فرشاد مومنی در گفتوگوبا ایلنا:
برخورد گزینشی با فساد٬ بازدارندگی اجتماعی ندارد
در این دولت به سبک دولت قبل تمایل در این جهت است که اطلاعاتی را از موردهای فساد در آستین نگه دارد و هر از چند گاهی موردی از آنها را مطرح نمایند.
یک عضو هیئت دانشگاه علامه طباطباییتاکید کردید: با وجود موارد بیشمار و رو به گسترش فساد٬ توان اجرای اندک نظام ملی برای مواجهه با آنها ناگزیر به سمت گزینشی شدن حرکت میکند که حتی اگر در این نوع برخورد٬ صداقت وجود داشته باشد٬ اثر بازدارندگی اجتماعی درپی ندارد.
دکتر فرشاد مومنی در گفتوگو با خبرنگار ایلنا؛ درباره خبرهای فساد مالی صورت گرفته در سالهای اخیر و در پاسخ به این سوال که به نظرشما چه عاملی باعثشکلگیری موج فساد رو به افزایش در این سالها بوده است، گفت: این فسادها را باید محصول یک فرهنگ سیاسی اقتصادی خاص دانست. اگر به گزارش سالنامههای آماری کشور مراجعه کنیم، خواهیم دید سالهای اول پیروزی انقلاب اسلامی جزء درخشان ترین و پاکدامنترین جلوههای حاکمیت انقلابی است.
وی ادامه داد: آن دوران را اگر با دو دوره قبل و بعد از آن مقایسه کنید، یک نقطه عطف و منحصر به فرد محسوب می شود.
این عضو هئیت علمی دانشگاه علامه طباطبایی گفت: روند رو به گسترش و بیسابقه فساد در ایران به نحو غیرقابل انکاری با بسته سیاستی تعدیل ساختاری گره خورده است که شواهد آن در کل سالنامههای آماری از سال ۱۳۶۸ تا به امروز وجود داشته و قابل مراجعه است.
مومنیتصریح کرد: بنابراین اگر واقعا اراده ای برای برخورد عالمانه با مسئله فساد وجود دارد٬ باید یک مرزبندی محکمی در عرصه سیاستگذاری با بسته مخرب توسعه ای تعدیل ساختاری وجود داشته باشد.
وی اضافه کرد: در عرصه اجرا و عمل در کل دنیا تاکید بر این است اگر برنامه ای مبارزه با فسادی وجود دارد باید مشخصترین محور آن طراحی یک برنامه عملی مبارزه با فشاد باشد که بر محور پیشگیری استوار باشد.
عضو مؤسسه دین و اقتصاد درباره برنامه دولت جدید در اجرای طرح مبارزه با فساد بیان کرد: ما از روزهای اول شروع این دولت مشفقانه این موضوعات را با آنها در میان گذاشتیم، ولی متاسفانه در این دولت هم٬ گویی به سبک دولت قبل٬ تمایل در این جهت است که اطلاعاتی را از موردهای فساد در آستین نگه بدارد و هراز چند گاهی موردی از آنها را مطرح نمایند.
مومنی افزود: ما بارها به این نکته تاکیده کردهایم که این روش مبارز با فساد به صورت موضعی و موقتی کارساز نخواهد بود زیرا برنامه مبارزه با فساد باید مبتنی بر محور پیشرفت ملی باشد.
وی خاطرنشان کرد: وقتی ساختارنهادی به صورت غیرمتعارفی میدان را برای گسترش فساد باز می کند، در این صورت برخورد با فساد هم خاصیت انفعالی داشته و با وجود موارد بیشمار و رو به گسترش فساد توان اجرای اندک نظام ملی برا مواجه با آنها ناگزبه سمت گزینشی شدن حرکت می کند که حتی اگر دراین نوع برخورد صداقت وجود داشته باشد اثر بازدارندگی اجتماعی درپی ندارد.
عضو هئیت علمی دانشگاه علامه طباطبایی تاکید کرد: در اقتصادهای رانتی و غیرشفاف این نوع برخورد با فساد شکل برخورد باندی و جناحی بر سرمنافع به خود می گیرد، که هیچ کس از آن تلقی مبارزه با فساد نمی کنند.
مومنی در یایان تصریح کرد: امیدوارم که دولت دراین فرصت نه چندان طولانی که ازعمرش باقی مانده است این هوشیاری وهوشمندی را نشان دهد و به جای برخوردهای شعاری و تبلغاتی به سمت یک برنامه عالمانه پیشگیرنده مبارزه با فساد حرکت کند.