مذاکره کنندگان خط مقدم اعتبار سیاسی یک کشورند
استاد علوم سیاسی خاطرنشان کرد: با نتیجه رسیدن این توافق به این سبک نه تنها تحریم ها کاهش و فضای عمومی در ایران بهتر نمیشود بلکه تحریمها ممکن است به حوزه دیگر منتقل و تصاعد فشار در ایران ادامه خواهد یافت.
به گزارش خبرنگار ایلنا، ابراهیم متقی استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران در برنامه رویکرد منتقدان و موافقان مذاکرات هستهای لوزان که امروز صبح در دانشگاه علامه طباطبایی برگزار شد٬ گفت: کار دیپلماسی هماهند کارهای امنیتی و نظامی کار بسیار دشواری است. اگر نیروهای نظامی و امنیتی خط مقدم جبهه هستند٬ کسانی که در مذاکرات حضور دارند٬ خط مقدم اعتبار سیاسی یک کشور هستند.
وی با اشاره به روند مذاکرات هستهای طی سالهای اخیر گفت: تجربه کردهایم طی این چند سال در هر دوران گروهی مذاکرات را در دست داشته و حرفها و روندهای خود را بدون توجه به جامعه بر حق میدانستند.
وی افزود: ما شاهد هستیم طی یک سال اخیر هرچند روند مذاکرات قبلی است اما به نوعی واکنش به مذاکرات قبلی است.
این استاد علوم سیاسی گفت: مذاکراتی صورت میگرفت تحریمهای علیه ایران و مردم وضع میشد و کسانی قطعنامههای سازمان ملل را کاغذ پاره میدانستند٬ امروز هم کسانی هم فکر میکنند اگر این قطعنامهها لغو شود همه چیز درست میشود.
متقی تصریح کرد: مذاکرات ژنو و لوزان در شرایطی انجام شد که افکار عمومی فکر میکنند با این مذاکرات و روندهای آنها همه مشکلات آنها حل میشود.
وی راجعبه مذاکرات اخیر لوزان نیز گفت: ما مشاهده میکنیم آنچه که خط قرمز ماست و دغدغه اصلی امریکاییها یعنی سایت فردو بود در این بیانیه قرار است تبدیل به یک آزمایشگاه فیزیک هستهای شود که ایران حق ندارد به هیچ وجه مواد شکاف پذیری را در آن وارد کند.
این استاد علوم سیاسی بیان کرد: موافقان میگویند اگر امریکا به تعهدات خود عمل نکند ما همه چیز را به همان روز اول برمیگردانیم اما برای برگشت به ۱۸ ماه پیش دو سال زمان نیاز است ما آب سنگین اراک را قرار است تغییر کاربری دهیم و قلب آن را تغییر دهیم ولی این موضوع به هیچ وجه امکانپذیر نیست.
وی درباره مفهوم برد برد نیز گفت: مفهوم برد-برد در یک مذاکره و یک فرایند سیاسی زمانی امکانپذیر است که هر دو طرف از یک توان و شرایط برخوردار باشند بنابراین من بیشتر سعی میکنم از وضعیت مینیمایز برای تشریح این اوضاع استفاده کنم.
این استاد علوم سیاسی خاطرنشان کرد: مطمئنم با نتیجه رسیدن این توافق به این سبک٬ نه تنها تحریمها کاهش نمییابد و فضای عمومی در ایران بهتر نمیشود٬ بلکه تحریمها ممکن است به حوزه دیگر منتقل و تصاعد فشار در ایران ادامه خواهد یافت.