برخی می‌خواستند با یکدست شدن مدیریت اجرایی کشور مردم را به سعادت دنیا و آخرت برسانند/ رابطه اکثر مسئولان با مردم صوری و شعاری است

حسن بیادی دبیرکل جمعیت آبادگران جوان ایران اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، در پاسخ به این سوال با توجه به شرایط موجود، راهکارهای برون رفت از این وضعیت چیست و به چه شکلی می‌شود آن را اجرایی کرد، گفت: مهم‌ترین مشکل کنونی کشور، دو مسئله مدیریتی و مسائل اقتصادی است که به عوامل مختلفی از جمله تحریم‌های ناعادلانه، ضعف مجموعه گروه و مدیریت اقتصادی، عدم ثبات در تصمیمات سیاسی و اقتصادی و تا‌ثیر بیش از حد و سایه افکندن تصمیمات سیاسی بر تصمیمات اقتصادی مربوط می‌شود.

وی افزود: مشکلاتی که به‌دلیل بی تدبیری و به کارگیری افراد ناپخته در وزارتخانه‌ها تبدیل به یک معضل مهم اجتماعی و سیاسی شده است. همگان واقفند آن بلایی که بر اثر ضعف و فساد اداری در این شرایط بوجود آمده بخاطر بی تدبیری است و مشکل تولید و عدم اشتغال هم مزید بر آن شده و این واقعیت بر کسی پوشیده نیست. همه به وضوح می‌دانند که گرانی‌های بی رویه و بی منطق، تصمیمات غلط وزارتخانه‌های اقتصاد و دارایی، صمت، وزارت نیرو و امثالهم است که بسیاری از معضلات را در کشور ایجاد کرده‌ و گویی برایشان مهم نیست که چه بر سر مردم می‌آید. وزارتخانه‌های دیگر هم وضعیت بهتری نداشته و در حوزه‌های مختلف درگیر مشکلات عدیده‌ای هستند.

بیادی تصریح کرد: از حق و انصاف هم عبور نکنیم دولت کارهای مثبتی انجام داده است از جمله بالابردن سطح حقوق بازنشستگان اگرچه به حد واقعی آن نرسیده، تلاش جدی در جهت فراهم کردن مایحتاج عمومی مردم و داروهای حساس که علیرغم تحریم‌های ظالمانه تولید آن در کشور امکان‌پذیر نیست، توجه جدی به تولید داخلی و موفقیت نسبی در برداشتن موانع تولید و تسریع در دادن مجوزهای کسب و کار، پیوستن به کشورهای عضو در شانگهای، معاهده دوطرفه با چین علیرغم جوسازی‌های افراطی‌های کم عقل، داشته است، اما دولت باید از طریق سازماهای امنیتی با نفوذی‌های مردم آزار و سازمان‌های اقتصادی مانند باندهای صادرات و واردات مبارزه جدی داشته باشد.

این فعال سیاسی اصولگرا در پاسخ به این سوال که نقش احزاب امروز با توجه به آنکه جایگاه مطمئنی نزد مردم ندارند برای برون رفت از این شرایط چیست، گفت: با توجه به نفوذ و استقرار باندهای متصل به قدرت و ثروت در کشور مگر احزابی که هیچ حامی و جایگاه حکومتی ندارند می‌توانند اثرگذار باشند؟ در کشوری که به احزاب با دید امنیتی نگاه می‌کنند و مسئولان درجه یک با افتخار اعلام می‌کنند که وابستگی حزبی ندارند، چه باید کرد؟ مگر در استخری که در آن آبی وجود ندارد، می‌شود شنا کرد؟ یکی از راهکارهای مناسب و اثرگذار برای برون‌رفت از این معضلات کنونی توجه به ساختار پارلمانی با قدرت گرفتن احزاب فراگیر و مؤثر و استقرار یک مدیریت یکپارچه و فرار از مدیریت‌های جزیره‌ای است. به قدری معضلات زیاد شده که همه آنها تبدیل به یک مشکل امنیتی و سیاسی شده که خوراک دشمنان ما برای دسیسه و توطئه را سهل و آسان نموده و هزینه سازمان‌های امنیتی و انتظامی و بعضاً نظامی کشور را دوچندان کرده است.

