بی‌خواب‌های مشهور جهان را بشناسید

روزنامه شهروند نوشت: «بانوی آهنین» لقب مارگارت تاچر بود؛ زنی که ٤ساعت خواب در شبانه‌روز برایش کافی بود و خدمتکاران در دوران نخست‌وزیری او به این کم‌خوابی‌ها عادت کرده بودند اما زمانی که دوران نخست‌وزیری تاچر به پایان رسید و «جان میجر» جانشین او شد خدمتکاران سردرگم شده بودند چون میجر عادت داشت ٨ساعت بخوابد.

«٦ساعت خواب برای یک مرد کافی است، برای یک زن ٧ساعت و برای یک احمق ٨ساعت.» این جمله مشهور ناپلئون است. جمله‌ای که ناپلئون را هم در لیست کم‌خواب‌های مشهور قرار می‌دهد.

در این لیست نام چرچیل هم به چشم می‌خورد مردی که در زمان جنگ تنها ٤ساعت می‌خوابید و عصرها کمی چرت می‌زد.

«مریسا مایر» رئیس یاهو، «ایندرا نویی» رئیس پپسی و دونالد ترامپ هم در این لیست قرار می‌گیرند. اما در این میان جورج بوش از آن دسته افرادی بود که هر شب باید ساعت ۱۰ به رختخواب برود در حالی که بیل کلینتون تا دیروقت کار می‌کرد و صبح‌ها ساعت ٥-٤ به رختخواب می‌رفت، البته کلینتون بعد از ناراحتی قلبی که برایش پیش آمد میزان خوابش را افزایش داد.

«آریانا‌هافینگتون» موسس سایت مشهور Huffington Post در یک دوره زمانی آن‌قدر بی‌خواب شد که وقتی از خستگی بی‌هوش شد، روی گونه‌اش افتاد و استخوان گونه‌اش شکست و پنج بخیه خورد.

«ونسان ونگوک» هم از آن دسته نوابغی بود که بی‌خوابی بخشی از زندگی‌‌اش شده بود و برای همین به داروی خواب‌آور پناه برد و به تدریج مسمومش کرد به‌ طوری که بعضی‌ها تصور می‌کنند یکی از عواملی که او را به سوی خودکشی سوق داد همین مسأله بود.

«آبراهام لینکلن» هم یکی از بی‌خواب‌های مشهور بود؛ فردی که پیاده‌روی‌های شبانه طولانی‌اش مشهور بود.