ادوارد رودز، استاد علوم سیاسی و روابط بینالملل دانشگاه جرج میسون آمریکا است. وی در حوزههای روابط بینالملل و سیاست خارجی آمریکا مشغول بحث و بررسی و تحقیق است. رودز در گفتوگو با ایلنا نظرات خود را پیرامون تنشها بیان کرده است.
گزارش پیشرفتهای حاصل در وین تفاوتهای اساسی با یکدیگر دارند
ادوارد رودز در ابتدا گفت: اینکه بحثها در وین به طور کلی در حال انجام است، هم علامت مثبتی است و هم گامی مثبت از تلاشهای تهران و واشنگتن، با حمایت دیگر امضاکنندگان اصلی برجام است که برای رفع نگرانیهای همهطرفها برداشته شده است. آنطور که از گزارشهای مطبوعاتی برمیآید پیشرفت خوبی هم در این مذاکرات حاصل شده است.
وی افزود: البته عجیب است که گزارش پیشرفتهای حاصل در وین تفاوتهای اساسی با یکدیگر دارند. گزارشهای مطبوعاتی حاکی از آن است که شرکتکنندگان ایرانی و روسی در این بحثها احساس میکنند که پیشرفت قابل ملاحظهای حاصل شده و احتمال توافق وجود دارد. از طرف دیگر، گزارشهای مطبوعاتی دیگری حاکی از آن است که مذاکرهکنندگان انگلیسی، فرانسوی و آلمانی به این نتیجه رسیدهاند که پیشرفت حاصل شده در مقایسه با نقاط کلی اختلافنظر نسبتاً ناچیز بوده و بسیار صریح بیان کردند که اگرچه گفتوگوها از بین نرفته، اما پیشرفت کند است.
توافق ایجاب میکند که هر دو طرف امتیازاتی بدهند
استاد دانشگاه جرج میسون آمریکا یادآور شد: فکر میکنم دقیقترین چیزی که میتوان گفت این است که گفتوگوهایی که اکنون آغاز شده ممکن است منجر به احیای توافق هستهای شود، این توافقنامه ایجاب میکند که هر دو طرف امتیازاتی بدهند که ممکن است از نظر سیاسی برایشان ناخوشایند باشد و موردپسند بسیاری از طرفها در کشورهایشان نباشد.
وی ادامه داد: از قضا اگر در مذاکرات از یک طرف بشنویم که "پیروزی" در پیش است، این قطعاً به معنای قطع شدن مذاکرات و یا در آستانه شکست بودن آن خواهد بود. اگر در واقع احتمال یک توافق با مذاکره وجود داشته باشد، هیچ یک از طرفین احتمالاً این توافق را "پیروزی" نمیدانند. هرگونه توافق قابل قبول، در بهترین حالت، گامی منطقی به عقب از جنگ احتمالی و گامی منطقی به سوی روابط عادی منطقی بین ایران و کشورهای غربی خواهد بود. این یک اتفاق خوب است، اما نوعی "پیروزی" نخواهد بود که سیاستمداران هر دو طرف بتوانند از یاد کنند.
توافقات وین باید به عنوان یک قدم اول درک شود
بهبود روابط ایران و غرب، مستلزم لغو تحریمهاست
ادوارد رودز خاطرنشان کرد: نکته بعدی این است که مشاهدات دوم این است که در واقع میزان قابل توجهی از نارضایتیها از ایران و غرب وجود دارد که فراتر از تحریمهای غرب و برنامه هستهای ایران است. ممکن است توافق فقط در این دو موضوع - تحریمها و برنامه توسعه هستهای - امکانپذیر باشد. مگر اینکه به سایر موضوعات نیز به موقع خود پرداخته شود، در اینصورت توافق در مورد تحریمها و توسعه هستهای احیا خواهد شد. به عبارت دیگر، هر توافقی که اکنون حاصل شده است باید به عنوان یک قدم اول درک شود.
این استاد دانشگاه در ادامه گفت: مذاکرهکنندگان انگلیسی، فرانسوی و آلمانی نوعی پیشرفت مهم برای لغو تحریمهای ایالات متحده را گزارش نکردهاند. همه ما امیدواریم که دستیابی به موفقیت صورت گیرد. به وضوح قابل درک است که بهبود روابط بین ایران و غرب مستلزم لغو تحریمها و همچنین خاتمه توسعه برنامه هسته ای ایران است.
سکوت مذاکرهکنندگان نشانه عالی از گفتوگوهای سازنده است
وی افزود: این واقعیت که این بحثها در حال انجام است، علیرغم اقدامات متنوع بازیگران متنوعی که به راحتی میتوان آنها را در راستای لغو گفتوگوها دانست، شاهدی قدرتمند برای علاقه جدی طرفین برای غلبه بر بنبست فعلی است.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه فقط خود مذاکرهکنندگان و دولتهایشان میدانند که فاصله بین دو طرف چقدر زیاد است و آیا برای رفع این شکاف، راهکارها یا رویکردهای قابل قبولی وجود دارد، تاکید کرد: همانطور که قبلاً اشاره کردم ، نشانه خوبی نیست اگر یک طرف در این بحثها اعلام کند که نتیجه موفقیتآمیز قریبالوقوع است. تا زمانی که هر دو طرف با هم از مذاکرات بیرون بیایند و بیانیه مشترکی در مورد چگونگی پیشرفت گفتوگوها ارائه دهند، هیچچیز معلوم نیست؛ سکوت از طرف مذاکرهکنندگان نشانه عالی از گفتوگوهای سازنده است.
انتهای پیام/