خبرگزاری کار ایران

شمال و جنوب انگلستان این فاصله‌های اقتصادی را دارند

شمال و جنوب انگلستان این فاصله‌های اقتصادی را دارند
کد خبر : ۸۴۵۵۸۹

فاصله شمال و جنوب، در گذر زمان دستخوش تغییراتی شده است و به هیچ وجه نباید به عنوان تنها اختلاف جغرافیایی موجود در کشور به آن نگریست.

به گزارش ایلنا، سرانه تولید کالا و خدمات در لندن ۲۶٫۰۰۰ پوند بیشتر از میانگین سرانه در مناطق شمال‌غرب، شمال‌شرق و یورکشایر است. مقدار مطلق این فاصله از سال ۲۰۰۱ دو برابر شده است.

البته دلیل این تفاوت بهره‌وری کمتر کارگران در شمال کشور نیست. علت این فاصله تمرکز بخش‌های پربارتر اقتصاد بریتانیا، مثل مالی و فناوری، در جنوب انگلستان است.

سیاستمداران در گذشته حرف‌های زیادی درباره متعادلتر کردن اقتصاد بریتانیا به نفع نواحی شمالی مطرح کرده‌اند. انتصاب افرادی به عنوان شهردار برخی نواحی شهری و ایجاد نهادهایی برای مدیریت حمل‌ونقل را باید تلاش‌هایی در همین راستا در نظر گرفت. اما ناظران بر سر سودمندی چنین اقداماتی اختلاف نظر دارند.

شکاف اشتغال بین شهر و روستا

شمال و جنوب انگلستان این فاصله‌های اقتصادی را دارند

همه تفاوت‌های اقتصادی را نمی‌توان در قالب شمال و جنوب بررسی کرد. در مبحث اشتغال، شکاف اصلی بین شهرهای بزرگ و باقی مناطق است.

میزان اشتغال همیشه در شهرها کمتر بوده است، اما اتفاق خوب این است که این فاصله در همه جای بریتانیا کمتر شده است.

از سال ۲۰۰۹ به بعد بیشتر مشاغل جدید در مناطق شهری بزرگ ایجاد شده‌اند - تقریبا یک میلیون فرصت شغلی در ۱۲ شهر بزرگ بریتانیا مثل کاردیف و لیورپول مهیا شده است.

مناطق شهری شفیلد، دهانه رود مِرزی و لندن با ۶٪ افزایش بیشترین رشد اشتغال را بین افراد ۱۸ تا ۶۰ سال تجربه کرده‌اند.

این رشد مبتنی بر مناطق شهری بالاخص برای گروه‌هایی خوب بوده است که بیشترین تعداد بی‌کار را دارند: جوانان و اقلیت‌های قومی، دو گروهی که عمدتا در شهرها زندگی می‌کنند.

با وجود این افزایش خوش‌آمد، اختلافات زیادی بین بازار کار در مناطق مختلف هست. برای مثال، آمار بیکاری در مناطق جنوب‌غربی تنها ۱۹٪ درصد است، یعنی ۱۰٪ کمتر از آمار بیکاری در ایرلند شمالی که کمترین افراد شاغل را در کل کشور دارد.

شکاف دستمزد اصلی عمدتا در داخل خود مناطق است.

شکی نیست که میزان دستمزد این مشاغل هم اهمیت دارد.

در مبحث دستمزد سالانه، لندن یک طرف معادله قرار می‌گیرد و باقی مناطق در طرف دیگر. میانه دستمزد ساعتی - یعنی نقطه‌ای که دستمزد نیمی از کارگران بیشتر از آن است و دستمزد نیمی دیگر کمتر - در لندن ۱۸ پوند است. این رقم ۲۷٪ بیشتر از دومین منطقه پردرآمد است، یعنی جنوب‌شرقی. اما تفاوت آن با مناطق میدلندز شرقی، کم‌درآمدترین منطقه انگلستان، ۴۸٪ است.

با این حال، تفاوت درآمد بین لندن و مناطق دیگر در چند دهه گذشته به لطف افزایش چشم‌گیر حداقل دستمزد کمتر شده است.

