انتصار در گفتوگو با ایلنا:
نشانی وجود ندارد که دور هفتم مذاکرات به توافق منجر شود/ ساختار پیچیده قدرت در آمریکا مانع تعهد به توافق در دوره تمام روسای جمهور میشود
استاد علوم سیاسی و روابط بین الملل دانشگاه آلابامای جنوبی گفت: در زمان شش دوره مذاکرات اخیر اخبار ضد و نقیضی در مورد اینکه طرفین به توافقات مهمی نزدیک شدهاند در رسانهها منتشر شده بودند ولی اینگونه اخبار بسیار خوشبینانه بوده و نشان دهنده شکاف بین موضع ایران و طرفین غربی برجام نبودند. بنابراین نشانی وجود ندارد که دور هفتم مذاکرات به توافق نهائی منجر شود.
نادر انتصار در گفتوگو با خبرنگار ایلنا، در پاسخ به این سوال که دور ششم مذاکرات وین برای احیای برجام به پایان رسیده و زمانی برای دور هفتم در نظر گرفته نشده و هیئتهای مذاکرهکننده در پایتختها هستند. در این میان تهران از واشنگتن میخواهد که تصمیم سخت را برای حصول توافق اتخاذ کند و واشنگتن هم میگوید تصمیم سخت باید در تهران گرفته شود. ارزیابی شما از این تصمیمات سخت و افق پیش روی برجام چیست، گفت: همانگونه که ایران قبل از شروع این دوره از مذاکرات در وین گفته بود، آمریکا اگر مایل است که برجام را دوباره زنده کند باید تعهدات خود را که در سال ۲۰۱۵ امضاء کرده بود، اجرا کند ولی آمریکا چه در حرف و چه در عمل نشان داده است که تعهدات برجامی خود را بطور کامل انجام نخواهد داد و فقط مایل به تعلیق برخی از تحریمهای برجامی است.
وی افزود: این به آن معنا است که آنچه دولت بایدن به آن «تصمیم سخت» میگوید، این است که ایران قبول کند برجام جدیدی امضاء کند که شامل محدودیتهای عمدهای در قدرت دفاعی و بازدارندگی و همچنین تغییرات در سیاستهای منطقهای ایران خواهد بود.
استاد دانشگاه آلابامای جنوبی در خصوص اینکه آیا دور هفتم میتواند دور پایانی باشد و به توافق نزدیک هستیم، گفت: در زمان شش دوره مذاکرات اخیر اخبار ضد و نقیضی در مورد اینکه طرفین به توافقات مهمی نزدیک شدهاند در رسانهها منتشر شده بودند ولی اینگونه اخبار بسیار خوشبینانه بوده و نشاندهنده شکاف بین موضع ایران و طرفین غربی برجام نبودند. بنابراین نشانی وجود ندارد که دور هفتم مذاکرات به توافق نهایی منجر شود.
انتصار همچنین در پاسخ به این سوال که سران چین، فرانسه و آلمان اخیرا در نشستی مشترک خواهان تسریع در روند مذاکرات شدهاند؛ این تعلل و کندی مذاکرات ناشی از چیست، گفت: یکی از دلیل مهم تعلل و کندی مذاکرات ناشی از این است که ایران میخواهد که آمریکا تعهد بدهد که دوباره زیر اجرای مفاد قرارداد نزند و با روی کار آمدن رئیسجمهور جدیدی در آمریکا همان کاری را نکند که ترامپ با برجام کرده و آن را پاره کرد. این یک خواسته کاملا منطقی و قانونی است ولی با توجه به ساخت پیچیده توازن قدرت در آمریکا، نه بایدن و نه هیچ رئیسجمهوری آینده نمیتواند چنین تضمینی را بدهد. تا زمانی که خصومت در روابط آمریکا و ایران وجود دارد و تا زمانی که مرامهای آنان کاملا مخالف هم باشد، انتظار پایبندی درازمدت آمریکا به تعهداتش را نمیتوان داشت.