تستوسترون چطور از مردان برابر ام‌اس حفاظت می‌کند؟
پژوهشگران آمریکایی دریافتند که تستوسترون چگونه از مردان در مقابل بیماری ام‌اس محافظت می‌کند.
"تصلب بافت چندگانه" (MS)، یک بیماری غیرمولد مختل کننده است که هیچ درمانی ندارد.
راز بزرگ در مورد ام.اس این است که چرا به نظر می‌رسد زنان بیش از مردان تحت تاثیر این بیماری هستند، اما امکان دارد پژوهش جدیدی که در بخش پزشکی دانشگاه "نورت‌وسترن" (Northwestern) آمریکا انجام شده است، سرانجام دلیل این موضوع را کشف کرده باشد.
برای محافظت در مقابل این بیماری، یک مولکول محافظ کشف شده و مشخص شده است که با تستوسترون فعال می‌شود.
احتمال بروز ام.اس در زنان، سه تا چهار برابر بیش از مردان است و با این که دانشمندان مدت‌های طولانی با تردید می‌دانستند که تستوسترون عامل مهمی است، مکانیزم این تاثیر را درک نکرده بودند.
این پژوهش جدید مانند بسیاری از اکتشافات پژوهشی شگفت‌آور، با یک اشتباه آزمایشگاهی آغاز شد. یک دانشجوی فارغ‌التحصیل به طور تصادفی در یک آزمایش، به جای موش‌های ماده از موش‌های نر استفاده کرد.
ام.اس، یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی نوعی از سلول ایمنی موسوم به "۱۷ تی کمکی" (Th17)که غشای "غلاف میلین" (myelin sheath)را مورد حمله قرار می‌دهد، بیش از حد تولید می‌کند.
این غشاء، از عصب آکسون حفاظت می‌کند که در مغز و نخاع یافت می‌شود و وقتی آسیب می‌بیند، به نشانه‌های برگشت‌ناپذیری مانند نقص‌های شناختی و فقدان عملکرد تابع حرکتی منجر می‌شود.
پژوهشگران دانشگاه نورت‌وسترن، در پژوهش جدید خود دریافتند تستوسترون در موش‌های نر، به تولید مولکولی موسوم به "سیتوکین اینترلیکوئین 33" (cytokine IL-33) منجر می‌شود که به نظر می‌رسد راهی برای جلوگیری از تولید Th17 به وجود می‌آورد.
هنگامی که پژوهشگران، موش‌های ماده را با اینترلیکوئین 33 درمان کردند، تاثیر مخرب Th17 بر غلاف میلین را به طور موثر برعکس شد.
"ملیسا براون" (Melissa Brown)، نویسنده ارشد این پژوهش می‌گوید: از آنجا که سطوح تستوسترون در زنان بزرگسال، هفت تا هشت برابر پایین‌تر از مردان است، ما حدس می‌زنیم کافی نبودن سطح تستوسترون در زنان، این روش محافظتی را فعال می‌سازد اما نشان دادیم که می‌توانیم این مسیر را برای مولکول محافظتی اینترلیکوئین 33 فعال سازیم.
نکته جالب اینکه پژوهشگران اشاره می‌کنند اگرچه بروز این بیماری در زنان جوان نشان داده شده، بروز بیماری در مردان با کاهش سطوح تستوسترون مطابقت دارد که به سن مربوط است.
همچنین، آزمایش‌های انسانی کوچک نشان داده‌اند که درمان تستوسترون در مردان، تا اندازه‌ای نشانه‌ها را تسکین می‌دهد اما عوارض قابل توجهی هم برای مردان و هم زنان وجود دارند؛ یعنی که این روش، درمان قابل اعتمادی نیست.
اکنون، پژوهشگران دانشگاه نورت‌وسترن امیدوارند که کشف این روش خاص، امکان گسترش درمان‌های مورد نظر را فراهم کنند.
این پژوهش نشان می‌دهد که امکان دارد روش حفاظتی مبتنی بر تستوسترون، دلیل بیماری‌های خودایمنی باشد که در زنان برجسته‌تر از مردان هستند.
این پژوهش در مجله " Proceedings of the National Academy of Sciences" به چاپ رسید.
