روش‌های لیزری سنگهای سیستم ادراری چیست و چطور می‌توان فهمید چه روشی برای بیمار ارجح است؟
اصطلاح لیزر در میان مردم به هر روشی که بدون جراحی باز باشد مرسوم است در صورتی که در اکثر موارد اصلا لیزری بکار نمی‌رود.
در مورد سنگهای ادراری خوشبختانه جراحی باز به ندرت انجام میشود و تمام جراحی ها بصورت اندوسکوپیک و لاپاروسکوپیک انجام میشوند.
بطور خلاصه چند روش برای سنگ شکنی وجود دارد :
1-ESWL
2-TUL
3-PCNL
4-LAPAROSCOPIC
روش اول یا ESWL برای سنگهای زیر دوسانت در داخل کلیه یا ابتدای حالب کاربرد دارد که با دستگاه سنگ شکن از بیرون بدن با امواج اولتراسونیک سنگ خرد میشود .البته محدودیتهایی هم دارد مثلا سنگهای سخت یا افراد خیلی چاق بیماران مناسبی برای این روش نیستند .بارداری ، اختلالات انعقادی و عفونت ادراری از موارد منع این روش هستند .
در روش دوم یا TUL سنگهایی که از داخل کلیه با جریان ادرار حرکت کرده اند و در حالب گیر افتاده اند به روش اندوسکوپی با دوربینهای بسیار ظریف از طریق مجرا وارد مثانه و حالب میشویم و سنگ داخل حالب با لیزر یا ضربات مکانیکی خرد میشود .سنگهای حالب بدلیل انسدادی که در مسیر کلیه ایجاد میکنند بسیار آسیب رسان هستند و در عرض چند هفته ممکن است کلیه از بین برود لذا این روش سنگ شکنی TUL ،کلیه بسیاری از بیماران را بطور معجزه آسایی نجات میدهد .
در روش سوم یا PCNL ،سنگهای بالای دو سانت داخل کلیه و سنگهایی که به روش بیرون اندامی خرد نمیشوند از طریق یک سوراخ کوچک بر روی پوست وارد کلیه شده و سنگ خرد و یا خارج میشود .این روش برای جراح بسیار سخت و نیاز به تبحر فراوان دارد .
روش چهارم یا لاپاروسکوپی ،جراح با دوربین های درون بین وارد شکم شده و از داخل شکم وارد سیستم ادراری شده و سنگ را خارج میکند .این روش بر خلاف روش سوم مستقیم وارد سیستم ادراری نمیشویم و در این روش قابلیت خرد کردن سنگ وجود ندارد و سنگ دست نخورده خارج میشود .....
در کل تصمیم گیری برای سنگ شما بعهده جراح ارولوژیست است که بهترین روش را که آسیب کمتری به کلیه شما میزند را انتخاب میکند .
دکتر رضا مطیعی
اورولوژیست
