مبهم‌ترین تیم ملی تاریخ
تیم‌های کی‌روش هیچگاه ترکیب ثابتی نداشته است و حالا نشان داد که می‌تواند تاکتیک جدیدی را هم به خود بپذیرد؛ تاکتیکی که با پررنگ‌تر شدن نقش نیروهای خط حمله، ایران را از دستپاچگی برای پلن جام جهانی نجات می‌دهد.
سیرالئون، تونس و الجزایر، هرکدام یک ایرانِ متفاوت را دیده‌اند. بازی اول حتی برای نیمکت نشینان تیم ملی هم فایده‌ای نداشت. دیدار برابر تونس یک شوک قوی برای کی‌روشی به حساب می‌آمد که بیش از پیش زیر تیغ رفته و برد الجزایر دوباره امیدوارمان کرد. در شرایطی که رقبای تدارکاتی ایران چنگی به دل نمی‌زنند، می‌توان به نمایش تیم ملی مقابل الجزایر امیدوار بود؛ هرچند سوال‌های بسیاری بی‌جواب مانده‌اند.
دغدغه شماره یک، این روزها کمرنگ شده است. بیرانوند که در نقدهای مختلف، جایگاه خود را مقابل حسینی جوان و مظاهریِ خوش استایل از دست رفته می‌دید، کماکان گلر مورد اعتماد کی روش است. لک، سوشا و حقیقی دیگر کاندیداهای سنگربانی در روسیه هستند اما کیست که بتواند تضمین کند عابدزاده سورپرایز 2018 کی‌روش نیست؟ اتفاقی که مشابه آن در 2014 هم افتاد تا بعد از خط خوردن رحمتی، حقیقی به احمدی و داوری ترجیح داده شود؛ آن هم در شرایطی که سریع و خوب پخش کردن توپ، اولین خواسته مرد پرتغالی از گلرهای تیمش است.
تیم‌های کی روش در فاز دفاعی فوق العاده‌اند اما پلنی برای بازی‌های عقب افتاده ندارند. نقدی که بعد از بازی برابر تونس به تیم ملی وارد شده بود، حالا خود در مظان اتهام است. حاج صفی کمتر دچار نوسان می‌شود، وریا هم در بهترین روزهای خود به اردوی تیم ملی پیوست تا شاید تنها بازیکنی از استقلال باشد که بتوانیم او را با قاطعیت، فیکسِ تیم ملی بدانیم. اما شرایط برای بک وسط تفاوت دارد. اگر گنجی را کنار بگذاریم، بالا رفتن سن حسینی و پایین آمدن محسوس کیفیت بازی منتظری دلیل لازم و کافی برای نگران شدن را فراهم می‌کند. مصدومیت مجید حسینی و بازی سر به هوای شجاع هم کی‌روش را از داشتن زوج آلترناتیو محروم کرده است اما بزرگترین علامت سوال در بازی دادن به خانزاده و چشمی مطرح می‌شود. مدافع بحران زده پدیده و یک هافبک دفاعی که در قحط الرجال مدافعین و با اصرار سرمربی استقلال یک خط عقب‌تر بازی می‌کند. آیا چشمی قربانیِ مجاب کردنِ موافقین شفر خواهد شد یا باید خودش را برای کورس با کهکشانی‌های رئال آماده کند؟
علامت سوال بعدی یک خط جلوتر ظاهر می‌شود. عزت اللهی بازی اول با مراکش را از دست داده است و از بین ابراهیمی، آقایی و سایر مدعیان یک نفر قلب تیم خواهد شد. این درحالی است که قرعه سعید درست در بازی تدارکاتی برابر الجزایر درمی‌آید؛ شبیه‌ترین حریف به مراکش!
مهره‌های هجومی اما روزهای خوبی را می‌گذرانند. طارمی و آزمون، اگر همواره فرم ایده‌آل خود را حفظ کنند، خطرناک‌ترین مهاجمانی خواهند بود که روز به روز آمار گلزنی‌اشان را بهبود می‌بخشند. گوچیِ احتمالا تیر مخفی کی‌روش روی نیمکت خواهد بود و جهانبخش نیز بهترین رقیب قدوس در موثر بودن و بی‌حاشیه‌گی است. به این سیاهه رضاییان، رضایی و البته انصاری فردی را اضافه کنید که با کمی دقت و سرعت بیشتر می‌تواند خیالمان را از تک ضرب‌های داخل هجده قدم راحت کند.
تیم‌های کی‌روش هیچگاه ترکیب ثابتی نداشته است و حالا نشان داد که می‌تواند تاکتیک جدیدی را هم به خود بپذیرد؛ تاکتیکی که با پررنگ‌تر شدن نقش نیروهای خط حمله، ایران را از دستپاچگی برای پلن جام جهانی نجات می‌دهد و چقدر تصور روزی شیرین می‌شود که کاپیتان دژاگه هم با فرم آماده خود به گروه ضربت ملحق شود.
منبع: پارس نیوز
