فریاد نارضایتی شما در ۸ تیر بلندتر از آن است که کسی نشنیده باشد/ نگذارید که قهر شما تبدیل به هدیه‌ای ناخواسته به تندروها شود

به گزارش ایلنا، بیانیه حزب اتحاد ملت در تحلیل مرحله اول انتخابات ریاست جمهوری و دعوت مردم به حضور در دور دوم به این شرح است: 

به نام خدا

نتیجه‌ی دور اول چهاردهمین دوره‌ی انتخابات ریاست جمهوری در روز جمعه 8 تیرماه، بسیاری را غافلگیر کرد. نارضایتی عمیق اکثریت جامعه از ساختار و روندهای حاکم و مانع‌تراشی‌ها در مسیر اعمال اراده‌ی ملت برای تعیین سرنوشت خود از طریق انتخابات و نهادهای انتخابی، بر کسی پوشیده نیست. با این‌همه، ملت بزرگ ایران با رفتار حساب شده چه در قالب ریختن رأی خود به صندوق‌ها و چه امتناع از مشارکت در انتخابات، تلاش کرده است خواسته‌ی خود برای تغییرات بنیادین را به کوتاه‌ترین، موجزترین و رساترین زبان مدنی ممکن به گوش حاکمان و همه‌ی جریان‌های سیاسی برساند. در این انتخابات نیز با کنش آگاهانه و مدنی مردم، جریان حاکم که بیش‌تر مناصب و مجراهای قدرت را در دست دارد و با تمام توش و توان خود در انتخابات حاضر شده بود، حداکثر 20 درصد آرای ملت را به دست آورد که آن هم در وضعیت دسترسی برابر به منابع و فرصت‌ها، بسیار کم‌تر از این خواهد بود. روند نزولی جایگاه حاکمان در افکار عمومی با نادیده گرفتن پیام‌های روشن ملت در بزنگاه‌های مختلف، شدت خواهد گرفت و آن‌ها را با قهر بیش‌تری از سوی جامعه روبرو خواهد کرد. آن‌ها همواره این امید را داشته‌اند که در شرایط مشارکت کم مردم در انتخابات، شانس پیروزی داشته باشند، اما این بار در کم‌ترین میزان مشارکت نیز از موفقیت باز ماندند تا مشخص شود اگر میزان رای ملت باشد، حتی نیمی از قدرتی که دارند و موجب تسلطشان بر مقدرات کشور و مردم شده است، میسر نمی‌شود. این در حالی است که رأی آقای دکتر مسعود پزشکیان، به عنوان نامزد جریان منتقد وضع موجود، به‌رغم عدم‌مشارکت بخشی از مردم که بسیاری از آن‌ها جزیی از پایگاه اجتماعی اصلاحات و تحول‌خواه مدنی کشور محسوب می‌شوند، عددی قابل‌اعتنا و افتخارآمیز است. این نامزد مردمی که اخلاق مداری، صمیمیت و صداقتش در طول دوره‌ی انتخابات، احترام فراوانی را در جامعه برانگیخت، در این مرحله در حالی بیش از ده میلیون رأی به‌دست آورد که دل‌های بسیاری از کسانی که رای ندادند نیز متمایل به پیروزی او بود. 

