ظریفیان در گفتوگو با ایلنا:
اصولگرایان با مشکل تکثر مواجهاند/قالیباف برای ریاستجمهوری خودش را ذیحقتر از رئیسی میداند/حضور در قوه مجریه برای رئیسی شمشیر دولبه است
عضو شورای مرکزی مجمع ایثارگران اصلاحطلب گفت: هرکسی که رئیس قوه مجربه میشود با آسیبهای جدی در بحث سرمایه اجتماعی روبهرو خواهد شد و به همین جهت یکی از دلایلی که نسبت به آمدن و نیامدن آقای رئیسی در انتخابات تردید جدی ایجاد میکند همین موضوع است.
غلامرضا ظریفیان در گفتوگو با خبرنگار ایلنا درخصوص شانس و احتمال به اجماع رسیدن اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری با حضور کاندیداهای متعدد، گفت: اصولگرایان مانند اصلاح طلبها با مشکلات و بحرانهای متفاوتی رو به رو هستند، از یک طرف هر دو جریان سیاسی نهایتاً باید در زمین مردم بازی کنند. یک مشکلی که اصولگرایان دارند این است که از یک طرف نیازمند مشروعیت مردمی هستند و از سوی دیگر احساس میکنند این مشروعیت مردمی باعث حذف آنها میشود به همین جهت پارادوکس دارند.
وی افزود: نظام همواره تکیهگاهی به نام مردم داشته و اصولگرایان هم آینده نظام را متعلق به خود میبینند، اما به نقطهای رسیدهاند که اگر مردم به صحنه نیایند مشروعیتشان آسیب میبیند و اگر هم بیایند، اکثریت مردم آنها را انتخاب نمیکنند.
تحلیلگر سیاسی اصلاحطلب ادامه داد: در شرایط کنونی که مردم حتی نسبت به اصلاحطلبها که پیشروتر و مدرنتر هستند و با سبکهای زندگی جدید همراهی بیشتری داشته و در بحث دموکراسی و فهم نظام جهان کنونی شناخت بهتری دارند؛ اقبال و تمایل شان کمتر شده، این اتفاق به طور جدی تری برای اصولگرایان رخ داده و خواهد داد. چراکه اصولگراها یک فهم سنتی از نظام بینالملل و دریافت جاماندهای از تحولات و سبکهای زندگی در جامعه امروزی دارند؛ بنابراین این پارادوکس برای اصولگرایان به طور جدی وجود دارد.
وی ادامه داد: از سوی دیگر ما شاهد اختلاف دیدگاههای اساسی در میان اصولگرایان هستیم؛ آقای قالیباف از چند سال قبل بحث نواصولگرایی را مطرح کرد و این ایده را داشت که اصولگرایی باید پوست اندازی کرده و با گفتمان جدید وارد شود. به همین جهت میتوان گفت آقای قالیباف خود را معتبر و مناسب ریاست جمهوری میداند و بهنظر من حتی خود را از آقای رئیسی ذیحقتر میداند اما این را میداند که اگر آقای رئیسی بیاید، او اجماع اصولگرایی را پشتوانه خود ندارد. علت آن هم بحثها و شکافهایی است که در کارنامه آقای قالیباف وجود دارد و نمیتواند اصولگرایی را کامل پشت خود داشته باشد، از این جهت این یک مشکل جدی بین نگاههای نو و در عین حال بحث اجماع اصولگرایی در میان خودشان است.
فعال سیاسی اصلاحطلب در ادامه بیان داشت: یک مشکل جدی دیگری که اصولگرایان دارند بحث نگاه به آینده است. مساله ریاست جمهوری و قوه مجریه در ایران به دلیل تنگناها، مشکلات، شکافها و انباشتی از مسائل مختلف وجود دارد، شرایطی دارد که تجربه زیسته نشان میدهد هرکسی در مصدر این مقام قرار گیرد، در پایان نمیتوان یک کارنامه قابل دفاعی از او ارائه کرد و مثلا فردی مانند آقای خاتمی در این زمینه یک استثناء است.
وی افزود: در نهایت باید گفت هرکسی که رئیس قوه مجربه میشود با آسیبهای جدی در بحث سرمایه اجتماعی روبهرو خواهد شد و به همین جهت یکی از دلایلی که نسبت به آمدن و نیامدن آقای رئیسی در انتخابات تردید جدی ایجاد میکند همین موضوع است. چراکه اگر بیاید با این مشکلات اساسی که در نظام اجرایی ما وجود دارد، تعارضها، مشکلات روابط خارجی، وجود تحریمها که حتی اگر حل شود هم تا زمان حصول نتیجه زمانبر است و خود مساله آسیب اساسیای که دولت از لحاظ سرمایه اجتماعی با آن مواجه میشود برای او و حامیانش نگرانی جدی ایجاد میکند به این جهت که اگر نیاید وحدت حاصل نمیشود و ممکن است فرصت پیشرو برای اصولگرایان از دست برود و اگر بیاید ممکن است این چهره یک چهره آسیب دیدهای شود که برای آینده دیگر نتواند آن نقشی که اصولگرایان تمایل دارند را ایفا کند.
ظریفیان با اشاره به تکثر موجود در جریان اصولگرایی، گفت: برداشت من این است که به دلیل همین تکثری که اصولگرایی دارد، از انتخابات پیشرو استفاده کنند طبیعتا یک فرصت خوبی برای اصولگرایان است که با حضور آقای رئیسی بتوانند با اطمینان بیشتری نسبت به انتخابات پیشرو فکر کنند اما اگر آقای رئیسی نیاید، تقریباً نمیدانند که با این تکثر چه کنند. در چنین حالتی ممکن است اتفاقاتی که در سال ۸۴ برای اصلاح طلبان رخ داد این بار برای اصولگرایان تکرار شود.
این تحلیلگر سیاسی در پاسخ به این سوال که «در واقع به عقیده شما حضور در رأس قوه مجربه برای آقای رئیسی یک شمشیر دولبه است؟»، اظهار داشت: بله، دقیقا همینطور است چراکه در این جز موارد اندکی مانند آقای موسوی و آقای خاتمی، در سایر موارد قوه مجریه نقش شمشیر داموکلس را دارد، به نحوی که هر چقدر که زمان بیشتری از سپری تصدی ریاست قوه مجریه سپری میشود به دلیل این که انباشت مشکلات و مطالبات فراوان وجود دارد، دولت و رئیس دولت با کاهش سرمایه اجتماعی و آسیب دیدن جایگاه مواجه میشوند. این اتفاقست که برای دو رئیس جمهور اخیر رخ داده است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: یعنی حضور قوه مجربه ممکن است در یک زمینههایی فرصت باشد اما به دلیل تنگناها و مطالباتی که وجود دارد، میتواند یک تهدید جدی نیز باشد.