ظاهرا مانعی نیست اما منتشر نمیشود!
شمس الواعظین: ما محکوم به امیدیم برای بازگشت نشاط!
با این وضع آیا ما حق نداریم که بگوییم در حوزه رسانه ها هیچ تغییری در دولت جدید صورت نگرفته است؟ و آیا می توان ادعای دولت تدبیر و امید در موضوع تغییر رویکرد ها و سیاست ها را بدون توجه به سنجش آن در میدان عمل پذیرفت؟
ماشاالله شمس الواعظین در خصوص انتشار روزنامه نشاط گفت: هیچ مانعی ظاهرا وجود ندارد. همه مسئولان نیز در این زمینه تشویق میکنند. اما هیچ اتفاق مثبتی هم در زمینه انتشار روزنامه نشاط نمیافتد. با این همه ما محکوم به امیدیم.
این روزنامه نگار در گفتوگو با خبرنگار ایلنا در خصوص انتشار روزنامه نشاط به سردبیری خود وی که مدتی است وعده انتشار آن داده شده اما هنوز زمینههای قانونی لازم برای آن فراهم نیامده اظهار داشت: اگر نشانه مثبتی برای فعالیت مطبوعاتی یک گروه از روزنامه نگاران کشور وجود نداشته باشد دولت تدبیر و امید کجا و در کدامین حوزه اجتماعی یا فرهنگی میتواند اعتبار و موقعیت مثبتی در زمینه وعدههایی که داده کسب کند؟
سردبیر روزنامههای جامعه و توس افزود: هم اکنون حدود ۴ ماه است میکوشیم با تمام توان موضوع از سرگیری فعالیت مطبوعاتی خود را حداقل در بخشی از دستور کار مسئولین قرار دهیم. گفتوگوها با وزیر ارشاد و زیرمجموعههای این وزراتخانه و دیگر نهادها و شخصیتهای تاثیرگذار برای فهم علت یا علل بیتوجهی آنها به حق ما برای انجام عمل مطبوعاتی تاکنون به نتیجه ملموسی نرسیده است. اما من همچنان امیدوارم و جز امید چاره دیگری هم ندارم.
شمس الواعظین در پاسخ به این سوال که آیا گمان نمیکنید برخی تحلیلها از عملکرد گذشته مانع عملی شدن وعده انتشار روزنامه نشاط شده است؟ اظهار داشت: ما اساسا با تجدید حیات گذشته در زمان فعلی مخالفیم و با تئوری آن به دلیل تعارض ماهیت و مسائلش با رشته نیازهای زمان کنونی چندان تمایلی نداریم. بنابراین اگر این هراس و وحشت وجود داشته باشد که فعالیت مطبوعاتی ما میخواهد فصول گذشته را احیا کند این نشان میدهد که ما باید در حرفهای بودن خود شک و ترید کنیم؛ زیرا حرفهای بودن یعنی انجام کاری متناسب با زمانه و نیازهای آن. ما نمیتوانیم در شرایط کنونی کار مطبوعاتی گذشته را تکرار کنیم. خلاقیت و ابداع و ظرافت کار مطبوعاتی در عصر پرشتاب انتشار اطلاعات اقتضا دارد کاری به کلی متفاوت با گذشته ارائه کنیم.
وی تصریح کرد: بنابراین ترس از احیای گذشته ترس بیموردی است. میماند سیاستهای دولت کنونی در قبال حقوق مردم برای انجام کار مورد علاقه خود در چارچوب قانون و مقررات. در این زمینه مایل نیستم ببینم که هیچ تفاوتی بین رویکرد دولت فعلی و قبلی در عرصه فرهنگی ملاحظه نمیشود. زیرمجموعه وزارت ارشاد به ویژه معاونت مطبوعاتی در گذشته و در دولت قبلی نیزبا آغوش باز درست همین طور که معاونت فعلی عمل میکند اهالی مطبوعات را میپذیرفت و با آنان گفتوگو میکرد. اما بینتیجه و بدون کوچکترین اثرگذاری در تغییر وضع.
این روزنامه نگار با بیان اینکه این درست همان رفتاری است که از این معاونت جدید در وزارت فرهنگ و ارشاد دیده میشود تاکید کرد: با این وضع آیا ما حق نداریم که بگوییم در حوزه رسانهها هیچ تغییری در دولت جدید صورت نگرفته است؟ و آیا میتوان ادعای دولت تدبیر و امید در موضوع تغییر رویکردها و سیاستها را بدون توجه به سنجش آن در میدان عمل پذیرفت؟
شمس الواعظین در پایان با بیان اینکه ظاهرا هیچ مانعی در این راه وجود ندارد و همه هم مشوق هستند گفت: با این همه هیچکس برای تغییر این اوضاع کاری انجام نمیدهد. من محکوم به امیدم. زیرا به جز امید باید به دنبال تفسیر دیگری برای وضعیت خود باشیم. امید یک واژه نیست. فرایند تحقق آرزوهاست. ما نیز در فرایند تحقق آرزوهایمان به سر میبریم.