افزایش بنیه فکری و اجرایی دولت عامل کاهش ناپایداری
نشست اقتصاد سیاسی بهار عربی، پویایی‌ها و چالش‌ها با حضور فرشاد مومنی عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی و عطیه وحیدمنش کارشناس اقتصاد سیاسی در موسسه دین و اقتصاد برگزار شد.
به گزارش خبرنگار جهان اقتصاد، درابتدای این نشست فرشاد مومنی با بیان اینکه در حیطه روش شناسی علم اقتصاد به ویژه در مباحث سطح توسعه یکی از بحث‌های بنیادی این است که اگر بپذیریم که همه انسان‌ها با نقص اطلاعات روبه رو هستند و همه جمع‌های انسانی در معرض خطا هستند این سوال مطرح می‌شود که اگر همه این نقص را دارند پس چرا کارنامه‌ها آن‌قدر تفاوت دارد؟
وی در پاسخ به این سوال گفت: در سطح نظری متفکران بزرگ توسعه مساله را به بنیه یادگیری جوامع نسبت می‌دهند و می‌گویند این صحیح است که به اعتبار نقص اطلاعات همه افراد و جوامع در معرض ارتکاب خطا قرار دارند اما تعداد جوامعی که از این خطاها عبرت می‌گیرند زیاد نیست.
مومنی با اشاره به اینکه جوامع موفق جوامعی هستند که بنیه یادگیری در آنها قوی‌تر است،افزود: به این اعتبار شاید هیچ مساله‌ای برای برون رفت موفقیت آمیز از چالش‌ها و بحران‌ها به اندازه ارتقای بنیه یادگیری فردی و جمعی موثر نیست اما ما در این زمینه با تقدم توانمندسازی دولت روبه رو هستیم و تقریبا نوعی اتفاق نظر وجود دارد در میان متخصصان اقتصاد سیاسی و توسعه که ناپایداری سیاسی بزرگترین قدرت توضیح دهندگی در زمینه تداوم بحران‌ها و توسعه نیافتگی را دارد بنابراین اگر بتوان بنیه فکری و اجرایی دولت را افزایش داد به این ترتیب زمینه‌های ناپایداری سیاسی به حداقل می رسد .
وی خاطرنشان کرد: یک دولت باسواد و مطمئن می‌تواند به شکل خرد ورزانه‌ای برنامه ریزی کند و برخوردی غیر تصادفی و اندیشیده با مسائل و موضوعاتی که به آن مبتلا است را اتخاذ کند.
این اقتصاددان افزود: از این زاویه برای ارتقا بنیه یادگیری به طور طبیعی به همان اندازه که یادگیری از خطاهای پیشین در کشورمان اهمیت دارد یادگیری از تجربیات کشورهایی که شرایطی شبیه ما دارند و همین طور بهره گیری از تجربه‌های موفق می‌تواند کمک کننده باشد.
وی با اشاره به اینکه به محض اینکه بحث از ناپایداری سیاسی و قدرت توضیح دهندگی آن در زمینه تداوم توسعه نیافتگی می‌شود در سطح دنیا عموما نگاه‌ها قبل از هرجای دیگر به منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا معطوف می‌شود، گفت: دلیل آن این است که به ویژه در ۵۰ سال اخیر هیچ منطقه‌ای در دنیا از نظر شدت ناپایداری‌های سیاسی در استاندارد کشورهای این منطقه وجود نداشته بنابراین اگر یادگیری‌ها را به تجربه‌های این منطقه معطوف کنیم به دلایل مختف می‌تواند برای ما راهگشایی بیشتری داشته باشد.
مومنی افزود: ذخیره دانایی موجود در جهان در زمینه شناسایی منشاهای اصلی ناپایداری در این منطقه نسبتا قابل اعتنا است و از این زاویه در دوران‌های گذشته هیچ اثری را به اندازه کار درخشان حکیم ابوالقاسم فردوسی نمی‌توانیم پیدا کنیم.
