نگاه نو به مدیریت درشهرداری تهران

دکتر اصغر نعمتی، مدیر مسئول روزنامه تجارت در یادداشتی در این روزنامه به موضوع مدیریت جدید در شهرداری تهران پرداخته و در ادامه مطلب آورده است: در طول 14 سال گذشته به رغم همه تلاش‌هایی که برای آبادانی این شهر صورت گرفته اما حلقه‌ای بسته در نظام مدیریت شهری شکل گرفته بود که هم موجب نفوذ مفاسد متعدد شد و هم انگیزه رشد و اعتلای کارکنان در بدنه شهرداری تهران را کم فروغ و گاه کاملا بی‌فروغ کرد.

عمده جوانان و زنان که در طول یک دهه گذشته توانسته بودند در عرصه کار کارشناسی و تحصیل به مدارج قابل اتکا دست پیدا کنند، انگیزه‌ای جز افزایش میزان حقوق و درآمد در ادامه تحصیل یا کار بیشتر نداشتند.

درصورتی که درعلم مدیریت، شاهرگ حیاتی و رشد و اعتلای نظام توسعه برمحور رشد کارکنان و احراز سمت‌های مدیریتی استوار گشته است.

دکتر نجفی اگرچه درعرصه مدیریت شهری دارای سوابق اجرایی نبود، اما ویژگی منحصربه فردی دارد که کمتر مدیر ارشدی با این نگاه و رویکرد درسال‌های اخیر دیده شده است.

اعتماد بسیار او به جوانان وزنان. هنوز یک هفته از ورود او به خیابان بهشت نگذشته بود که دو جوان را در معاونت‌های خود منصوب کرد. سپس با برگزیدن مدیران میانی جوان و همچنین چند تن از زنان کارشناس و با سابقه کاراجرایی درشهرداری‌های مناطق، به مطالبه بزرگ جامعه زنان پاسخ داد.

البته برخی ازفعالان حوزه شهری و اعضای شورای شهر انتقاداتی را به این نوع انتصابات وارد کردند. لیکن اگر زاویه ودیدگاه خود را دچار تحول توسعه‌ای کنیم؛ می‌بینیم که درعصر حاضر عرصه‌های مدیریت میانی در دست جوانان و زنان نخبه و البته مجرب به نسبت سن و سابقه کاری قرارگرفته و مدیران ارشد و تصمیم‌سازان چهره‌های استخوان خردکرده و دارای سوابق مدیریتی کلان هستند.

این نوع مدیریت و نگاه استراتژیک پاسخگوی آینده اصلاح طلبی وحتی کشوراست.نسل مدیران اول انقلاب به بازنشستگی و گاها خانه نشینی به دلیل کهولت سن رسیده‌اند.

ناگزیر باید ازهم اکنون در اندیشه جایگزینی برای آنان بود. خوب به خاطر داریم که مهندس نعمت زاده وزیر وقت صنعت،معدن و تجارت درسال 92 دریک سخنرانی اعلام کرد که باید مدیر از خارج وارد کنیم.

در آن ایام بسیاری از منتقدان دولت به سخن او ایراد گرفتند اما مهندس نعمت زاده از یک بحران بزرگ سخن گفت.

بحرانی که تا امروز هنوز خوب و درست به آن نگاه نشده است.

به طورمثال شهردارتهران دریکی از مناطق شهرداری پزشکی را که سابقه کار در شهرداری و مدیریت نواحی درکارنامه خود داشت را به عنوان شهردار منطقه برگزید.انتقادات و هجمه‌ها آغاز شد اما به فاصله کوتاهی همگان دریافتند که انتخاب دکترنجفی انتخابی مناسب بود.

چرا که فرد منصوب شده یک بانوی مومنه و از خوشنامان در میان شهرداران نواحی درطول دوران تصدی سمت بوده است.

دوم یک زن است و مطالبه جامعه زنان هم برگزیدن بانوان توانمند برای مدریت شهری است.

سوم پزشک است و با موضوع سلامت و ضرورت توجه آن با مدیریت شهری، آن هم در کلان شهری چون تهران کاملا آشناست.

همه به درستی می‌دانیم شهر تهران ازهویت و سلامت روانی و بهداشتی تهی شده است.

شهری که روزگاری مرکز اندیشگی، طراوت و شادابی بوده است، به برج‌های بی‌سامانی تبدیل شده که روح انسانیت درآن در حال فراموشی است.

واقعا چه کسی گفته شهرداران باید مهندسان ساختمان باشند؟

این نگاه درطول 4 دهه گذشته چه برسرتهران آورده است.

اکنون ضروری‌ترین نیاز تهران مدیرانی است که هویت، مهربانی، سلامت جسم وروان را در ساخت و توسعه شهر بیش ازهمه چیز مد نظر قرار دهند.