مبلغ در گفتوگو با ایلنا:
اصولگرایان خط خود را از جریان افراطی و انحرافی جدا کنند
اصلیترین مشکل اصولگرایان آمادهخوری است که این مسئله آنها را از رسیدن به سامان سیاسی و توانمندی درونی بازداشته است.
معاون سیاسی وزیر کشور دولت اصلاحات معتقد است، بسیاری از اصولگرایان هنوز نتوانستهاند خط خود را با بسیاری از جریانهای افراطی و انحرافی مشخص کنند، برای همین همواره شعار میدهند ما از احمدینژاد جدا شدهایم٬ اما این مسئله جز در حرف نیست؛ چراکه بسیاری از آنها از ابتدا پیوند عمیقی با تندروها داشته و دارند.
مرتضی مبلغ در گفتوگو با ایلنا تاکید میکند وزارت کشور کاری سختی پیش رو دارد و با توجه به وقفه چند ماهه تا انتخاب مجدد معاون سیاسی میگوید: متاسفانه خلاء هشت ماهه معاونت سیاسی در وزارت کشور کاستیهایی را تشدید کرد و امروز معاون سیاسی جدید با مجموعهای از مطالبات مواجه است و کار دشواری را پیش رو دارد.
متن مصاحبه مبلغ با ایلنا به شرح زیر است:
روند اقدامات وزارت کشور و انتساب معاون سیاسی جدید در این وزارتخانه را چگونه ارزیابی میکنید؟
وزارت کشور دارای وظایف حساسی است که میزان زیادی از این وظایف در حوزه معاونت سیاسی تعریف میشود. انتخابات مهمترین رکن حقوق اساسی مردم است طبیعی است که تمهید مقدمات لازم برای برگزاری انتخاباتی آزاد همراه با رعایت قانون و جلوگیری از اعمال سلیقه نیاز به نقش جدی وزارت کشور دارد، تدبیر امور احزاب نیز در حوزه معاونت سیاسی مدیریت میشود.
از اهمیت وظایف معاونت سیاسی مشخص است که امروز وزارت کشور در انجام وظایف حساس و اساسی خود تاخیر و کاستیهای جدی داشته که باید جبران شود. نیاز است تا وزارت کشور با اقتدار و اعتقاد راسخ آنچه را که رئیسجمهور در برنامههای خود وعده داده بود، دنبال کند.
متاسفانه خلاء هشتماهه معاونت سیاسی در وزارت کشور کاستیهایی را تشدید کرد و امروز معاون سیاسی جدید با مجموعهای از مطالبات مواجه است و کار دشواری را پیش رو دارد، امیدواریم که همه ارکان وزارت کشور دست به دست هم دهند تا این معاونت نیز به خوبی وظیفه حساس خود را انجام دهد.
به طور خاص نحوه عملکرد وزارت کشور در مورد احزاب را تاکنون چگونه دیدهاید؟
در بخش احزاب این توقع وجود داشت که وزارت کشور از ابتدا فعال عمل کند؛ چرا که در هشت سال گذشته دولت مستقر روی خوشی به احزاب نشان نداد. برای همین تشکلهای سیاسی صدمات زیادی دیدند. انتظار میرفت وزارت کشور در دولت جدید بیشتر به موضوع احزاب و تقویت آنها رسیدگی کند. در زمینه استفاده از نقطهنظرات احزاب و دخالت دادن آنها در مسائل سیاسی و رفع موانع متعهد گذشته، هنوز فعالیت چشمگیری از سوی وزارت کشور انجام نشده است. ما امیدواریم با شرایط جدید و حضور معاونت سیاسی وضعیت بهتر از گذشته شود و آقای مقیمی نسبت به حوزه احزاب توجه بیشتری داشته باشد.
به نظر شما چرا تاکنون علیرغم وعدههای داده شده خانه احزاب نتوانسته تجدید حیات خود را در دولت یازدهم تجربه کند؟
خانه احزاب هیچ مشکلی نداشته و ندارد. متاسفانه با روی کار آمدن دولت نهم، خانهاحزاب به انزوا رفت و فعالیتهای آن متوقف شد. البته طبیعی است بخشی از اصولگرایان اساسا با هر حرکت اصلاح طلبان به دلیل نارسایی درونی خود مخالفت میکنند. با استقرار دولت نهم اصولگرایان دست به دولت دادند و در عقیم ساختن خانهاحزاب مشارکت کردند.
اما برای بازسازی خانه احزاب هیچ مشکلی پیش رو نیست. میتوان خانهاحزاب را بدون منع قانونی دوباره راهاندازی کرد. وزارت کشور وظیفه دارد این کار را به سرعت انجام دهد، اینکه گفته شود وزارت کشور در زمینه راهاندازی خانهاحزاب دخالتی ندارد، یک بهانه است چراکه آیین نامه و اساسنامه موجود است. عدم راهاندازی مجدد خانهاحزاب تنها یکی از مشکلات احزاب کشور است و باید اقدامات اساسیتری برای فعالیت پویاتر احزاب در کشور انجام شود.
