چشم انداز تغییر در ترکیه

روزنامه تجارت به نقل از حریت نوشت؛ حاکمیت یک حزب ازسال 2002 تاکنون زمانی طولانی برای یک سیستم سیاسی رقابتی است، بسیاری از مردم در ترکیه به دنبال یافتن راهی برای تغییر هستند.

تحت این شرایط فرصت جدایی حزب عدالت و توسعه به یک سیستم سیاسی تعدد حزبی کم است. این به خاطر آن است که حزب حاکم در ترکیه ترجیح می‌دهد به جای امتحان کردن دیگر گزینه‌ها در قدرت بماند تا زمانی که حزب سودمند باشد آنها نگران تغییر غیرسلاح آمیز هستند و بنابراین حتی رقبا نیز سعی در همکاری با رهبری کنونی ترکیه را دارند.

حال این پرسش مطرح است که چگونه می‌توان تغییر دموکراتیک ایجاد کرد. درجایی که گردش قدرت وجود ندارد و احزاب دیگر قادر به پیروزی در انتخابات نیستند.

ما شاهد چنین تغییری در اروپای مرکزی، آفریقا وخاورمیانه و به خصوص تونس بودیم. زمانی انتقال دموکراتیک رخ می‌دهد که توسعه اتفاق بیافتد.

تغییر زمانی شروع می‌شود که تقاضا برای دموکراسی گسترده شود و اغلب در جنبش‌های بزرگ خود را نشان می‌دهد.

دولتمردان نمی‌توانند نسبت به تقاضای میلیون‌ها نفر بی تفاوت باشند. بررسی‌ها نشان می‌دهد اگر رهبری سعی در سرکوب مخالفان داشته باشد سرنوشت تغییر به دستگاه امنیتی بستگی دارد.

رهبران با پشتیبانی نظامی‌می‌توانند مخالفان را حذف کنند. اگر ارتش از فشار استفاده کند دیگر هیچ تغییر دموکراتیکی رخ نمی‌دهد.

نظامیان حرفه‌ای سرنوشت خود را مستقل از احزاب سیاسی می‌دانند و از درگیری داخلی دوری می‌کنند. اما نیروی نظامی‌مرتبط با مقامات سیاسی نتیجه وحشتناکی خواهد داشت.

با وجود محدودیت‌ها ترکیه دارای سیستم انتخاباتی رقابتی و نیروی نظامی‌است که از نظر سازمانی مستقل است.

این امر باعث افزایش فرصت تغییر در آینده ترکیه است جایی که بازیگران مختلفی در آن حضور دارند.اما این امر نیازمند حضور احزاب اپوزیسیون با منافع مشترک با طرفداران حزب حاکم است.

ترجمه: فاطمه مهتدی