قالیباف٬ احمدی‌نژاد و لاریجانی؛ جا مانده‌های ائتلاف
اصولگرایان تنها با اصلاح‌طلبان رقابت خواهند کرد اما با توجه به لیست طولانی کاندیداهای بالقوه بعید است این تفاهم در بیشتر حوزه‌های انتخابیه امکانپذیر باشد
پیرمردان خیابان خردمند جنوبی٬ روز چهارم خرداد میزبان جوانان جویای نام اصولگرایی بودند که این روزها بیش از همیشه تب و تاب ورود به انتخابات را دارند. دیدارهای موتلفه و ایثارگران و پایداری برای وحدت اصولگرایان در این چند ماه با شتاب بیشتری انجام شده است.
موتلفه؛ روزهای اختلاف و تنش با پایداری
تا دو سال پیش کسی باور نمی‌کرد همفکران رسایی و عسکراولادی دور یک میز بنشینند و برای تداوم اصولگرایی در دولت تدبیر و امید برنامه بریزند. یاران موتلفه به همراهی با لاریجانی مشهورند و حتی در مجلس توانستند مصری را به هیئت رئیسه مجلس بفرستند٬ اما در مقابل٬ دو جریان دیگر جز منتقدان رئیس مجلس به شمارمی‌روند و تلاش‌هایی هم برای پایین کشیدن لاریجانی از ریاست قوای قانونگذاری انجام داده بودند.
سه سال پیش بود که حمید رسایی در مناظره با بادامچیان گفته بود «ما جبهه متحد را از درون نظام می‌دانیم. ولی بعضی از آنها را شایسته حضور در مجلس نهم نمی‌دانیم.»
رسایی در آن سخنرانی معتقد بود برخی اصولگرایان مردود شده‌اند و با اشاره به احتمال ریاست لاریجانی بر مجلس دهم گفته بود ساکت فتنه را نباید امام جماعت کرد.
در دی ماه 92 نیز انتقاد گزنده رسایی از اکثریت نمایندگان مجلس بحث و جدل‌های فراوانی را به وجود آورد. محمدنبی حبیبی آن زمان در مقام پاسخگویی به اتهام‌های رسایی در آمد و زبان به انتقاد از جبهه پایداری گشود و حجت‌الاسلام ذاکری هم گفته بود که «متاسفانه می‌بینیم ماهنامه‌ای که نام 9 دی را غصب کرده٬ علیه موتلفه اسلامی کار می‌کند.»
وقتی اختلاف‌های درونی٬ جایی برای ائتلاف بیرونی نمی‌گذارد
در انتخابات 92 هم اختلاف‌های این گروه‌ها بیشتر و بیشتر شد تا جایی که دیگر کسی از ائتلاف و جمع شدن زیر یک سقف صحبت نمی‌کرد. موتلفه اول قصد معرفی «یحیی آل اسحاق» را داشت و مقام‌های ارشد این حزب این خبر را تایید کرده بودند. اما بعد از اینکه گروه 3+2 تشکیل شد و منوچهر متکی و محمدرضا باهنر و مصطفی پورمحمدی و محمد حسن ابوترابی در کنار آل اسحاق قرار گرفتند، موتلفه مدتی سکوت کرد و حتی بعضی اعضای موتلفه از حضور هاشمی حمایت کردند و در نهایت علی‌اکبر ولایتی کاندیدای این جریان شد.
این اتفاق در سال 84 هم یک بار دیگر رخ داده بود. در حالی که موتلفه از لاریجانی حمایت کرده بود پیران این حزب در کنار هاشمی بودند و جوانان دل در گروه احمدی‌نژاد داشتند.
پایداری؛ جبهه‌ای از جنس اختلاف
اعضای جبهه پایداری نیز در ابتدا به دنبال کاندیداتوری فتاح بودند و بعد با لنکرانی به توافق رسیدند. حتی قاضی‌زاده هاشمی و روح‌الله حسینیان هم تاکید کردند که اگر جلیلی هم بیاید٬ کاندیدای نهایی جبهه پایداری لنکرانی است.
وقتی جلیلی نامزد انتخابات شد جبهه پایداری همچنان حامی لنکرانی باقی ماند و با انتفاد جمعی از هوادارانش رو به رو شد که جبهه پایداری را به خیانت متهم می‌کردند. از طرفی دیگر بعضی اعضای ارشد این جریان نگاهشان را به رفتار رئیس جمهور وقت دوخته بودند و به دنبال ائتلاف با نیروهای بهاری بودند اما در نهایت با ورود جلیلی جبهه پایداری در شرایطی قرار گرفت که ناچار شد از جلیلی حمایت کند.
