شفیعی در گفتوگو با ایلنا:
ضرورت تشکیل دولتی دموکراتیک و متشکل از همه مذاهب در افغانستان/ پایبندی طالبان به توافقات قبلی با ایران باید بررسی شود/ میتوان فرصتی را برای راستیآزمایی طالبان در نظر گرفت

یک کارشناس مسائل شبه قاره گفت: دف ایران این بوده که طالبان را به عنوان بخشی از نیروهای سیاسی در ساختار قدرت سهیم بداند و این کار به ایجاد یک افغانستان با ثبات و توسعه یافته منجر شود که این کشور با این ویژگی برای جمهوری اسلامی ایران مفید است چرا که ثبات در افغانستان به معنی ثبات در مرزهای ایران است و بالعکس بیثباتی این کشور، مرزهای ایران را بیثبات میکند.
نوذر شفیعی شفیعی در گفتوگو با خبرنگار ایلنا، در خصوص تحولات اخیر افغانستان و تسلط کامل گروه طالبان بر این کشور، در پاسخ به این سوال که با توجه اینکه برخلاف کشوری همچون پاکستان، ایران همواره از ثبات در همسایه خود استقبال کرده چرا که بیثباتی در افغانستان نسبت مستقیم در عدم ثبات در مرزهای شرقی کشورمان دارد، در این برهه زمانی چه سیاستی باید در دستور کار دستگاه دیپلماسی کشورمان قرار بگیرد، گفت: نخست به این سوال پاسخ میدهم که بایستههای سیاست خارجی ایران در ارتباط با مساله افغانستان باید چه چیزی باشد و بعد میگویم که در شرایط جاری باید چه کاری انجام دهد؛ بایستهها این است که یک افغانستان باثبات و با دولتی متشکل از همه اقوام و مذاهب گوناگون و دموکراتیک، مدلی ایدهآلی است. به علاوه اینکه این دولت دوست ایران باشد و به دشمنان ایران اجازه ندهد که خاکش به محلی برای اقدام علیه کشورمان تبدیل شود.
وی افزود: این یک مدل از شرایطی نسبتا خوب از افغانستان است؛ بنابراین سیاست ایران متناسب با این اهداف در ارتباط با افغانستان طراحی میشود که اصطلاحا به آن سیاست توسعه محور میگوییم.
این استاد دانشگاه گفت: فرض بر این است که طی سه سال گذشته که مذاکرات صلح افغانستان آغاز شده، ایران با در نظر داشتن این اهداف با طالبان وارد گفتوگو شده است؛ یعنی هدف ایران این بوده که طالبان را به عنوان بخشی از نیروهای سیاسی در ساختار قدرت سهیم بداند و این کار به ایجاد یک افغانستان با ثبات و توسعه یافته منجر شود که این کشور با این ویژگی برای جمهوری اسلامی ایران مفید است چرا که ثبات در افغانستان به معنی ثبات در مرزهای ایران است و بالعکس بیثباتی این کشور، مرزهای ایران را بیثبات میکند.
وی ادامه داد: حال که تا به امروز رسیدهایم؛ از این به بعد ایران باید به این نکات توجه کند که برنامه طالبان چیست و آیا ایران را از برنامههای خود مطلع کردهاند؟ اگر ایران از آن برنامه اطلاع دارد، باید رصد کند و ببیند آیا این گروه در چهارچوب همان برنامهها گام برداشته است؟ بنابراین ایران باید یک فرصتی را برای راستیآزمایی طالبان در نظر بگیرد.
وی افزود: دو وضعیت پیش روی ایران است؛ یا طالبان به عنوان بخشی از قدرت و نه تمام آن وارد فرآیندهای سیاسی افغانستان خواهند شد که در این صورت ایران باید از کلیت فرآیند صلح در این کشور حمایت کند. همچنین ممکن است طالبان به دلیل اینکه قدرت را به دست گرفته است، خودش را محور قرار داده و سایر نیروها را نادیده بگیرد و این چیزی نیست که مورد رضایت ایران و حتی کشورهای دیگر باشد. بنابراین در سناریوی دوم عملا نوعی نارضایتی در داخل و در سطح منطقه و بینالملل علیه طالبان به وجود میآید و در این شرایط ادامه حکومت این گروه با دشواری همراه شده و به سود طالبان است که در راستای منافع مردم و رعایت حساسیتهای جامعه جهانی قدم بردارد.
شغیعی همچنین در پاسخ به این سوال که آیا تهران میتواند ابتکاراتی را که پیش از این برای ایجاد ثبات در افغانستان مطرح کرده بود، در این برهه زمانی دنبال کند، گفت: در کل، ایران باید با کشورهای همسایه و با نیروهای سیاسی داخل افغانستان هماهنگ عمل کند؛ چراکه اساسا هیچ کشوری نمیتواند بدون همکاری سایر کشورها و بدون در نظر داشتن شرایط داخلی افغانستان تحولی را پیش ببرد و چنین کشوری قطعا بازنده تحولات افغانستان خواهد بود.