هیات مخفی تحقیق و تفحص از وزارتخانهها و استانها را راه بیاندازید
یک استاد دانشگاه و فعال سیاسی اصلاحطلب گفت: وقت آن رسیده که روحانی هیاتی نزدیک به خود را منصوب کند٬ تا به استانهای مختلف بروند و بیسر و صدا به بررسی اجمالی آنچه در استانها میگذرد، بپردازند.
این روزها بحث بر سر تغییر و تحولات در کابینه یازدهم یکی از حاشیهسازترین خبرهای رسانهها است که شب گذشته به رسانه ملی هم راه پیدا کرد؛ احتمالی که ابتدا از سوی حسامالدین آشنا٬ معاون فرهنگی نهاد ریاست جمهوری مطرح شد و سپس سخنگوی دولت گفت که فعلا بحث تغییر در دستور کار نیست.
صادق زیباکلام، تحلیلگر سیاست داخلی هم به تازگی با انتشار دو نامه در اینباره به اظهارنظر پرداخته و متذکر شده که دولت ناچار به اعمال تغییراتی در کابینه به خصوص در وزارت کشور است؛ در غیر این صورت در جریان انتخابات آتی مجلس از سوی همین وزارتخانه با چالشهای جدی مواجه خواهد شد. زیباکلام در این گفتوگو از نیاز دولت به تغییر و تحول سخن میگوید چراکه به اعتقاد وی شکایات عمومی در انتصابهای دولت یکی از بزرگترین انتقادهای مردم در سفرهای استانی بود.
در شرایطی که از یک سو مذاکرات هستهای در مراحل پایانی خود قرار دارد و دولت یازدهم تلاش میکند این مذاکرات را به نتیجه برساند، و از طرف دیگر این دولت مشی محافظهکارانه در عرصه سیاست داخلی از خود نشان داده٬ آیا شما به عنوان یک فعال سیاسی و دانشگاهی ضرورت تغییر و تحولات گستردهای را در کابینه احساس میکنید؟
یکی از انتقادهایی که در سفرهای استانی دیدم و عمومیت داشت؛ شکایت زیاد از انتصابات وزارت کشور در مورد استانداران و فرمانداران از سوی طرفداران روحانی بود. بخش دیگر هم تغییراتی بود که باید صورت میگرفت و صورت نگرفته است. بسیاری از انتصابات جدید به توصیه نمایندگان مجلس نهم بوده؛ افرادی که از سوی نمایندگان مجلس منصوب شدهاند٬ در انتخابات مداخله خواهند کرد و سعی میکنند از نفوذ خود استفاده کنند. طبیعی است در این وضعیت از افراد با استعداد مدیر و اصلاحطلب به ندرت استفاده شده است.
گلایه دوم این بود که خیلی از افرد منصوب شده در دولت احمدینژاد همچنان سر کار هستند. با توجه به اینکه گامهای مهمی در جهت برونرفت از مسئله هستهای برداشته شده٬ وقت آن رسیده که روحانی وقت بیشتری را صرف مسائل داخلی و هیاتی نزدیک به خود را منصوب کند٬ تا به وزاتخانهها و استانهای مختلف بروند و بیسر و صدا بررسی اجمالی کنند و ببینند در وزارتخانهها و استانها چه میگذرد.
در صورت اعمال تغییر در کابینه، دولت نیازمند رای اعتماد دوباره مجلس به وزرای خود خواهد بود، با این وصف چقدر احتمال دارد دولت روحانی از نگرانی مواجهه با این چالشها٬ پس از به نتیجه رسیدن مذاکرات هستهای، دست به این تغییر و تحولات بزند؟
تا دولت روحانی هیات تحقیق و تفحص از انتصابات استانها و وزارتخانهها را تشکیل دهد، حداقل یک ماه زمان خواهد برد٬ اما یک نکته را شما درست میگویید؛ آنهم اینکه قطعا نمایندگان اصولگرا مقاومت زیادی میکنند٬ چون نمیخواهند مدیران و مسولانی که زیر نظر آنها و در دولت روحانی منصوب شدند، جایگزین شوند و همان داستان فتنه را پیش خواهند کشید. به نظر میرسد روحانی باید تن خود را برای رویارویی با چنین مخالفتهایی چرب کند.