بیادی در پاسخ به این سوال که گفت‌وگوهایی که اخیرا بین برخی از سران حاکمیت با شخصیت‌های سیاسی طیف‌های مختلف انجام شده می‌تواند برای برون رفت از شرایط مناسب باشد، گفت: تا باندهایی همچون ائتلاف‌های بی‌خاصیت مطرح وجود دارد این گفت‌وگوها فایده‌ای ندارد. وقتی که این ائتلاف‌ها می‌آیند، مجلس، شوراها و دولت را با عده‌ای معدود بنام نیروهای انقلاب فقط به خاطر اتصال به مرکز قدرت، تصاحب می‌کنند، به گونه‌ای که حتی جامعه روحانیت و دیگر احزاب و گروه‌های اصیل را به صورت ظالمانه برای تحقق اهداف بی برنامه‌شان کنار می‌گذارند، در این صورت از این گفت‌وگوهای مطرح شده چه انتظاری می‌شود، داشت؟

وی تصریح کرد: با آن تفکر غلط و با تفرقه می‌خواستند با یکدست شدن کل مدیریت اجرایی کشور ارزانی بیاورند و مردم را به سعادت دنیا و آخرت برسانند. جالب اینجاست که مانند کبک سر خود را داخل برف کرده و نمی‌خواهند پاسخگوی این معضلات عدیده و مشکل‌ساز باشند و در این راستا هیچ‌گونه نقدی را هم بر نمی‌تابند و مردم کاملا از تصمیمات آنان بی‌خبرند و هیچ سازمانی هم برای پاسخگویی به مردم ندارند و رابطه اکثر مسئولان با مردم قطع شده و اگر هم وجود دارد، به صورت صوری و شعاری است.

این فعال سیاسی اصولگرا تصریح کرد: بد نیست در اینجا از بعضی اندیشه‌های ناب روشنفکر متجدد مرحوم آیت الله دکتر شهید بهشتی یاد کنیم که گفتند هیچ حکومتی تحت هیچ شرایطی حق جلوگیری از نقد مدیرانش را ندارد و این که بگوییم وضعیت حساس است هیچ‌گاه نمی‌تواند موجب جلوگیری از نقد حاکمان شود و بالاتر از آن حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) در شرایط جنگ بود اما نه تنها محدودیتی در نقد و نظر ایجاد نکرد نه تنها حکومت نظامی و حالت فوق العاده اعلان نکرد، بلکه آزادانه در میان مردم رفت و آمد می‌کرد و می‌گفتند حکومت‌ها روزی فاسد می‌شوند که رابطه مستقیم شان با مردم قطع شود.

بیادی تصریح کرد: حضرت امیرالمومنین (ع) حتی اطاعت از خود را منوط به انجام ندادن شر می‌داند؛ به حدی که در این‌باره به مردم توصیه می‌نماید چنانچه شری از او دیدند از او کنار کشیده، نافرمانی و برخورد کنند که این حق مسلم آنهاست و در این‌باره می‌فرماید: «پس اگر خیری دیدید، مرا به آن یار باشید و اگر شری دیدید از آن به کنار باشید» و فرمود «ای مردم! به خدا من شما را به طاعتی بر نمی‌‌انگیزم، جز آنکه خود پیش از شما به گذاردن آن برمی‌خیزم و شما را از معصیتی باز نمی‌دارم، جز آنکه پیش از شما آن را فرو گذارم» رفتار حضرت علی علیه‌السلام با مخالفان و دشمنانش هم بیانگر آن است که حضرت، نقد و نظارت بر قدرت را قبول داشته و به آن اصرار ورزیده است، ایشان به مخالفان خود تا وقتی که دست به شمشیر نمی‌بردند، اجازه اظهارنظر و نقد می‌داد که نمونه عینی آنها آزاد گذاشتن متمردین از بیعت و خوارج است. همچنین خوارج در کمال آزادی به ابراز عقیده می‌پرداختند و حتی در بین نماز آن حضرت سر و صدا بر پا می‌کردند؛ امّا امیرالمؤمنین با آنان در منتهای آزادی برخورد کرد، زندان‌شان نکرد و شلاقشان نزد و حتی سهمیه آنان را از بیت المال قطع نکرد اما با آشوب‌گران، منافقین و خوارج نهروان و نفوذی‌های معاویه به شدت برخورد کرد.

وی افزود: در هر حال چنانچه بخواهیم منصفانه و عاقلانه موضوعات را تحلیل و پیگیری کنیم و از تاریخ عبرت بگیریم موضوع این است که حضرت امیرالمؤمنین برای تحقق زمینه‌های نقد و نظارت قدرت و انجام عملی آن از سوی مردم اصولی را وضع کرد و در سرتاسر حکومت خود بدان پایبند ماند؛ و این الگوی ارائه شده نقد و نظارت برقدرت از جانب علی علیه‌السلام، نامه مهم ایشان به مالک اشتر نخعی که خوشبختانه در سازمان ملل بعنوان سند راهبرد حکمرانی ثبت شده، نمونه مناسب و بی بدیلی از رفتارهای مردم‌‌سالارانه حکومتی ایشان است که امروزه می‌تواند الگویی برای جوامع اسلامی، به‌خصوص جامعه شیعی و حکمرانان نظام اسلامی ایران جهت حرکت در این مسیر باشد. بنابراین راهی نداریم مگر اینکه دست به دست هم دهیم به مهر و میهن عزیز خود را کنیم آباد.