راهکاری برای درمان اذهان عمومی

علی شفائی در جهان اقتصاد نوشت: تحمل ۸ سال رکودی که در یک سال گذشته با رشد تورم همراه شده و اقتصاد کشور را بار دیگر به گرداب رکودتورمی هدایت می‌کند، شرایط را برای بسیاری از خانواده‌ها بالاخص اقشار کم‌درآمد سخت کرده‌است.

اگرچه مدیران ارشد دولت و کشور تلاش می‌کنند با امیدواری دادن به مردم، حداقل کمی از بار فشار روانی این شرایط کم کنند، اما باید اذعان داشت که وقتی سفره‌ها کوچک و وضعیت معیشت مردم سخت می‌شود، باید، سخت‌تر و جدی‌تر کار کرد تا حداقل‌های معیشتی فراهم‌شود.

گذشته از سیر صعودی قیمت‌ها که در برخی موارد چون ارز و طلا، نمودار آن در حال تبدیل شدن به خطی قائم است، دامن زدن به برخی تنش‌های سیاسی و اقتصادی داخلی و خارجی، بر گستره نگرانی‌ها افزوده‌است.

اگرچه در تلاش‌های دولت و دیگر دستگاه‌های حاکمیتی برای کنترل اوضاع شکی نیست، اما شاید اتخاذ برخی تصمیمات بتواند چون دریچه اطمینان بخشی از فشار روانی که گروه کثیری از خانواده‌ها متحمل آن هستند را کاهش دهد.

برخورد با فساد در بدنه دولت، دستگاه‌های حاکمیتی، نهادهای عمومی و بازار یکی از ساده‌ترین و موجه‌ترین اقدامات است، چراکه رنجی که اذهان عمومی از مشاهده و درک فساد خصوصا از نوع اقتصادی متحمل می‌شود، حتی از افزایش قیمت‌ها و کوچک شدن سفره‌ها سنگین‌تر است.

مورد دیگر برخورد با افرادی است که در مناسب عالی دارای چند شغل هستند، در حالیکه حقوق و مزایای یک شغل ایشان معادل درآمد چند خانواده حداقل بگیر است.

در خصوص مورد دیگر باید کمی از نهادهای دولتی و حاکمیتی فاصله گرفت و به بازار یعنی میدان فعالیت بخش خصوصی نزدیک شد، بخش خصوصی که اکثریت آنها متأثر از وضعیت اقتصادی شرایط خوبی ندارند، اما در میان ایشان هستند افراد فرصت‌طلبی که هرچه شرایط سخت‌تر می‌شود، سبدشان از ماهی پرتر می‌شود.

آنچه مسلم است تعداد افرادی که در حلقه این سه گروه قرار می‌گیرند، درصد بسیار اندکی از جمعیت کشور را در بر‌ می‌گیرند، اما شکاف اقتصادی که میان ایشان با دیگر افرادی که همتای ایشان در مناسب اداری دولتی و حکومتی قرار داشته و یا در بازار فعال هستند به اندازه‌ای است که از ایشان ویروسی مخرب برای اذهان عمومی ایجاد کرده‌است.