از طرف دیگر درگیر شدن با این مخالفتها هم گریز ناپذیر است و چارهای نیست. آقای روحانی میتواند با سعه صدر بیشتری تغییرات را انجام دهد٬ اما یقینا نماینده مجلسی که فرماندار و مدیر کل آموزش و پرورش استان را تعیین کرده٬ بدون شک مقاومت خواهد کرد و سعی میکند جلوی این کار را بگیرد. مشکلاتی هست و من هم اذعان دارم این مشکلات هست٬ اما تا زمانی که این گزارشها جمع شود و ایشان بخواهند دست به کار شوند٬ ما عملا به مقطع زمانی بعد از توافق خواهیم رسید.
به گفته برخی تحلیلگران٬ روحانی برای انتخاب وزیر کشور که یکی از مهمترین سمتهای کابینه است، نظر طیف وسیعی از اصولگرایان مجلس را تامین کرد. اگر رحمانی فضلی یکی از گزینههای تغییر و تحول در کابینه باشد، دورنمای رابطه دولت و مجلس را چگونه توصیف میکنید؟
در انتخاب آقای رحمانیفضلی٬ یعنی کلیدیترین و مهمترین پست داخلی دولت٬ روحانی توافق نانوشتهای با اصولگرایان مجلس نهم و در راس آن رییس قوه مقننه امضا کرده؛ اینکه دولت مهمترین پست کابینه را به مجلس بدهد و در مقابل٬ مجلس هم با دولت همراهی کند.
آقای روحانی تعهد خود را عملی کرد و کلیدیترین پست کابینه را به آقای رحمانیفضلی سپرد ولی متاسفانه اصولگرایان به آن توافق نانوشته عمل نکردند. این را ما در مسئله استیضاح فرجیدانا و مخالفت با آقای توفیقی دیدیم.به بهانه فتنه٬ جلوی تغییرات روحانی را گرفتند. یعنی در حقیقت ۸ درصدی که به جلیلی رای دادند٬ در برابر دولت روحانی نقش اصلی را ایفا کردند. دولت روحانی هزینه اینکه وزیر کشورش اصولگرا باشد را پرداخت کرده٬ اما هیچ سودی عایدش نشده است.
شما مدعی شدهاید در انتخابات آینده مجلس٬ اعتدالیون با برخی از اصولگرایان میانهرو به ائتلاف خواهند رسید. با در نظر گرفتن شرایطی که اکنون شما به آن اشاره میکنید، تکلیف این ائتلاف چه خواهد شد؟
معتقدم مطلوبترین سناریو برای منافع ملی٬ جبهه گستردهای شامل نیروهای اصلاحطلب طرفداران دولت و اصولگرایان میانهرو است. در مقابل هم اصولگرایان تندرو به رهبری جبهه پایداری و طرفداران احمدینژاد خواهند بود.
معتقدم احتمال به وقوع پیوستن چنین سناریویی کم نیست؛ برای اینکه اصولگرایان میدانند پایگاه مردمی زیادی ندارند و پایگاه اجتماعی طرفداران احمدینژاد و پایداری بیشتر است. اگر فردا انتخابات شود٬ آقای احمدینژاد چندین برابر اصولگرایان معتدل و میانهرو رای خواهد داشت. بنابراین اصولگرایان معتدل و میانهرو دو گزینه بیشتر ندارند؛ یا باید با جریان تندرو ائتلاف کنند٬ یا با جریان اصلاحطلب و طرفداران دولت.
این را هم میتوان در نظر گرفت که شکست ائتلاف با احمدینژاد را پیش از این تجربه کردهاند...
دقیقا. به نظر من بغض و کینهای که احمدینژاد با آقای لاریجانی دارد٬ مانع از آن خواهد شد که این ائتلاف صورت بگیرد.