هفتمین جلسه رسیدگی به اختلاس از بیمه‌ایران: / ۷ /
نوه‌ای که چک های دایی را وصول می‌کرد
وقتی به سفارش «ح. ن» چک ها را به خواهرزاده وی دادم او از من پرسید که چک ها مشکل دار نیست که من پاسخ دادم دایی شما چک مشکل دار به خواهرزاده اش نمی دهد
متهم «ش. ق» گفت: من نوه بزرگ خانواده بودم و همه کارهای «ح. ن» را من انجام می دادم همه چک ها را نیز به شکل تراول نقد می کردم.
به گزارش خبرنگارایلنا، درادامه هفتمین جلسه دادگاه رسیدگی به پرونده اختلاس از بیمه ایران «ش. ق» متهم به پولشویی به مبلغ ۱۰۰ میلیون و ۵۶۱ هزار ریال و معاونت در اختلاس به همین میزان طی وصول دو فقره چک در جایگاه قرار گرفت و در دفاع از خود ادعای بیگناهی کرد و اظهار داشت: من خلافی نکردم از من سوء استفاده شده است. بنده برای گرفتن خسارت به بیمه مراجعه کردم که درآنجا با(ج) دو فقره چک به من داد که من نقد کنم و من عین آن مبلغ را تحویل داده و خسارات خود را گرفتم. آدرسی هم که پشت چک‌ها نوشتم کاملا درست بود.
«ش. ق» «ب. ک» را که یکی ازمتهمان اصلی پرونده بود برادر همسر خود معرفی کرد که به گفته قاضی مبلغ خسارت به سفارش وی به متهم داده شده بود.
در ادامه قاضی عنوان کرد: شما در بازجویی اولیه خود گفته‌اید که به بیمه مراجعه نکرده‌ایم تا به درخواست برادر همسرتان این مبلغ به شما داده شده است که متهم پاسخ داد: من در بازجویی برای اینکه از مخمصه خارج شوم نام برادر همسرم را آوردم. سال ۸۳ این دو فقره چک را گرفتم.
سپس یکی دیگر از متهمان به نام «ع. ن» در جایگاه حاضر شد و در واکنش به اتهامات قرائت شده توسط قاضی مبنی بر پولشویی به مبلغ ۸۲۹ میلیون و ۹۸۵ هزار ریال و معاونت در اختلاس به همین میزان در پی وصول ۵ فقره چک در آخرین دفاعیات خود گفت: من این اتهامات را قبول ندارم، پیش از این نیز گفته ام که چک ها را از «ع. خ» دریافت کرده و برای خودم و با آدرس درست آن را نقد کرده عین همان مبلغ را به «ع. خ» تحویل دادم.
وی در پاسخ به این سوال قاضی که با توجه به اینکه شما پرونده خسارتی در بیمه نداشتید چرا چک ها را وصول کردید، گفت: در دومین مرتبه وصول چک ها پرسیدم که چرا این چک هابه نام من است که «ع. خ» گفت؛ مربوط به ماشین های خسارتی در تعمیرگاه است وچون خودم به آن تعمیرگاه رفته بودم و ماشین‌ها را مشاهده کرده بودم توجیه شدم.
متهم مدرک تحصیلی خود را مهندسی اعلام کردوگفت: «ح. ن» دایی بنده است من پول ها را به «ع. خ» می‌دادم اما بعدها فهمیدم که برای «ح. ن» است.
وی با بیان اینکه اولین چک ها سال ۸۶ وصول شد، گفت: من نوه بزرگ خانواده بودم و همه کارهای «ح. ن» را من انجام می دادم همه چک ها را نیز به شکل تراول نقد می کردم.
قاضی پرونده در ادامه «ع. خ» یکی دیگر از متهمین را به عنوان مطلع به جایگاه فراخواند و او عنوان کرد: وقتی به سفارش «ح. ن» چک ها را به خواهرزاده وی دادم او از من پرسید که چک ها مشکل دار نیست که من پاسخ دادم دایی شما چک مشکل دار به خواهرزاده اش نمی دهد، خیالت راحت باشد. «ع. ن» را اینگونه توجیه کردم. بنابراین با یکدیگر به بانک می‌رفتیم و پس از اینکه وی پولها را نقد می کرد آن را به من می داد که من نیز به «ح. ن» تحویل می دادم و من نیز تأیید می کنم که آدرس های نوشته شده توسط وی پشت چک ها درست بود.
