بازی تاج و تخت دولتی‌ها برای نشستن بر کرسی ریاست جمهوری
ایلنا کاندیداتوری و رقابت‌ها میان اعضای دولت برای جانشینی آیت الله رییسی را بررسی می‌کند.
به گزارش ایلنا، این روزها انتخابات در میان اهالی سیاست گرم و پر تب و تاب دنبال می‌شود اما در روزهای اخیر نامه‌ای با امضای تعدادی از اعضای کابینه خطاب به شورای نگهبان منتشر شد که به نوعی با علم به عدم واجد شرایط بودن محمد مهدی اسماعیلی وزیر دولت سیزدهم و کاندیدای چهاردهمین انتخابات ریاست جمهوری، نگاشته شده تا وی را ادامه دهنده راه شهید رییسی معرفی کنند و به این وسیله زمینه اخذ تایید صلاحیت وی را فراهم کنند، نامه‌ای که حامیان دولت آن را «مشورت مومنانه» خواندند.
اسماعیلی البته با یا بدون این نامه تایید نخواهد شد چراکه با سابقه معاونت سیاسی استانداری و یک دوره کمتر از ۳ سال وزارت بعید است که از وی یک رجل سیاسی در تراز مدنظر شورای نگهبان بسازد؛ با این حال او وارد عرصه شده تا به زعم خود و برخی رفقای همکارش، در هیات دولت ادامه دهنده راه رییس‌جمهور شهید باشد.
کاندیداتوری او البته کم حاشیه هم نبود چراکه گفته می‌شد اسماعیلی و حامیان در دولت با تحت فشار قرار دادن محمد مخبر معاون اول دولت سیزدهم و کفیل ریاست جمهوری از کاندیداتوری وی جلوگیری کرده‌اند، اقدامی که بیش از هر کسی به نفع سعید جلیلی که برای کاندیداتوری‌اش از هشتگ (#شهید_زنده) استفاده می‌شود، خواهد بود.
از سوی دیگر حامیان اسماعیلی افرادی هستند که همواره از نزدیکان سعید جلیلی محسوب می‌شوند، برای مثال در روز ثبت‌نام محسن منصوری و میثم نیلی برادر داماد شهید رییسی او را همراهی کردند که از چهره‌های نزدیک به جلیلی شناخته می‌شوند به ویژه نیلی که مدیرمسئولی رسانه نزدیک به جبهه پایداری را بر عهده دارد.
در چنین شرایطی محمد مخبر شاید جدی‌ترین و بیشترین شانس برای حضور در این عرصه را داشت اما به نظر می‌رسد چالش‌های او با نزدیکان جبهه پایداری که در ماه آخر بارها زمزمه‌های آن شنیده می‌شد و حتی احتمال برکناری مخبر را مطرح می‌کردند بالاخره در این مرحله کارساز افتاد و نزدیکان این طیف سیاسی در دولت به نوعی او را تحت فشار دادند تا در انتخابات وارد نشود.
در سمت مقابل اما یکی از جدی‌ترین رقبای اسماعیلی و جلیلی و سایر مدعیان ادامه راه شهید رییسی، بذرپاش است؛ رقیبی قدرتمند و دارای شبکه تشکیلاتی منسجم و گسترده که حتی در روزهای اخیر بخشی از واکنش‌ها و تخریب‌های حامیان نویسندگان نامه مشورت مومنانه به سوی او گسیل شد و به نوعی ظن و گمان‌ها بذرپاش و تیمش را عامل انتشار نامه مذکور مطرح کردند.
در همین چارچوب به نظر می‌رسد نزدیکان و یاران مخبر هم در حال کمک‌رسانی به ستاد و تیم بذرپاش باشند، چه اینکه ممکن است با پیروزی بذرپاش همچنان فضایی برای ادامه حضورشان در دولت فراهم باشد، امری که با اسماعیلی و جلیلی تقریبا محال به نظر می‌رسد.
البته با همه این اوصاف به‌نظر نمی‌رسد اسماعیلی یک کاندیدای جدی و با عزم پیروزی باشد چراکه از سبد رأی چندانی هم برخودار نیست و صرفا اعلام نزدیکی و علاقه به شهید رییسی نمی‌تواند متضمن ایجاد سبد رأی در بدنه اجتماعی و سیاسی آن طیف از جریان انقلابی باشد که رییسی آن ها را نمایندگی می‌کرد.
اما در مقابل سعید جلیلی که اکنون سومین کاندیداتوری خود را تجربه می‌کند با عزم جدی آمده تا پیروز میدان باشد، در این مسیر حتی یاران و نزدیکانش از نقد دولت سیزدهم و بی‌برنامه خواندن کابینه شهید رییسی ابایی ندارند. اما جلیلی در بهترین حالت در سال ۹۲ کمی بیشتر از ۴ میلیون رأی کسب کرد و در انتخابات ۱۴۰۰ هم چند روز قبل از برگزاری انتخابات کنار کشید.
حال او آمده تا سبد رأی ۴ میلیونی خود را با کمک دولتمردان نزدیک و معرفی خود به عنوان شهید زنده به عنوان جایگزین شهید جمهور، ارتقاء داده و تلاش کند تا بخشی یا تمامی سبد آراء مرحوم رییسی را به حساب خود واریز کند. امری که در مسیر تحقق آن تنها نیست و رقیبانی سرسخت در مقابل خود دارد او مهرداد بذرپاش و صولت مرتضوی ۲ تن از وزرای کابینه آیت الله رییسی را در مقابل خود می‌بیند اما ظاهرا اسماعیلی قرار است در کنار او باشد.
براساس برخی اظهارنظرها گمان می‌رود که اسماعیلی آمده تا در مناظرات انتخاباتی یار کمکی جلیلی باشد، نقشی که در سال ۱۴۰۰ زاکانی برای مرحوم رییسی ایفاء کرد و یار کمکی وی در مناظرات انتخاباتی بود.
با همه این اوصاف باید تا پایان بررسی صلاحیت‌ها از سوی شورای نگهبان و اعلام نتایج آن صبر کرد تا بتوان ارزیابی دقیق‌تریم از آرایش سیاسی نامزدها داشت.
