نباید بجای مقابله با فساد با آنتی فساد برخورد شود

عباس پالیزدار عضو هیئت تحقیق و تفحص مجلس هفتم در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، در پاسخ به این سوال که شما در گذشته درباره مفاسد برخی افراد حاضر در قدرت مطالبی را افشا کردید، آیا بعد از این افشاگری دسترسی آنها به منابع دولتی و حکومتی کاهش یافت یا نه؟ گفت: در گزارش تحقیق و تفحص‌ها، مجبور شدم برای تنویر افکار عمومی سخنرانی داشته باشم. گزارش‌های ما کاملا از صحت و سقم برخوردار بود. این مطالب را در سازمان بازرسی کل کشور  مورد بررسی قرار می‌دادند و با مبانی حقوقی تطبیق می‌دادند و خروجی آن گزارش، گزارش هیئت عمومی می‌شد که در نهایت انعکاس پیدا می‌کرد. 

وی افزود: اگر با کسانی که اسامی‌شان را نام بردیم در آن مقطع زمانی برخورد صورت می‌گرفت، قطعا دایره فساد در ایران بسته می‌شد یا حلقه فساد بسیار تنگ می‌شد. اما متاسفانه با مفسدین برخورد نشد بلکه با من آنتی فساد و کسی که فساد را معرفی و افشا کردم، برخورد شد. اگر آن موقع آن افرادی را که در قدرت بودند از مسند کنار می‌گذاشتند فسادهای بعدی طبعا رخ نمی‌داد یا به حداقل کاهش می‌یافت. 

پالیزدار افزود: خیلی‌ها به من می‌گفتند حرف‌هایت درست است اما با یک گل بهار نمی‌شود. اینکه یک نفری بگویی چه فایده‌ای دارد؟ قبل از تو ما خیلی از این حرف‌ها را می‌دانستیم اما جرات گفتن نبود و اگر می‌گفتیم هم فایده‌ای نداشت. من در پاسخ گفتم در سرزمینی که یک گل به وجود بیاورد قطعا گلستان خواهد شد. الان فضا باز شده و می‌توانند حرف بزنند و این خوب است و امیدوارم از این به بعد جلوی فساد بسته شود.

وی با اشاره به اینکه نباید بجای برخورد با فساد با آنتی فساد برخورد شود، گفت: هر کس باید بداند با این مدل رفتارها، با فساد مبارزه جدی خواهد شد. اما اینکه اجازه دهند فسادی افشا شود اما برخوردی نشود خیلی خوشایند نیست. اگر زمانی که ما گفتیم، مسئولین در دستگاه قضایی و دستگاه امنیتی و نظارتی برخورد می‌کردند، آن زمان کسی جرات نمی‌کند فساد چای دبش را به وجود بیاورد. کسی جرات نمی‌کند سلطان سکه، قیر و فولاد شود. این سلطان‌ها نتیجه بی توجهی به افشاگری‌ها و شفاف‌سازی‌ها بود. 

پالیزدار در پاسخ به این سوال که برای جلوگیری از وقوع این فسادها چه نهادهایی باید جدیت بیشتری به خرج دهند؟ گفت: قطعا دستگاه‌های امنیتی و نظارتی ما مسئول این امر هستند. یک اشکالی وجود دارد که ما دستگاه‌های نظارتی موازی زیاد داریم. این دستگاه‌های نظارتی موازی به جای آنکه کار را بهتر جلو ببرند، کار را خراب می‌کنند. هرکسی به امید آن دستگاه می‌ماند و کار را به گردن دستگاه‌های موازی دیگر می‌اندازند.

وی افزود: پیشنهاد من این است که اولا باید یک سازماندهی در دستگاه نظارتی به وجود بیاید یا اگر قرار است همه دستگاه‌های نظارتی باشند تفکیک وظایف به وجود بیاید و هرکس در هر موضوعی ورود نکند. اینکه هر دستگاهی بخواهد در همه موضوعات ورود کند روند رسیدگی با اخلال مواجه خواهد شد و مورد سوءاستفاده دستگاه‌های مفسد قرار می‌گیرد.