پس از وقفهای چندساله٬ بالاخره اصلاحطلبان توانستند همایشی برگزار کنند. به نظر میرسد آن همایش آغاز حرکتی رو به جلو برای اصلاح طلبان بود. نظرتان در مورد آن همایش چیست؟
متاسفانه برای فعالیت اصلاحطلبان در زمینههای مختلف محدودیتهای فراوانی وجود دارد و این از عجایب سیاستورزی در ایران است که یکی از اصیلترین جناحهای کشور برای فعالیت همواره با موانع متعدد روبرو میشود. در عین حال اصلاحطلبان با توجه به فضای خوبی که بعد از انتخابات ریاست جمهوری فراهم شد، تلاش کردند فعالیت خود را منظمتر و موثرتر گسترش دهند.
برگزاری همایش اخیر علیرغم همه محدویتها و موانعی که داشت، امر مبارکی بود؛ چرا که پس از سالها احزاب اصلاحطلب توانستند دست به برگزاری چنین همایشی بزنند. امید است این طرح طلیعه همایشهای گستردهتری باشد. البته باید اظهار تاسف کرد که اصلاحطلبان برای کمترین تحرک خود بیشترین تلاشها را انجام داده و متحمل هزینههای گوناگون میشوند اما برای جریان رقیب این امور به سهولت و با پشتیبانی گسترده محقق میشود.
واکنشهای جناح مقابل نسبت به فعالیت جریان اصلاحات خیلی دوستانه نیست و نوعی حب و بغض در آن دیده میشود. گویا جریانی اساسا علاقهای به حضور اصلاحطلبان در فضای سیاسی کشور ندارد. این واکنشها را چگونه تحلیل میکنید؟
متاسفانه بارها به این نکته کلیدی در سیاستهای ورزی کشور اشاره شده که اصولگرایان به دلیل برخورداری از رانتهای سیاسی و تبلیغاتی گسترده در طول بیش از دو دهه گذشته به آمادهخواری و تنبلی سیاسی عادت کردند؛ چراکه همه چیز بدون مانع همواره برای آنها فراهم بوده و رقیب آنها نیز همیشه برای ورود به عرصه با دستاندازهای فراوانی مواجه شده؛ لذا اگرچه این امر در ظاهر به نفع جریان مقابل به نظر میرسد، اما این امر باعثعقیم ماندن انسجام سیاسی، تحرک لازم و سامان موثر سیاسی در بین اصولگرایان شده است.
آماده بودن همه امور برای جریان اصولگرا آنها را از پرداختن مسائل اصلی سیاستورزی بینیاز کرده و به آنها این اجازه را نداده که با اعتماد بهنفس و توانمندی ذاتی خود به موفقیت برسند. برای همین این جریان هرگونه حرکت رقیب را به مثابه کابوسی تلقی کرده و در برابر آن موضعگیری میکند.
مخالفت اصولگرایان با اصل اصلاحطلبی ضمن اینکه امر سخیفی است و حرفهای عجیب در برخورد حذفی با اصلاحات نشان میدهد جناح مقابل به دلیل ترس از ورود به رقابت واقعی به خود اجازه اظهارنظرهایی عجیب میدهد. دلیل مخالفت گسترده اصولگرایان با حرکت حداقلی اصلاحطلبان نیز به همان نکته بازمیگردد٬ در غیر این صورت هر جریان اصیل سیاسی در کشور مثل اصلاحطلبان نه تنها از فعال شدن رقیب خود نگران نمیشود، بلکه از آن استقبال هم میکند؛ چراکه این امر منجر به نشاط سیاسی در جامعه و ایجاد انگیزه برای فعال شدن جریانهای سیاسی میشود.
عدهای هم ادعا کرده بودند روزنامهها و رسانههای اصلاحطلبان زیاد است.
اینکه برخی عنوان میکنند رسانههای اصلاحطلب بیش از اصولگراست، یک ادعا بیش نیست. هیچ یک از احزاب اصلاحطلب رسما و علنا صاحب رسانه نیست. تنها برخی رسانههای مستقل با گرایش اصلاحات در کشور وجود دارند که دائما در معرض فشار قرار میگیرند؛ همانطور که چندی پیش نیز یک روزنامه اصلاحطلب توقیف شد، اما دریغ از کمترین فشار به روزنامههای اصولگرا.
