علت دیر راه افتادن کودکان چیست و چه باید کرد؟

به گزارش ایلنا، در طول اولین سال زندگی، کودک شما مشغول تقویت عضلات تمام بدن و کار روی هماهنگی آنهاست. او ابتدا نشستن، غلت خوردن و چهار دست‌وپا رفتن را یاد می‌گیرد و بعد به‌ مرور مراحل راه رفتن را طی خواهد کرد. 

بیشتر کودکان اولین قدم‌های خود را بین ۹ تا ۱۲ ماهگی برمی‌دارند و وقتی ۱۴ یا ۱۵ ماهه شوند دیگر به خوبی راه می‌روند. اما اگر کودک شما کمی دیرتر شروع به راه رفتن کرد نیز نگران نشوید، زیرا برخی از کودکان کاملاً نرمال و طبیعی تا ۱۶ یا ۱۷ ماهگی راه نمی‌روند. 

کودکان طبق جدول‌های زمانی مختلفی رشد می‌کنند و کودکان زودرس نیز دیرتر از دیگر کودکان هم‌سن‌ خود به این نقطهٔ عطف و دیگر نقاط عطف رشد می‌رسند. پس اگر کودک شما زودرس بود،‌ لازم است نقاط عطف او را بر مبنای موعد مقرر زایمان یعنی ۹ ماهگی حساب کنید که متخصصان اطفال آن را سن تطبیقی کودک می‌نامند.

- چنانچه کودک تمام مدت بر روی انگشتان پا قدم بردارد ممکن است دارای مشکل فیزیکی کوتاه بودن تاندون آشیل باشد؛ این مسئله مانع از این می‌شود که کودک کف پای خود را به طور کامل روی زمین بگذارد، همچنین امکان دارد این مشکل به علت بیماری دیگری مثل فلج مغزی خفیف باشد.

- بچه‌هایی که از نظر عاطفی مشکل داشته باشند و اصلا به آنها در بلند‌شدن و راه رفتن کمک نشده باشد، کودکانی که مادران افسرده‌ دارند که فقط فرزندشان را مانند عروسک در آغوش می‌گیرند یا فقط به فکر غذا دادن به او هستند، دیرتر راه‌ می‌افتند.

- کودکانی که به‌علت‌های خاص مدام بستری باشند و اجازه فعالیت به آنها داده نشده باشد یا بیماری راشیتیسم به‌دلیل کمبود ویتامین D دارند، ممکن است با تاخیر راه بیفتند.

- تاخیر مربوط به استخوانها و ماهیچه هاست، کودک نمی تواند راه برود چون مشکلی در ران ها از این کار ممانعت میکند، ناراحتی کف پا یکی دیگر از علل است، گاهی علت تاخیر در کودک 2 ساله ای که هنوز راه نمی رود، مربوط به لاغری ماهیچه های ساق پای اوست، این لاغری ممکن است به بیماری ارثی ماهیچه ای مربوط باشد.

- کودکان چاق به دلیل سنگینی وزن دیرتر از کودکان دیگر راه میافتند.

- نارسائی مغزی نیز یکی دیگر از دلایل دیر راه افتادن کودک است. طفل دارای هوش عادی ست ولی وجود یک نقص (که به آن نقص تحرک مغزی میگویند) باعث اختلال در تعادل وی می گردد.

-  لباس های ضخیمی که نوزادان به تن دارند و سبب کند شدن حرکات دست و پای آن ها می شود.

آیا پاهای کمانی کودک می‌تواند باعث دیر راه افتادن او باشد؟

به‌رغم نگرانی بعضی از والدین پاهای کمانی تا 2 سالگی اصلا غیرطبیعی نیست. این مشکل تا 2 سالگی یا کمی بعد از آن به‌تدریج خوب می‌شود اما کودک با همان پاها هم میتواند راه برود و اصلا چپ و راست شدن کودکان زمان راه رفتن و مدل راه رفتن بامزه آن‌ها به‌دلیل همین پاهای کمانی است.

اما اگر بعد از 2 سالگی هنوز این پاهای کمانی وجود داشته باشند، ممکن است باعث اختلالاتی در شکل‌گیری فرم مفصل زانو شود و در آینده برای کودک مشکل ایجاد کند، به همین دلیل باید به پزشک مراجعه کرد تا هم میزان این کمانی بودن را بررسی کند و هم برای درمان آن تصمیم بگیرد.

اولین قدم‌ها و راه افتادن کودکان برای والدین یک نقطه عطف و هیجان انگیز است. کودکان قبل از یادگیری  راه رفتن باید چندین مرحله رشد را پشت سر بگذارند، از جمله نشستن، خزیدن، کشیدن و ایستادن. لازم است بدانیم که هیچ دو کودکی دقیقا شبیه به هم نیستند. 

کمک به کودکان برای راه افتادن:

به فرزندتان اعتماد کنید: بهترین راه کمک به راه رفتن کودکان این است که اجازه دهیم او با سرعت خودش این کار را انجام دهد.

از واکر و روروئک استفاده نکنید: کارشناسان به شدت و کاملاً با استفاده از واکر و روروئک‌های کودک مخالفت می‌کنند. از آنجا که این وسایل حرکت و جابه‌جایی را برای کودک آسان می‌کند می‌توانند از شکل‌گیری صحیح عضلات فوقانی پای کودک جلوگیری کند و چون این واکرها دسترسی کودک به هر چیز خطرناکی مثل وسایل داغ و سموم را نیز ممکن و آسان می‌کند، استفاده از آنها اصلاً ایمن نیست.

توصیه می‌شود وسایل بازی مورد علاقه نوزاد را بر روی سطحی نسبتا بلند قرار دهید، مثلا بر روی تخت یا میز کوتاه. نوزاد با مشاهده آنها تلاش می‌کند خود را به بالاترین سطح ممکن برساند و این همان چیزی است که شما می‌خواهید. او در حین برداشتن عروسک‌هایش در عین حال که تلاش می‌کند تعادلش را حفظ کند عملا در حال تمرین مهارت حفظ تعادل هم است.

نوزاد را ترغیب کنید که با وسیله بازی چرخ‌داری که با هل دادن حرکت می‌کند، بیشتر بازی کند. نوزاد در ابتدا از آن برای حفظ تعادلش استفاده می‎کند و در ادامه که به سطح قابل توجهی از مهارت برای راحت ایستادن دست پیدا می‌کند، کم کم شروع به راه رفتن هم می‌کند.