صدا یکی از مهم‌ترین عوامل زیان آور فیزیکی محیط کار در کشورهای در حال توسعه است
بر اساس استانداردهای پذیرفته شده حد آستانه مجاز صوت برابر ۸۵ دسی بل برای ۸ ساعت کار در روز و ۴۰ ساعت کار در هفته در نظر گرفته شده است.
ایلنا: عوامل زیان آور فیزیکی محیط کار شامل صدا، ارتعاشات، گرما، سرما، روشنایی، فشار و پرتو‌ها است که هر کدام از این عوامل می‌تواند اثرات سویی برای سلامت فرد در بر داشته باشند، بنابر این افراد باید این عوامل را در محیط کار خود به حداقل برسانند.
به گزارش ایلنا، کار‌شناس ارشد بهداشت حرفه‌ای مرکز بهداشت استان چهارمحال و بختیاری گفت: صدا در گذشته به عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل زیان آور صنعت در کشورهای صنعتی محسوب می‌شد اما با پیشرفتهای علمی و تکنولوژیک در کشورهای صنعتی تا حدودی این عامل زیان آور کنترل شد ولی از سویی دیگر بعنوان یک آلاینده محیطی وارد زندگی روزمره شد.
شهریار روحی گفت: وضعیت کشورهای در حال توسعه در بخش صنعت شبیه وضعیت گذشته کشورهای صنعتی و در بخش‌های غیر صنعتی شبیه وضعیت فعلی کشورهای صنعتی است.
وی گفت: بر اساس استانداردهای پذیرفته شده حد آستانه مجاز صوت برابر ۸۵ دسی بل برای ۸ ساعت کار در روز و ۴۰ ساعت کار در هفته در نظر گرفته شده است. بر همین اساس راهکارهایی همچون به کارگیری اصول مهندسی و مکانیکی، کنترل صدا در منبع، کنترل صدا در مسیر انتشار و معاینات شغلی و استفاده از وسایل حفاظت فردی جهت پیشگیری از اثرات صدا به افراد توصیه می‌شود.
وی ارتعاش را از دیگر عوامل زیان آور فیزیکی محیط بر شمرد و تصریح کرد: انرژی ارتعاشی از بیشتر تجهیزات و ماشین آلات منتشر می‌شود و در بسیاری از مشاغل امکان انتقال آن به بدن افرادی که با این تجهیزات کار می‌کنند، وجود دارد.
روحی مختل کردن آسایش، کاهش بازده کار و اختلال در اعمال فیزیولوژیک بدن(ایجاد عوارض جسمی) را از اثرات انتقال انرژی مکانیکی از یک منبع مرتعش به بدن انسان عنوان کرد و اضافه کرد: ارتعاش تمام بدن عمدتاً از طریق وسایل ترابری هوایی، زمینی و دریایی و بعضاً تجهیزات محیط کار به شاغلین منتقل می‌شود و محدوده ارتعاشات تمام بدن در فرکانسهای ۱ تا ۸۰ و خصوصاً ۱ تا ۲۰ هرتز برای شاغلین به عنوان یک عامل زیان آور محسوب می‌شود.
این کار‌شناس ارشد بهداشت حرفه‌ای با بیان اینکه، ارتعاشات تمام بدن عمدتاً از طریق کاربرد ابزارهای دستی الکتریکی یا پنوماتیک مرتعش که در بسیاری از مشاغل مورد استفاده قرار می‌گیرند، به دست و بازو منتقل می‌شوند، افزود: محدوده ارتعاشات مضر برای دست و بازو ۵ تا ۱۵۰۰ و خصوصاً ۳۰ تا ۳۰۰ هرتز است.
روحی در مورد نحوه کنترل ارتعاش تمام بدن گفت: انتقال ارتعاشات تمام بدن به انسان عمدتاً از طریق وسایل نقلیه مختلف مخصوصا خودروهای موجود در محیط‌های کار و به علت فنر بندی سخت آن‌ها اتفاق می‌افتد. به همین دلیل تجهیز صندلی راننده به تجهیزاتی که قادر به جذب ارتعاش هستند کمک بزرگی در کاهش تاثیرات نامطلوب ارتعاش بر رانندگان این وسایل نقلیه خواهد داشت. از جمله تدابیری که باعثجذب ارتعاش می‌شود استفاده از صندلی‌های مجهز به سیستم‌های هیدرولیکی و پنوماتیکی جذب ارتعاش و یا استفاده از بالش نرم بر روی صندلی است.
وی همچنین میرا کردن درونی ابزار‌ها، تغییر سیستم‌های انتقال قدرت، استفاده از مواد میرا کننده ارتعاش در ساخت قطعات، میرا کردن ارتعاش بین بدنه ابزار و دست کاربر، قرار دادن ماده میرا کننده بین بدنه ابزار و دسته آن، پوشش ابزار با لاستیک، استفاده از دستکش لاستیکی برای گرفتن ابزار و هدایت از راه دور، را از راهکارهای کنترل ارتعاش دست و بازو بر شمرد.