نمیتوان منکر این مسئله شد که تعداد روزنامههای اصولگرا قابل قیاس با رسانههای اصلاحطلبان نیست. این هم به پشتیبانی گستردهای است که از این جناح صورت میگیرد. برای مثال صداوسیما که رسانه ملی است و از بودجه عمومی ارتزاق میکند، به میزان وسیعی در حمایت از جناح اصولگرا عمل میکند و حتی در برخی مواقع در این رسانه شاهد تخطئه شخصیتهای اصلاحطلب نیز هستیم. اینکه علیرغم این همه امکانات چرا برخی اصولگرایان از کمترین تحرک اصلاحطلب برآشفته میشوند به همان ناتوانی اصولگرایان بازمیگردد.
اصلاح طلبان در همین شرایط باید خود را برای انتخابات مجلس آینده آماده کنند. دورنمای فعالیت اصلاحطلبان برای حضور در مجلس دهم را چگونه میبینید؟
فعالیتهای سیاسی اصلاحطلبان متناسب با شرایط کشور با فراز و نشیبهایی همراه بوده است. همایش سراسری اخیر اصلاحطلبان یک نمود از فعالیتهای این جناح بود که ولو با سختی و موانع متعدد ادامه خواهد داشت.
بدون شک اصلاحطلبان به دلیل اهمیت و ضرورت برگزاری انتخابات در سال آینده برای اتخابات مجلس دهم هم فعال خواهند بود و تمهیدات لازم را فراهم خواهند کرد.
نگاه اصلاحطلبان به مقوله انتخابات یک نگاه ملی مبتنی بر مصالح و منافع کشور است. اصلاح طلبان آماده هستند تا در شرایطی که کشور با تمام کارشکنیهای جریانهای افراطی داخلی و بیرونی مواجه است، به مطالبات مردم پاسخ بدهند. اگر چه برای ما حضور با تعداد نمایندگان بیشتر در مجلس مهم است اما با واقعیتهای موجود، مهمتر این است که مجلسی دور از افراط و متشکل از افراد عاقل و منطقی ایجاد شود.
وضعیت اصولگرایان چطور؟ برگزاری همایشهای همگرایی اصولگرایان را تا امروز چگونه دیدهاید؟
اصلاحطلبان به دلیل شرایط دشواری که طی کردند و به جهت اعتقاد به آموزههای اسلامی تلاش میکنند همواره از دستاوردهای جدید استفاده کنند. همانطور که امروز توانستهاند به ساحت برجسته اتکا به خردجمعی دست پیدا کنند. در حالیکه همه شعار اجماع می دادند، اصلاح طلبان موفق به اجماع در عمل شدند.
اصولگرایان مشکلات فراوانی دارند که تا این مشکلات حل نشود همایشهای متعدد در جهت همگرایی آنها خاصیتی نخواهد داشت. اصلی ترین مشکل اصولگرایان نیز آمادهخوری است که آنها را از رسیدن به سامان سیاسی و توانمندی درونی بازداشته است.
مشکل بعدی این است که بسیاری از اصولگرایان هنوز نتوانستهاند خط خود را با بسیاری از جریانهای افراطی و انحرافی مشخص کنند، برای همین همواره شعار میدهند که ما از احمدینژاد جدا شدهایم اما این مسئله جز در حرف نیست؛ چراکه بسیاری از آنها از ابتدا پیوند عمیقی با تندروها داشته و دارند.
اصولگرایان همواره در معرض آسیبهای خطرناک ناشی از تندروهای درونی خود هستند و تا مرز و فاصله جدی بین خود و آنها مشخص و از پیشرفت های سیاسی استفاده نکنند در روشهای گذشته باز خواهند ماند که این روشها نیز کارآمدی لازم را ندارد.
به عنوان سوال آخر٬ نظر شما در مورد نطق جنجالی علی مطهری و برخوردهای برخی نمایندگان مجلس با وی چیست؟
حرکت تندروها در مجلس در برابر نطق یک نماینده که از سر دلسوزی مسائلی را مطرح کرد آن هم نمایندهای که از جنس خود اصولگرایان است، آنقدر غلط و زننده بود که حتی طیف اصولگرا نیز نتوانست از آن دفاع کند.
این نص قانون است که نماینده در انجام وظایف نمایندگی خود آزادی دارد و کسی نمیتواند به وی متعرض شود. مخالفان میتوانند با گرفتن زمان، حرفهای خود را بزنند. اگر یک نماینده در نطق خود به کسی اتهام بزند، آن فرد حق دارد که بیاید و در مجلس پاسخ بدهد، اما در این شرایط هم کسی نمیتواند مانع نطق نماینده از تریبون رسمی مجلس شود ولو اینکه این نطق باب طبع خیلی از افراد نباشد. اگر کسی این حق را مخدوش کند در واقع اصول قانون اساسی را زیر پا گذاشته است.
این نمایندگان نیز خودشان خیلی زود متوجه شدند که چه کار زنندهای انجام دادند امیدواریم که دیگر شاهد حرکتهایی که نمایش زنندهای از مجلس بروز میدهد نباشیم.
گفتوگو: سعیده امیدی