرگونه ظلم و ستم و اقتدارگرایی و دیکتاتوری مقابله کرده است. آزادیخواهی از آرمان‌های انقلاب اسلامی و حتی اصلی‌ترین دستاورد آن بوده است.
بنیانگذار انقلاب اسلامی در این خصوص فرموده‌اند: آزادی برای مردم است، قانون آزادی داده، خدا آزادی داده، اسلام آزادی داده، آزادی اعطا شدنی نیست. آزادی مال مردم است.
قانون اساسی به عنوان میثاق ملی در اصول سوم، بیست و چهارم، بیست و ششم و بیست و هفتم و سی و نهم، به پاسداشت اصل آزادی بیان، آزادی مطبوعات، آزادی فعالیت احزاب و گروه‌های سیاسی و آزادی برپایی اجتماعات و تجمعات قانونی و ممنوعیت هتک حرمت و حیثیت افراد می پردازد.
ضمن اینکه اگر آزادی از دید کارکردگرایی در تعامل بین دولت و ملت مورد بررسی دقیق قرار گیرد، به روشنی می‌توان فواید و آثار و برکات آن را در مشروعیت و مشارکت سیاسی و ثبات نظام و همچنین احساس تعلق خاطر شهروندان به نظام سیاسی ملاحظه نمود.
تعبیر زیبای دکتر شریعتی در این مورد فراموش شدنی نیست؛ «آنچه حقیقت دارد جز این نیست که انسان، تنها آزادی است و شرافت و آگاهی.» آزادیخواهی اگرچه یکی از مولفه‌های اصلی گفتمان دانشجویی و گفتمان اصلاح طلبی است، بدون شک می‌توان گفت در زمان پیروزی انقلاب به عنوان مهمترین گفتمان مبارزه‌های انقلابی بوده است. لذا تاکید بر آزادی های مشروع در قانون اساسی باید سرلوحه تمامی گروه‌های سیاسی باشد و دولت طبق قانون ضامن پاسداری از آن است.
متاسفانه طی هفته‌های گذشته شاهد لغو سخنرانی‌ها و همایش‌ها و تجمعات قانون بوده‌ایم که از قبل برنامه‌ریزی و هماهنگ شده بودند و عده‌ای خودسر که مشخص نیست از کجا دستور می‌گیرند٬ اقدام به ممانعت از اجرای مراسم‌های تشکل‌ها یا نهادهای قانونی می‌کنند و به نوعی کفن پوشی‌های دوران اصلاحات را به ذهن متبادر می‌کند.
این گروه‌های افراطی یا فشار با حرکت‌های نابخردانه خود فضای جامعه مدنی را متاثر ساخته و نوعی رادیکالیسم کور را به جامعه تحمیل می‌کنند.
دانشگاه که باید ملجا و ماوای آزادی بیان و تناظر افکار و اندیشه‌ها باشد با تمامیت خواهی و مطلق‌نگری ایدئولوژیک این گروه‌ها مواجه می‌شود. مردمان شهری که میزبان صحبت‌های یک نماینده مجلس هستند، با خشونت و چماق بازی عده‌ای مواجه می‌شوند که بدون هیچگونه عقلانیت و منطقی، راه را بر وی بسته و حتی مورد ضرب و شتمش قرار می‌دهند.
بی اخلاقی سیاسی این افراد تا آنجا پیش می‌رود که حتی حرمت حرم بنیانگذار انقلاب را هم نگه نمی‌دارند. به‌راستی تهدید رئیس جمهوری و ممانعت از ایراد سخنرانی وی در حرم امام (ره) چه معنا و مفهومی می‌تواند داشته باشد؟ هزینه‌ها و سازماندهی این افراد از سوی چه کسانی یا چه نهادهایی تامین می‌شود؟ چرا و چگونه این افراد به راحتی در برگزاری مراسم‌ها و برنامه‌ها، همایش‌ها و کنسرت‌ها اخلال ایجاد می‌کنند؟ از طرف دیگر با بداخلاقی سیاسی در مراسم تشییع پیکر شهدای غواص جنگ تحمیلی با سوء استفاده از نام شهدا به دنبال مطامع و امیال سیاسی خود هستند.
به راستی با تخریب عظیم‌ترین سرمایه‌های اجتماعی این ملت یعنی اقبال و ارادت همه اقشار جامعه به شهدا، چه کسی منتفع خواهد شد؟
این تشکل دانشجویی از دولت و مسئولان امنیتی خصوصا رئیس جمهوری به عنوان رییس شورای عالی امنیت ملی انتظار دارد قاطعانه با اخلالگران افراط‌گرا که خود را داعیه‌دار قانون و مصلحت عمومی می‌پندارند٬ برخورد کند و به اعمال و رفتار فراقانونی عده‌ای خاص خاتمه دهد.
از قوه قضاییه انتظار می‌رود نسبت به پیگیری موضوعات و برخورد با خاطیان و صدور احکام قضایی قاطع اقدام مقتضی به عمل آورد تا روح آزادی بیان و آزادی پس از بیان در جامعه ایرانی و اسلامی ما همچنان بارور بماند.
و السلام علی من التبع الهدی
۱۳۹۴/۰۴/۰۲