تشریح چالش‌های چهارگانه امنیت ملی در ایران

به گزارش خبرنگار ایلنا، علی ربیعی در هفدهمین همایش سالانه انجمن علوم سیاسی با عنوان آینده نظامی جهانی سیاست‌ها و الگوی رفتار ایرانی گفت: من در این جلسه موضوع امنیت را انتخاب کردم. چرا امنیت ملی را انتخاب کردیم، چون در برخی از کشورها ساحت امنیتی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. چالش‌های امنیتی در کشور وجود دارد که اولین چالش امنیت ملی، مفهوم امنیت است.

وی افزود: در مقوله اخیر انتخابات یک تعداد مشارکت زیاد در انتخابات را امنیت ساز معرفی کردند که در کوتاه مدت امنیت ساز است. برخی می‌گویند دانشجوی شر و شور امنیت جامعه را می‌سازد و اما نقطه نظر مقابل او این است که امنیت را دچار خدشه می‌کند. چالش دوم عناصر مخرب امنیت هستند. چالش سوم گذار تاریخی و تغییرات جهانی نسبت به سیاست‌گذاری امنیت هستند. هنوز بسیاری در دوران جنگ سرد هستند که چالش ایجاد کرده است. ماندن در گذار تاریخی یکی از موضوعات چالشی است.

ربیعی با اشاره به چهارمین چالش امنیت ملی در ایران گفت: باید به این سوال پاسخ دهیم که امنیت برای چه کسی است؟ آیا امنیت برای دولت است؟ امنیت برای حکومت است؟ امنیت برای جامعه و فرد است؟ آیا امنیت ما برای دانشجو و کارگر تعریف می‌شود یا امنیت در یک نقطه قرار گرفته است؟ گم شدگی و نانوشته بودن امنیت نمی‌تواند امنیت ما را تامین کند. چالش بعدی نسبت تامین امنیت داخلی و خارجی است و چالش آخر گستره امنیت است.

سخنگوی دولت دوازدهم تصریح کرد: همه عرصه‌ها در ایران امنیتی شده است. حوزه اجتماعی امنیتی شده میزان مشخص شدن مو امنیتی شده، استفاده از کراوات امنیتی شده، کنشگری محیط زیست امنیتی شده است. ذی نفعان در سطح‌های مدنی بزرگ مشارکت ندارند و دیده نمی‌شوند. من همیشه معتقد بودم مسجد اهل سنت‌ در تهران‌ امنیت ساز است و یک عده مخالف بودند.

وی افزود: یک دیدگاه این بود که در داخل به ما آزادی دهند و در خارج مقاومت کنیم. یک دیدگاه این بود که در کنار امنیت داخلی، امنیت خارجی در سطح جهان فراهم شود و ما هنوز جای خود را در موارد امنیت داخلی و جهانی پیدا نکردیم.

ربیعی کرد: ما یکسری دوگانه ناخواسته داریم؛ ما در موضوعات متناوب تصمیماتی می‌گیریم. ما دوست داریم کشور پر از رفاه و توسعه باشد. آیا کسی شنیده ایران عقب افتاده می‌خواهیم؟ بنابراین خواسته‌های پر از تناقض باعث شده تا سیاست‌گذاری امنیتی مقلد توسعه نداشته باشیم.

وی تصریح کرد: من بزرگترین شاخصه امنیت ملی ایران را افزایش سرمایه اجتماعی و اعتماد می‌دانم. در کنار آن حفظ ارزش‌ها و ارزش‌های مشترک است. بدترین چیز برای کشور عدم حفظ ارزش‌های مشترک است. من ایران پرقدرت را می‌خواهم. در اینجا هم دارای مشکل هستیم. بنابراین سیاست «این را می‌خواهم و آن را می‌خواهم» در کشور به نتیجه نخواهد رسید. ما هنوز در امر انتخاب یک سیاست درست نداریم و دچار مشکل هستیم و باید یک سیاست درست برای افزایش سرمایه اجتماعی و اعتماد ملی همراه با حفظ ارزش‌های مشترک ایجاد کنیم.