حداقلی اما امیدبخش
ابراهیم رستمیان‌مقدم، روزنامه‌نگار در روزنامه شرق نوشت: روز پنجشنبه، ٢٣ آذر، من هم در مجمع عمومی انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران برای تصمیم‌گیری درباره انتخاب اعضای جدید هیئت مدیره این انجمن حضور داشتم.
با وجود رسمیت مجمع با حضور حداقلی اعضا (حدود٨٠ نفر در قیاس با حضور وسیع در مجامع قبلی) چند نکته برای من جالب و گویای وجود عزم جدی در میان حاضران برای بهره‌گیری از هر امکانی در راستای دفاع از حقوق روزنامه‌نگاران با دیدگاه‌های گوناگون بود:
نخست مضمون بیانیه استعفای هیئت مدیره سابق و منتخب مجمع سال ٩٥ که با لحنی حقوقی به فرایند تأیید صلاحیت اعضای هیئت مدیره انجمن از سوی برخی نهادها اعتراض داشتند.
دوم، بیانیه هیئت مؤسس انجمن که اداره این مجمع را برعهده داشت و برخورد احترام‌آمیز آنها به تصمیم هیئت مدیره مستعفی و ارائه دو پیشنهاد به مجمع برای تصمیم‌گیری؛ نخست، نپذیرفتن استعفای هیئت مدیره و تن دادن به شرایط ادامه تعلیق فعالیت‌های انجمن و به ناچار تداوم فضای کشمکش غیرمستقیم با نهادهای رسمی و دوم، پذیرش این استعفا و موافقت با افزودن یک تبصره به شرایط انتخاب اعضای هیئت‌مدیره مبنی‌بر «اعلام نامزدی داوطلبان عضویت در هیئت‌مدیره حداقل ٢٠ روز قبل از برگزاری مجمع» با هدف طی مراحل تأیید صلاحیت در مراجع موصوف.
به‌این‌ترتیب مجمع راه‌حل دوم را با اکثریت آرای حاضران پذیرفت و راه برای خروج از بن‌بست پیش‌آمده باز شد؛ با این یادآوری از سوی هیئت مؤسس که تمامی نامزدهای این انتخابات مسیر تأیید صلاحیت را طی کرده‌اند و قاعدتا بهانه‌ای برای ممانعت از شروع کار انجمن و پیگیری حقوق برزمین‌مانده اعضا باقی نمی‌ماند. نکته مهم در این میان، وجود فضای همدلی با استعفا‌کنندگان و درعین‌حال تلاش برای دامن‌نزدن به جو اختلاف سلایق میان اعضا و حفظ شکیبایی، آینده‌نگری و اتخاذ تدابیر عملی برای گذر از موانع و سرعت‌گیرها و شکل‌گیری فضای جدید است. تذکر این نکته هم حائز اهمیت است که در دوران تعلیق هشت‌ساله فعالیت‌های انجمن ایران، تحولات بسیاری در ساختار رسانه‌ای کشور، هم به‌لحاظ کمی و هم از جهات کیفی اتفاق افتاده است.
صدها رسانه مکتوب و مجازی، عرصه فعالیت قلمی و فرهنگی و هنری هزاران نیروی تازه‌به‌میدان‌آمده شده‌اند که در میان آنها چهره‌های سالم و استعدادهای فراوان از یک‌سو و نیز بسازوبفروش‌های شبه‌مطبوعاتی از سوی دیگر در سطح وسیع فعال‌اند.
در غیاب «نظام رسانه‌ای جامع» و تعطیل و تعلیق نهادهای صنفی فراگیر روزنامه‌نگاران، برخی مبانی اولیه کار صنفی و حرفه‌ای و مناسبات حقوقی حداقلی میان صاحبان بسیاری از رسانه‌ها و کارکنان آنها دستخوش تزلزل و تهدید است.
امید که هیئت‌مدیره منتخب انجمن به سهم خود و در چارچوب اساسنامه، برای کمک به ساماندهی فضای موجود با پشتیبانی تمامی اعضا گام بردارد. وجود چهره‌های شناخته‌شده و باتجربه و نیز نیروهای جوان و پرشور در ترکیب انتخاب‌شدگان این انتظار و امید را تقویت می‌کند.
بهره‌گیری از تجارب مثبت فعالان گذشته در سطوح مدیریتی انجمن و غلبه بر عوامل جدایی و چندپارگی و گسترش زمینه‌های همکاری و همبستگی صنفی باید در دستور کار هیئت‌مدیره جدید باشد.
