طرح داریم ولی کسی توجهی نمی‌کند!
به گزارش ایلنا، یوسف پزشکیان در مطلبی با عنوان «طرح داریم ولی کسی توجهی نمی‌کند!» در کانال تلگرامی خود نوشت:
یک دوستی طرحی را درباره مینی ریفاینری‌ها (پالایشگاه‌های کوچک) برای من فرستاده تا به دست رئیس‌جمهور برسد. حدود ۲۰ صفحه. واقعا خواندن ۲۰ صفحه کار سختی نیست اگر فقط یک مورد باشد. اما وقتی هر روز ده‌ها مطلب ۲۰ صفحه‌ای بیاید، خواندن آن‌ها ناممکن می‌شود.
طرح را نگاه می‌کنم. مثل یک پروژه دانشجویی است. مقدمه دارد و توضیح می‌دهد که چرا ریفاینری‌ها مهم و مفید هستند. محصولاتی را که می‌توانند تولید کنند معرفی می‌کند. شرح می‌دهد که شامل چه بخش‌هایی هستند. چه ماشین آلاتی نیاز دارند و الی آخر.
قسمت مدیریتی طرح پاراگراف آخر آن است که که نوشته‌اند آمادگی دارند بنزین و گازوئیل با این روش تولید و به بازار عرضه کنند. به عبارت دیگر تنها بخشی که به رئیس‌جمهور مربوط می‌شود این است که اعلام آمادگی می‌کنیم در این حوزه وارد شویم!
در اینجا چند تا اشکال وجود دارد. ما همیشه به دانشجوها می‌گفتیم که فهم صورت مسئله نیمی از حل مسئله است. بنابراین اجازه بدهید اول مشکلات‌مان را صورت‌بندی کنیم.
مسئله اول - ما نمی‌دانیم که چه طرحی باید به رئیس‌جمهور ارسال شود و چه طرحی نباید به او ارسال شود.
واضح است که ما نه در مدارس و نه در دانشگاه آموزشی درباره اینکه چه مشکلی را چه کسی و در چه سطحی باید حل کند، ندیده‌ایم. بنابراین نمی‌دانیم که باید چه انتظاری از رئیس‌جمهور داشته باشیم و او باید چه کارهایی بکند و در چه کارهایی ورود نکند. گمان من این است که رئیس‌جمهور باید درباره سیاست‌های کلان کشور تصمیم‌گیری کند. اگر قرار باشد درباره طرح‌های کوچک و بزرگ ورود کند، کارهای اصلی روی زمین می‌ماند.
مسئله دوم - دلیل اینکه طرح‌های این شکلی به شخص رئیس‌جمهور ارسال می‌شود چیست؟
احتمالا با یکی از موارد زیر مواجه هستیم:
۱- ما سیستمی برای دریافت طرح‌ها نداریم.
۲- سیستم داریم ولی کار نمی‌کند. مثلا طرح‌ها در آنجا بررسی نمی‌شود. یا رانتی وجود دارد. یا خیلی کند هستند.
۳- سیستم داریم، کار هم می‌کند. ولی یک عده با سیستم آشنا نیستند و نمی‌دانند طرح‌شان را باید به کجا بدهند؟ یعنی سیستم را به مردم معرفی نکرده‌ایم!
۴- سیستم داریم، کار می‌کند، مردم هم از وجود آن مطلع هستند! ولی بعضی‌ها چون از آنجا جواب نمی‌گیرند می‌خواهند سیستم را دور بزنند و از طریق دیگری کارهایشان را پیش ببرند.
مسئله سوم- اشکالاتی شکلی مربوط به طرح است. طرحی که برای رئیس‌جمهور یا یک سیاست‌گذار ارسال می‌شود، باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد؟
بسط موضوع و صحبت درباره راه‌حل‌های مربوط به مسئله اول و دوم می‌تواند موضوع یک یادداشت دیگر باشد. اما در اینجا می‌خوام چند نکته کوتاه درباره مسئله سوم مطرح کنم.
طرح مدیریتی با طرح دانشگاهی فرق می‌کند. طرحی که برای مدیر ارسال می‌شود
1️ باید کوتاه باشد (چون مدیر فرصت مطالعه متن‌های بلند را ندارد).
2️ باید بسیار شفاف، واضح و دقیق باشد (یعنی مدیر برای فهمیدن مسئله به دردسر نیافتد)؛
3️ به دو تا سوال اساسی پاسخ بدهد:
سوال اول- سود و آورده طرح برای مجموعه زیرنظر مدیر چیست؟ طرح می‌خواهد کدام مشکل را حل کند؟ ارزش این طرح یا پروژه چقدر است؟ مثلا صحبت از یک میلیون دلار صرفه‌جویی است یا یک میلیارد دلار یا ۱۰۰ میلیارد دلار؟ در چه مدت زمان این کار انجام می‌شود؟ و ...
سوال دوم- چه انتظاری و خواسته‌ای از مدیر دارید؟ چه مشکلی پیش رو هست که نیاز به مداخله مدیر دارد؟ به عبارت دیگر چرا خودتان پروژه را جلو نمی‌برید؟ اگر این همه مزیت دارد خب بروید انجام بدهید؟ یعنی دلیل ارجاع مسئله به مدیر در اینجا مشخص می‌شود. حالا یا مشکل قانونی دارد و باید حل شود؛ یا مجوز لازم دارند؛ یا وام می‌خواهند؛ یا کسی مانع‌تراشی می‌کند.