جمعیت ایثارگران؛ گروهی که حتی کاندیدا هم نداشت
جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی هم که سعی دارد نقش اتاق فکر اصولگرایان را ایفا کند در انتخابات 92 مسیر پرفراز و نشیبی را طی کرد. این جریان که در سال 84 از قالیباف حمایت کرده بود و نتوانسته بود در پیروزی اصولگرایان سهیم باشد این بار با وسواس بیشتری از کاندیدها حمایت می‌کرد. این جریان در ابتدا به دنبال کاندید شدن علیرضا زاکانی بود و طی بیانیه‌ای اولویت و ترجیحات جمعیت ایثارگران در رابطه با نامزدهای ریاست جمهوری را حدادعادل، زاکانی و جلیلی عنوان کرد. با این حال وقتی نتیجه تایید صلاحیت‌ها آمد بیشتر اعضای جمیعت ایثارگران به ستادهای حداد عادل رفتند.
وقتی حداد عادل انصراف داد جمعیت ایثارگران حاضر به حمایت همه جانبه از سعید جلیلی نشد و همزمان جلساتی با ولایتی و قالیباف هم برگزار کرد تا در صورت پیروزی اصولگرایان خود را سهیم بداند و جالب اینجا بود که اولین گروه اصولگرایی هم بود که به دولت روحانی تبریک گفت و برای همکاری با دولت فراجناحی روحانی اعلام آمادگی کرد!
اما حالا دیگر نه 9دی غصب شده٬ نه موتلفه ساکت فتنه است. همه احزاب اصولگرا دست به دست هم داده‌اند تا اتحاد سه ضلعی را برای انتخابات مجلس دهم طراحی کنند و وجه مشترک این اتحاد نیز مقابله با دولت اعتدالی روحانی است.
جا مانده‌های ائتلاف
اما به نظر می‌رسد این جلسات در عین این که ممکن است اصولگرایان تشکیلاتی را به هم نزدیک کند، پدرخوانده‌های تاثیرگذار را به حاشیه خواهد راند.
1- علی لاریجانی؛ فراموش شده اصولگرایان
علی لاریجانی اولین فردی است که در معادلات اصولگرایان فراموش شده است. هیچ یک از سه حزب یاد شده نزدیک به رئیس مجلس نیستند و سهمیه‌ای برای حزب رهروان ولایت در جمع اصولگرایان پیش بینی نشده است.
لاریجانی نه تنها در مازندران و قم، طرفداران بی‌شماری دارد٬ بلکه تعداد زیادی از نمایندگان اصولگرای مجلس با او همدل و همسو هستند و اگر مثلث اتحاد بخواهد از لاریجانی عبور کند باید آماده رقابت با طیف وسیعی از نمایندگان اصولگرای فعلی مجلس شود که لاریجانی را بهترین گزینه برای ریاست مجلس می‌دانند.
در اختلاف میان اصولگرایان و لاریجانی همین بس که طرفداران او در فراکسیون رهروان ولایت عضویت دارند و منتقدان او نام فراکسیون اصولگرایان را برای خود انتخاب کرده‌اند. فراکسیونی که در ظاهر توسط حداد عادل رهبری می‌شود و رئیس مجلس هشتم روابط حسنه خود را با رئیس مجلس نهم و دهم حفظ کرده است٬ اما در واقع از اصولگرایانی تشکیل شده که منتقد شیوه اداره مجلس توسط لاریجانی هستند.
2- محمدباقر قالیباف؛ هنوز اصولگرایان او را به خاطر انتخابات 92 نبخشیده‌اند
محمدباقر قالیباف نیز که بیشترین اقبال را در انتخابات ریاست جمهوری اخیر داشت٬ سهمی از این جلسات ندارد. قالیباف نیز در مشهد و تهران طرفدارانی دارد و تنها ژنرال اصولگرایی است که در میان قشر متوسط شهری تهران نیز برای خود پایگاه رای دارد.
شهردار تهران نیز جمعی از دوستان و همرزمان قدیمی را در سپاه و نیروی انتظامی و شهرداری گرد خود جمع کرده و توانایی تاثیرگذاری در انتخابات تهران را دارد. لیست احتمالی نزدیکان قالیباف را اینجا ببینید.
3ـ- محمود احمدی نژاد؛ بی‌نیاز از حمایت موتلفه!
محمود احمدی‌نژاد نیز دیگر فردی است که مدیران دولت او کاندیداهای بالقوه ورود به انتخابات هستند. پیش از این اخباری از احتمال حضور بعضی وزیران دولت او در اصفهان و مشهد و خوزستان و تبریز و شمال و غرب کشور منتشر شده است و موقعیت خود را با حمایت احمدی‌نژاد در حدی می‌دانند که بدون حمایت موتلفه و پایداری و ایثارگران شانس موفقیت در انتخابات مجلس را دارند.
تفاهم افراد؛ تعیین کننده اتحاد اصولگرایان
با این حال تکلیف اتحاد اصولگرایان را وحدت مثلث احزاب و مثلث افراد مشخص می‌کنند. در هر حوزه انتخابیه که موتلفه و ایثارگران و پایداری از یک سو و لاریجانی و احمدی‌نژاد و قالیباف از سویی دیگر به تفاهم برسند، اصولگرایان تنها با اصلاح‌طلبان رقابت خواهند کرد اما با توجه به لیست طولانی کاندیدهای بالقوه بعید است این تفاهم در بیشتر حوزه‌های انتخابیه امکان پذیر باشد.
گزارش: میثم سعادت