شریکان جرم طارمی و رازهای مگوی فوتبال ایران

برنامه این هفته نود باز هم جنجالی شد. ارتباط با مهدی طارمی پس از مدتها تلاش عادل فردوسی پور با یک ارتباط بد اینترنتی بالاخره برقرار شد و دست خیلی‌ها رو شد.

طارمی که فقط می‌خواست خودش را تبرئه کند و از هر اتهامی مبرا کند مدام شریک جرم می‌تراشید.

طارمی اسامی کسانی را آورد که تعدادی از آنها با اینکه نقشی در این نمایش نداشتند اما در تله گیر افتادند.

طاهری مدیر عامل پیشین پرسپولیس به حق‌ترین قربانی طارمی بود که در زمینه عقد قرارداد جعلی هم اعتبار باشگاه بزرگی مثل پرسپولیس را خدشه‌دار کرد و هم علی‌رغم سوتی‌هایی که داده بود و عده‌ای فکر می‌کردند او مدیری نسبتاً موفق بوده همه چیزش را زیر سؤال برد.

فردوسی پور هم الحق با تیزهوشی همه مسائل را از زیر زبان طارمی کشید. ناگفته نماند که اگر این تقلب و دروغگویی به مقر فیفا بکشد پرسپولیس با ندانم کاری یک مدیر، محروم خواهد شد و این در حالی است که پرسپولیس سخت در تلاش است که محرومیتش از نقل و انتقالات تابستانی را حل و فصل کند.

طارمی بارها اسم هدایتی را آورد و واقعاً جای تأسف است در حالی که باشگاه مدیر و مسئول دارد چرا هدایتی باید پول طارمی را بدهد و انگار نه انگار که این باشگاه چندین میلیون هوادار دارد.

آیا تا بحال دیده‌اید که حتی باشگاه‌های درجه دو و سه اروپا و حتی آسیا بازیکنانش با یک هوادار قرارداد ببندند و پول زیر میزی پیشکش کنند آن وقت مدام دم از حرفه‌ای بودن لیگ ایران می‌زنند.

در این گفتگو اسم صمد ابراهیمی به کرات شنیده شد. ابراهیمی وکیلی است که طارمی را به علی دایی معرفی کرد و پل رسیدن او به شهرت و ثروت بود. اما آقای گل فصل گذشته ایران حتی به وکیلش هم رحم نکرد و هر جا کم آورد او را گوشه رینگ فرستاد و البته که آقای وکیل هم کم مقصر نبود اما در نهایت طارمی می‌توانست این قضیه را به شکل بهتری حل و فصل کند.

طارمی در بخشی از صحبتهایش گفته بود که از طرف یک منبع غیر ورزشی به من گفته‌اند که اگر در نیم فصل دوم در پرسپولیس بمانم برایم خوب نیست و باید بروم.

به نظر می‌رسد که طارمی در هیچ یک از تصمیماتش اراده‌ای از خودش نشان نداده و بر اساس حرف و حدیثات تصمیم گرفته و برای بازیکن با استعدادی مثل او که می‌توانست در بهترین لیگ‌های اروپایی بازی کند لیگ قطر آمال آرزوهای اوست. چه خوب که عادل با برنامه نود از رازهای مگوی فوتبال ایران پرده برمی‌دارد و توخالی بودن فوتبال ایران را به همه نشان داده و اثبات می‌کند.