اهمیت سازمان همکاری‌های شانگهای در نظم نوین جهانی
سازمان همکاری‌های شانگهای از سوی اعضای آن به عنوان یکی از نهادهای ایجاد شده از سوی کشورهایی است که به ایجاد نظامی فراتر از نظم کنونی حاکم بر جهان به رهبری غرب می‌اندیشند؛ ولی آیا به راستی این سازمان در سطحی که سازمان‌های مشابه غربی به آن دست یافته‌اند، رسیده است؟
به گزارش ایلنا به نقل از نیکی‌آسیا، نظم جهانی که به رهبری غرب برقرار است بر اساس ساختارهایی که پس از جنگ جهانی دوم شکل گرفته‌اند به وجود آمده‌اند و کشورهایی که رهبری جریان‌هایی علیه غرب را رهبری می‌کنند کوشش می‌کنند تا مؤسسات و نهادهای خاص خود را به وجود بیاورند.
در هفته جاری سازمان همکاری‌های شانگهای نشست سالیانه سران کشورهای عضو این پیمان را در سمرقند ازبکستان برگزار می‌کند. این نشست روسیه، چین، ایران برخی کشورهای را گردهم خواهد آورد. این کشورها این رویکرد را دارند که نظام دیگری فراتر از نظام تحمیل شده غرب هم وجود دارد با وجود اینکه نظام ادعایی این کشورها در بررسی دقیق‌تر بسیار کوچک و محدود است.
نشست امسال این سازمان توجه بیشتری را نسبت به گذشته به خود جلب کرده است چراکه «شی جین‌پینگ»، رئیس‌جمهوری چین، در اولین سفر خارجی خود پس از همه‌گیری کرونا به سمرقند سفر کرده و در این اجلاس شرکت می‌کند.
این نکته که رئیس‌جمهوری چین، آسیای مرکزی و نشست سران سازمان همکاری‌های شانگهای را برای اولین سفر خود پس از آغاز همه‌گیری کرونا انتخاب کرده نشان دهنده اهمیت این سازمان برای پکن است.
دستور جلسه این نشست هنوز تعیین نشده است ولی احتمال داده می‌شود که افغانستان از موضوعات اصلی این نشست باشد.
نکته‌ای که تردیدی در ارتباط با آن وجود ندارد این است که توانایی‌های سازمان همکاری‌های شانگهای به سطح گروه هفت، ناتو و اتحادیه اروپا نمی‌رسد.
این سازمان به عادی‌سازی نقش چین به‌عنوان بازیگری عمده در قاره اوراسیا کمک کرده است و این امکان را به وجود آورده تا دپیلمات‌ها، مقامات و مدیران کسب‌وکارهای چینی به صورت مستمر بتوانند با سطوح مختلف کشورهای همسایه‌شان و کشورهای دیگر که تعدادشان در حال بالا رفتن است، در ارتباط باشند.
هیچ تردیدی وجود ندارد که اعضای این سازمان اعتماد کمی به یکدیگر دارند و نظم بین‌المللی که در حال ساختن آن هستند، نقص دارد. ولی نکته‌ای که مطرح می‌شود این است که آیا این کشورها به این نواقص اهمیت می‌دهند یا خیر؟
