پیشنهاد رئیس جمهور قطعنامه سازمان ملل شد

مجمع عمومی سازمان ملل، قطعنامه پیشنهادی جمهوری اسلامی ایران با موضوع جهان عاری از خشونت و مبارزه با افراطی گری را که پیشنهاد اولیه آن در سخنرانی رئیس جمهور کشورمان در مجمع عمومی سازمان ملل مطرح شده بود، با اجماع تصویب کرد.

به گزارش ایلنا، حجت الاسلام والمسلمین حسن روحانی در سخنرانی مهرماه گذشته خود در شصت و هشتمین مجمع عمومی سازمان ملل پیشنهاد جهان ضد خشونت و افراطی گری را مطرح کرده بود.
در این قطعنامه که چهارشنبه با رای قاطع ۱۹۰ کشور جهان و اجماعی کم سابقه به تصویب رسید و تنها رژیم صهیونیستی به آن رأی منفی داد؛ از تمامی کشورهای عضو، نهادهای سازمان ملل و سایر سازمان های بین المللی و غیر دولتی خواسته شده تا سیاستهای جدیدی را با هدف مبارزه با خشونت و افراطی گری تدوین و راههای عملی مقابله با آن را از طریق آموزش و فعال کردن جوامع و نهادهای اجتماعی معرفی کنند.

مفاد و اهداف قطعنامه
رییس جمهوری اسلامی ایران در این قطعنامه با تاکید بر این واقعیت که جنگ ها و درگیری های مسلحانه می توانند منجر به خصومت بیشتر و گسترش خشونت و رنجش انسان ها شود، موارد چهارده گانه ای که محتوای اصلی آن، تعهد همه کشورها به مفاد منشور سازمان ملل متحد، محکومیت حمله به غیرنظامیان از جمله کودکان و زنان، جلوگیری از حمله به اماکن مقدس، حرم ها و مراکز فرهنگی، اتحاد جهانی برای مقابله با خشونت های قومی، مذهبی و فرهنگی، محکومیت انواع خشونت علیه جامعه زنان و محکومیت نفرت ناشی از ملی گرایی و سواستفاده از دین است را خواستار شد.
براساس بند چهاردهم قطعنامه پیشنهادی ایران، دبیرکل سازمان ملل موکلف شده است در هفتادمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل(دو سال دیگر) گزارش خود را درخصوص اقداماتی عملی این نهاد بین المللی برای اجرای قطعنامه یادشده که خواهان جهانی بدون افراط گرایی و خشونت طلبی است، به اعضای مجمع گزارش دهد.
این قطعنامه راه را برای ملت ها، دولت ها و گروه های حقوق بشری و مدنی باز می کند تا با برگزاری همایش ها و نشست های تخصصی، راهکارهای عملی و جدیدی را برای خاتمه دادن به افراط گرایی توام با خشونت در جهان که پیامدهای بسیار منفی برای توسعه اقتصادی و فرهنگی به همراه داشته است، بیابند.
بررسی نتایج اقدامات افراط گرایانه و تندروی های توام با خشونت در نقاط مختلف جهان بویژه در سوریه نشان می دهد، افراطی گری موجب افزایش فقر، آوارگی، گرسنگی و همچنین تشدید نفرت بین گروه ها و اقوام مختلف شده است.
هرچند که قطعنامه های سازمان ملل برخلاف قطعنامه های شورای امنیت لازم اجرا نیست، اما سازمان ملل می تواند در کنار سایر گروه های جغرافیایی همچون، جنبش عدم تعهد، گروه های آمریکای لاتین، آفریقا و سازمان همکاری های اسلامی با اتخاذ راهکاری مناسب، زمینه را برای برچیدن پدیده خشونت گرایی و تروریسم فراهم کنند.
اهتمام سازمان ملل، اجماع جهانی و همکاری دولت و گروه های مختلف با هدایت جمهوری اسلامی ایران که با پیشنهاد قطعنامه و تصویب آن در صحن علنی مجمع عمومی، پرچمدار این حرکت در جهان شناخته می شود، می توان ابتکار عمل را از برخی قدرت های بزرگی که برای توسعه نفوذ و قدرت طلبی های خود، در نقاط مختلف جهان گروه های افراط گرا و تروریست پرورش می دهند، گرفت.
واکاوی شکل گیری گروهی به نام طالبان و القاعده در گذشته و امروز، اعزام ده ها گروه تروریستی در سوریه و حمایت های پیدا و پنهان برخی دولتها از آنها نشان می دهد که کدام کشورها با تمسک به این گروه های تندرو به دنبال تامین مطامع خود هستند؛ قطع ادامه این سیاست غیرانسانی می تواند یکی دیگر از پیامدهای مهم و تاثیرگذار این قطعنامه ایرانی برای همه کشورهای مختلف باشد.

بازتعریف مفهوم تروریست
امروز در نظام بین الملل چند کشور با استفاده از ابزار رسانه ای و دیپلماسی، اقدامات تروریستی و تروریست را براساس مصالح و منافع خود تعریف می کنند، لذا ضروری است در اجلاس ها وهمایش های تخصصی، تفاوت بین دفاع گروه ها از منافع ملی خود در صورت تجاوز از سوی سایر دولت ها و همچنین اقدامات خرابکارانه و تروریستی مشخص شود؛ همچنین براساس منافع ملت ها که مورد پذیرش نظام بین الملل است، تعریف جدیدی جایگزین تعریف های سلیقه ای کنونی چند کشور شود که منویات خود را خواسته جامعه جهانی می دانند.
جا دارد در تعریف جدید از تروریست و رفتارهای تروریستی، ترور نخبگان، دانشمندان و افراد برجسته و فرهیخته کشورها به صورت یک اولویت مهم مد نظر قرار گیرد و جامعه جهانی نسبت به اینگونه اقدامات تروریستی سبوحانه که برای جلوگیری از رشد و بالندگی کشورهای الگو و مستقل است، واکنش شدیدی نشان دهد و راهکارهای جهانی پیدا کند.
قطعنامه ایرانی دارای پیامدهای تاثیرگذار و سازنده ای برای جامعه بشری به منظور زندگی در سایه صلح و آرامش و نفی هرگونه افراطی گرایی و خشونت طلبی دارد لذا با برگزاری همایش ها و نشست های تخصصی بین المللی با حضور کارشناسان، محققان و سران کشورها، ابعاد این ابتکار مهم و قطعنامه بشردوستانه، بیشتر مشخص می شود.