جامعه‌ی ایران، بنا به تجربه‌ی خود تفاوت تأثیر عملکرد دولت‌های مختلف را در زندگی، حرمت و کرامت خود دریافته است. هنوز که هنوز است، خاطره‌ی خوش دولت اصلاحات و دستاوردهای فراوان آن در یادها زنده است. شاید جوان‌ترها به یاد نداشته باشند، اما روایت تاریخ و آمار و دستاوردها نشان می‌دهد که در همین ساختار قابل نقد و شایسته‌ی اصلاح، در طول آن 8 سال پرافتخار رشد بالای اقتصادی به همراه تورم تک‌رقمی و بهبود مستمر قدرت خرید مردم در کنار حرمت نهادن دولت به منزلت و حقوق شهروندان و جایگاه والای بین‌المللی ایران، روندی طبیعی و عادی بود و باز هم می‌توان به آن وضعیت نزدیک شد. اگرچه بسیاری از اختیارات دولت در طول سال‌های گذشته به مرور از آن گرفته شده است، اما اولاً با یک دولت مقتدر و متکی به رأی بزرگ ملت و وجود رییس جمهوری صاحب اراده، می‌توان بسیاری از آن‌ها را به دولت باز گرداند و ثانیا، در همین شرایط هم می‌توان وجود تفاوت بزرگ در عملکرد دولت‌ها را در تعیین سرنوشت مردم منصفانه به قضاوت نشست. مروری بر وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم در دولت اصولگرایان، آن هم در شرایط گشایش نسبی در کسب درآمدهای دولت به مدد تحولات بین المللی و نه خلاقیت و دیپلماسی دولت، و مقایسه‌ی آن با زمان دولت اصلاحات یا زمان به ثمر نشستن برجام نشانه‌ی درستی این ادعا است. تفاوت برخورد با زنان و جوانان در دولت اصولگرای تنگ‌نظر با حضور وزرای تندرو که خود جزو اصلی‌ترین عوامل و مدافعان برخورد سخت بر سر حجاب و سبک زندگی مردم‌اند، با دولت اصلاح‌طلبی که حقوق شهروندی افراد و حق آن‌ها برای انتخاب پوشش عرفی را پاس می‌دارد، قابل‌کتمان نیست. اگرچه همه‌ی اختیار چنین سیاست‌هایی در دست دولت نیست، اما آیا آنچه پس از سال 1400 با زنان و دختران در خیابان‌ها شد و به بهانه‌ی آن مردم را در برابر مردم قرار دادند و کسب‌وکار بسیاری از آن‌ها را دچار مشکل کردند، با پیش از آن قابل مقایسه است؟ امروز که رقیب آقای دکتر پزشکیان موی زنان را عمق راهبردی می داند، باید بزرگی و عمق خطر را بسیار جدی‌تر گرفت.

به نهاد دانشگاه بنگریم. در دوره‌ی اخیر با اساتید برجسته و مورد اقبال دانشجویان چه برخوردی شد؟ با خود دانشجویان و تشکل‌ها و فعالان آن چه بلایی آمد؟ آیا این وضعیت با پیش از آن قابل مقایسه است؟ درباره‌ی هنرمندان نیز وضعیت به همین‌گونه است. سینمای فاخر و عمیق و انسانی ایران که در جهان فرهنگ‌سازی می‌کرد و مایه‌ی افتخار و سربلندی ایرانیان بود، مدت‌هاست که به خاطره‌ها پیوسته است؟ چند وقت است از یک تریبون رسمی نزدیک به ادبیات و مطالبات اکثریت 80 درصدی مردم صدایی در نیامده است؟

