پزشکیان در گفت‌وگو با ایلنا:
برخلاف شعار دولت، تجمیع ردیف‌ها باعث سانترالیزه‌تر شدن بودجه شده است/ مدیریت حذف ارز ترجیحی باید به گونه‌ای باشد که فشار اجتماعی را افزایش ندهد
نماینده تبریز در مجلس، گفت: آنچه که در بودجه اتفاق افتاده عملا تمرکزگرایی شده است؛ یعنی این کاری که این‌ها در تئوری ظاهرا ساده کردند، در عمل مرکزی‌تر و سانترالیزه‌تر شده است و این به معنای این است که برخلاف آن چیزی که می‌گفتند در عمل اتفاق افتاده است.
مسعود پزشکیان نماینده مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، در رابطه با تجمیع ردیف‌های شهرستانی در لایحه بودجه در شرایطی که دولت شعارهای عدالت‌طلبانه مطرح می‌کرد و برخی این را برخلاف عدالت و تمرکززدایی می‌دانند، گفت: درباره شعار تمرکززدایی که مدنظر دولت بوده، آنچه که در بودجه اتفاق افتاده عملا تمرکزگرایی شده است؛ یعنی این کاری که این‌ها در تئوری ظاهرا ساده کردند، در عمل مرکزی‌تر و سانترالیزه‌تر شده است و این به معنای این است که برخلاف آن چیزی که می‌گفتند در عمل اتفاق افتاده است.
وی ادامه داد: اصولا تقسیم‌بندی بودجه باید به روش سرانه‌ای باشد و سهم را به استان و شهرستان بدهند تا عدالت حفظ و رعایت شود، نه اینکه اختیار را به وزارتخانه بدهند که مدیر شهرستان یا نماینده بیاید در تهران سر خود را در مقابل یک کارشناس یا مدیرکلی خم کند تا سهم خود را دریافت کند. آیا آن آقا سهم این را بدهد یا ندهد.
نماینده تبریز اضافه کرد: حالا در این بین یک کادو هم احتمالا بگیرند و ببرند که حرفش را گوش بدهند. بالاخره کشور ما اینگونه است که برای اینکه تو بتوانی سهم خودت را بگیری باید ده خان را پشت سر بگذاری، در حالیکه باید سهم را درست و دقیق به استان و شهرستان اختصاص بدهند و یک مدیر خوبی هم بگذارند که این سهم و پروژه را اجرا کند وگرنه اینگونه متمرکز کردن بودجه بی‌عدالتی را افزایش خواهد داد، رانتخواری را بیشتر خواهد کرد و بهانه‌های مختلف دیگری هم ایجاد می‌کند.
پزشکیان همچنین در رابطه با حذف ارز ترجیحی و روش‌های مناسب این اقدام، گفت: این ایده و تئوری که این ارز باید حذف شود، درست است اما اینکه چگونه حذف شود نیاز به مدیران و برنامه‌های علمی و کارشناسی دارد؛ با مدیرانی که داریم من بعید می‌دانم این حذف در اجرا بتواند موفق از آب در بیاید.
وی بیان کرد: ارز ترجیحی به این شرط باید حذف شود که تبعات و عوارض شدید نداشته باشد، وقتی قرار است تبعات و عوارض را بدهد و نتوانند این را مدیریت کنند، فشار اجتماعی و گرفتاری‌ها را افزایش خواهند داد و این مساله‌ای است که دولتی‌ها باید به آن فکر کنند.