در حال حاضر، حداقل حقوق برای افراد بالای ۲۵ سال ساعتی ۸.۲۱ پوند است که ۵۹٪ متوسط دستمزد ساعتی محسوب می‌شود که نسبت به ۴۶٪ سال ۱۹۹۹ افزایش قابل توجهی داشته است.

اما امروزه بزرگترین شکاف دستمزدی نه بین مناطق مختلف بریتانیا، بلکه در داخل خود مناطق دیده می‌شود.

برای نمونه، لندن بیشترین نابرابری دستمزد را دارد.

شمال و جنوب انگلستان این فاصله‌های اقتصادی را دارند

درآمد لندنی‌هایی که در ۱۰٪ فوقانی دستمزدها می‌گنجند تقریبا ۵ برابر لندنی‌هایی است که با ۱۰٪ تحتانی دستمزدها زندگی می‌کنند.

اما دستمزد بالایی‌ها در ولز، ایرلند شمالی و شمال‌شرق تنها ۳ برابر پایینی‌ها است، اختلافی که ۱۰ سال پیش ۴ برابر بود.

هزینه مسکن تصویر را عوض می‌کند

البته خرج زندگی هم در بعضی از قسمت‌های کشور کمتر است، از جمله هزینه مسکن.

شکاف میان شمال و جنوب در مساله مسکن هم حضوری جدی دارد. شاید درآمدها در شمال کمتر باشد، ولی هزینه اجاره و وام مسکن هم کمتر است.

میانگین قیمت ملک در لندن ۴۷۵٫۰۰۰ پوند است که سه و نیم برابر میانگین قیمت در شمال‌شرق، ارزانترین منطقه انگلستان، محسوب می‌شود.

در مبحث توان خرید و اجاره هم شرایط مشابهی وجود دارد.

با این‌که درآمد خانوارهای لندنی بیشتر است ، اما حدود ۲۶٪ درآمد متوسط لندنی‌ها خرج هزینه مسکن از جمله بازپرداخت وام و اجاره می‌شود.

این نسبت بسیار بالاتر از دیگر نقاط بریتانیا است. ساکنان آن مناطق ۱۵٪ تا ۱۷٪ درآمد خود را صرف هزینه مسکن می‌کنند.

وقتی این هزینه را به معادله اضافه می‌کنیم، لندن از لحاظ درآمدی به جایگاهی در میانه جدول سقوط می‌کند.

اختلاف در سطح زندگی دارد کمتر می‌شود

اختلافات جغرافیایی بریتانیا از این منظر اهمیت دارد که بر سطح زندگی و فرصت‌هایی که مهیا است تاثیر می‌گذارد.

علائمی مبنی بر این‌که داریم در جهت درست حرکت می‌کنیم وجود دارد. در سال ۱۹۹۰، درآمد خانوارهای ساکن جنوب‌شرق ۴۰٪ بیشتر از خانوارهایی بود که در اسکاتلند، فقیرترین منطقه در آن زمان، زندگی می‌کردند.

امروزه اما درآمد ساکنان جنوب‌شرق تنها ۲۰٪ بیشتر از درآمد ساکنان شمال‌شرق، فقیرترین منطقه فعلی، است.

چالش اصلی برای کسانی که می‌خواهند شکاف شمال و جنوب را کاهش دهند ناتوانی در کاهش اختلاف بزرگ موجود در کارایی اقتصادی است.

نکته مثبت این است که وقتی به اشتغال و درآمد نگاه می‌کنیم - دو مولفه‌ای که عمده مردم با آن‌ها سر و کار دارند - فاصله‌ها در یک دهه گذشته کمتر شده است و نقاط کمتری با بیکاری حاد دست و پنجه نرم می‌کنند.

پس شکاف شمال و جنوب همچنان بخشی از زندگی بریتانیایی‌ها است، هرچند که دارد از بعضی وجوه مهم کمتر می‌شود.

بستن این شکاف - و دیگر شکاف‌های بریتانیا - چالشی است که همه احزاب سیاسی می‌گویند برای برخورد با آن لحظه‌شماری می‌کنند.

منبع: بی‌بی‌سی

انتهای پیام/
ارسال نظر
پیشنهاد امروز