رفتار نسنجیده و ایدئولوژیک دولتی‌ها چه آبروریزی‌هایی که در عرصه‌ی ورزش حرفه‌ای برای تیم‌های ورزشی کشور ایجاد نکرده‌اند و چه فرصت‌هایی که از باشگاه­‌ها و تیم­‌های ملی ما نگرفته است؟ چرا بهترین دانشمندان، بهترین هنرمندان، بهترین پزشکان، بهترین روزنامه‌نگاران و بهترین ورزشکاران کشور مانند بسیاری دیگر از آحاد ملت یا مهاجرت کرده‌اند و یا در فکر رفتن‌اند؟ از این مثال‌های دردآلود فراوان است و همه‌ی آن‌ها را ملت آگاه ایران بهتر می‌دانند. هر کس که دل در گرو تغییر این شرایط ناگوار و تحول در شرایط موجود دارد و آن را دفعتاً و به طور ناگهانی ناممکن و یا بسیار پرهزینه می‌داند، فرصت بر سر کار آمدن یک دولت معتدل، ملی و مردمی را که به برداشتن گام‌های تدریجی برای تغییر مساعدت فراوانی می‌کند، نادیده نمی‌گیرد و آن را از دست نمی‌دهد. با انتخاب آقای دکتر پزشکیان، تحول ناگهانی رخ نخواهد داد، اما زمینه برای مشارکت و نقش‌آفرینی فعالان در گروه‌های اجتماعی و اقشار مختلف، فراهم‌تر از قبل خواهد شد. ارتباط با دنیا عقلانی‌تر و فرصت‌های بیش‌تر و بهتری برای کشور در نظام بین‌الملل فراهم می‌شود. با کاسته شدن از مادر تبعیض‌ها که تبعیض سیاسی و دسترسی به منابع قدرت و ثروت است، دیگر نابرابری‌ها نیز کاهش می‌یابد. نگاه عدالت‌گرای دکتر پزشکیان به کاهش شکاف مرکز و پیرامون و احقاق هر چه بیش‌تر حقوق اقوام و اقلیت‌های مذهبی و افزایش انسجام ملی منجر می‌شود، حرمت به دانشگاه و اساتید آن می‌گردد و تندروهای بی‌پروا در این نهاد منزوی می‌شوند. این‌ها و بسیاری دیگر از این موارد با تغییر دولت میسر است و تمامی کسانی که دل در گرو تغییر دارند، شایسته نیست که نسبت به این فرصت مهم برای بهبود نسبی شرایط و تقویت قوای جامعه و جامعه‌ی مدنی بی‌تفاوت باشند. فرصتی که امروز پیش روی ما قرار دارد، بزنگاهی است که اگر از آن بگذریم، معلوم نیست که دوباره و در چه زمانی بازگردد. گام نهادن در این راه، مانع هیچ‌گونه مقاومت و کنشگری و تحول‌خواهی مدنی دیگری نیست، بلکه مقوم آن‌ها است. 

مردم دانا، نجیب و رنجدیده ایران 

فریاد نارضایتی شما در 8 تیر بلندتر از آن است که کسی آن را نشنیده باشد، 15 تیر اما موعد مناسبی برای اعمال اراده‌ی ملی برای تغییر در حد مقدور است. این کار با تکرار رأی مرحله‌ی اول ما به جناب آقای دکتر پزشکیان به‌علاوه رای بخشی از کسانی که در مرحله‌ی اول رای ندادند، شدنی است. خواهران و برادران شما در حزب اتحاد ملت که همواره خود را در کنار مطالبات و حقوق شما می‌دانند و در هر انتخاباتی که آن را واجد حداقل ظرفیت‌های لازم برای تغییر و تحول ندانسته‌اند در کنار شما بوده و از مشارکت فعال در آن سر باز زده‌اند، این بار از شما می‌خواهند که انتخابات پیش رو را به چشم فرصتی برای تقویت جامعه و احقاق هر چه بیش‌تر حقوق شهروندی و "نه" گفتنی دیگر به اقلیت حاکم قرار دهید و فراموش نکنید که فردای انتخابات، آن که رأی بیش‌تری بیاورد، حاکم بر بسیاری از مقدرات ما و کشور خواهد شد. نگذارید که قهر شما تبدیل به هدیه‌ای ناخواسته به تندروترین نیروها برای حاکمیت بر دولت و ظرفیت‌های فراوان آن شود. ما نیز تعهد می‌دهیم که در ایفای نقش نظارت و پی‌گیری وعده‌ها و وظایف دولت و ماندن در کنار اکثریت مردم آزادی‌خواه و عدالت‌گرای ایران، اسیر هیچ مصلحت و منفعتی نباشیم و جزئی از جامعه‌ی مدنی ایران باقی بمانیم. 

حزب اتحاد ملت ایران اسلامی