غلامحسین محسنی اژهای وزیر اطلاعات دیروز، قاضیالقضات امروز
رهبر معظم انقلاب اسلامی در حکمی حجتالاسلام و المسلمین غلامحسین محسنی اژهای را به ریاست قوه قضائیه منصوب کرد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، غلامحسین محسنی اژیه معروف به محسنی اژهای، متولد ۱۳۳۵ در شهر اژیه از توابع بخش جلگه شهرستان اصفهان است. او یکی از روحانیون سیاستمداری است که سمتهایی چون دادستان دادگاه ویژه روحانیت، وزیر اطلاعات در دولت نهم و دادستانی کل کشور را داشته و هماکنون معاون اول قوه قضائیه و از اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام است.
پدر غلامحسین محسنی اژهای معروف به شیخ اسماعیل در کنار کشاورزی، فردی اهل مطالعه، آشنا با علوم اسلامی کتب و نشریات اسلامی و در ارتباط مداوم با روحانیون معتمد مردم، جزو فعالان مجالس مذهبی و اهل بیت علیهم السلام و همچنین سخنران محافل و مجالس مذهبی بود
وی از پیش از انقلاب اسلامی از مقلدین امام خمینی(ره) محسوب میشد در هشت سال دفاع مقدس به دفعات در جبهههای دفاع از میهن اسلامی نیز حضور داشت.
غلامحسین در حالی که دوران نوجوانی را سپری میکند در سن ۱۶ سالگی به تشویق پدر که ارادتی تام به ساحت ائمه معصومین(ع) داشت و همینطور توصیه خاص حجت الاسلام و المسلمین سید حسن بهشتینژاد امام جمعه موقت اصفهان ، به تحصیل علوم دینی روی میآورد و در حوزه علمیه اصفهان به تحصیل مشغول میشود.
حجت الاسلام و المسلمین بهشتینژاد در ۲۱ رمضان سال ۱۴۰۰ قمری ( سوم مرداد سال ۶۰) توسط تروریستهای گروهک منافقین به همراه فرزند ۱۰ سالهاش در منزل مسکونی خود ترور و به شهادت رسید.
غلامحسین محسنی اژهای بعد از مدتی برای ادامه تحصیلات حوزوی به قم میرود و در مدرسه حقانی که یکی از پایگاههای مهم مبارزه با رژیم طاغوت و مورد توجه شهید بهشتی بوده است، به علم اندوزی میپردازد و در این مسیر با چهرههای شاخص انقلاب از جمله معمار نظام قضایی انقلاب اسلامی، "شهید قدوسی" آشنا میشود.
حضور وی در کانون مبارزات روحانیت علیه رژیم سمتشاهی در دوران طلبگی ادامه دارد؛ بطوریکه در زمان یکی از حملات رژیم ستمشاهی به مدرسه فیضیه در سال ۵۴، وی که طلبهای جوان و انقلابی است، در این مدرسه حضور دارد و آن صحنههای خوفناک و جنایتبار را از نزدیک مشاهده میکند و در همین سال یک بار هم دستگیر میشود.
در ۲۰ سالگی و در عنفوان جوانی، وقتی او هنوز دوران طلبگی را طی میکند، دو سال پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، با دختری که در خانوادهای روحانی رشد و نمو یافته بود، ازدواج میکند که حاصل آن ۴ فرزند، یک دختر و ۳ پسر است.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی غلامحسین محسنی اژهای در اواخر سال ۵۸ به توصیه و دعوت شهید قدوسی به تهران میآید و در دادگاه انقلاب اسلامی مشغول به کار میشود.
وی در سال ۶۴ به عنوان نماینده قوه قضاییه در وزارت اطلاعات معرفی شد.
در روند فعالیتهای قضایی، غلامحسین محسنی اژهای پروندههای سنگین وپیچیدهای از صاحب منصبان را پیگیری کرده که از آن جمله میتوان به پرونده فاضل خداد، غلامحسین کرباسچی و مهدی هاشمی اشاره کرد.
وی در سال ۱۳۶۵ عهدهدار پرونده سنگین"مهدی هاشمی" میشود که طولانی و رسیدگی به آن پیچیدگی زیادی داشت.
پرونده فاضل خداداد، عرصه دیگری از فعالیتهای قضایی رئیس جدید قوه قضاییه در دهه ۷۰ است. این پرونده به دلیل آنکه در زمان خودش بزرگترین پرونده مفاسد اقتصادی محسوب میشده و بازتاب رسانهای و اجتماعی بسیار گستردهای دارد و از سوی دیگر بدلیل آنکه جریان دادگاه آن از رسانه ملی نیز پخش میشود حساسیت بالایی دارد و با صدور اولین حکم قاطع برای او، وجهه مبارزه با فساد را به کارنامه غلامحسین محسنی اژهای میافزاید.
پرونده کرباسچی، شهردار اسبق تهران نیز از جمله پروندههای سنگین محول شده به اژهای است که بدلیل فعال نبودن دادسراها در آن مقطع و فقدان کیفرخواست، نقش قاضی در آن بسیار پررنگ بوده است.
مدیریت و قضاوت در مورد دهها پرونده مهم و کلان حساس ملی در امتداد اقدامات قاضی القضات کشور قرار داشته است.
محسنی اژهای در دولت نهم به عنوان وزیر اطلاعات انجام وظیفه میکند که نهایتا پس از اختلاف نظر با رییسجمهور وقت بر سر موضوع اطاعت از ولایت و همچنین یکی از نزدیکان رئیسجمهور، به این مسئولیت پایان داده میشود.
سمتهای مختلفی همچون مسئولیت دادسرای امور اقتصادی تهران، مسئولیت مجتمع قضایی ویژه رسیدگی به جرائم کارکنان دولت، دادستان کل ویژه روحانیت، دادستان کل کشور، معاونت اول قوه قضاییه، سخنگوی دستگاه قضا و عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام در کارنامه رئیس جدید قوه قضاییه دیده میشود.
گفتنی است رئیس جدید قوه قضاییه سالها به عنوان دادستان کل کشور و وزیر اطلاعات که مجتهد بودن لازمه داشتن مسئولیت در این مناصب است، فعالیت داشته است.
وی همچنین دارای مدرک کارشناسی ارشد حقوق بینالملل نیز هست تا این دو درجه علمی از وی شخصیتی ویژه در علوم حوزوی و دانشگاهی بسازد.
اژهای از سال ۸۵ عضو حقیقی مجمع تشخیص مصلحت نظام بوده است.
اژهای حضور در مجامع و نشستهای ویژه دانشجویان را در هر فرصتی مغتنم شمرده و تلاش کرده ارتباطی گسترده با بدنه دانشگاهی و دانشجویی کشور داشته باشد.