فرهنگ شهرنشینی؛ابزار فرهنگ سازی
مدت زمانی است که نگهداری حیوانات خانگی تبدیل به یک معظل اجتماعی شهرها بالاخص تهران شده است.
علی محمدی پرویزیان- دکتری مدیریت استراتژیک در جهان اقتصاد نوشت: مدت زمانی است که نگهداری حیوانات خانگی تبدیل به یک معظل اجتماعی شهرها بالاخص تهران شده است. در گذشته برخورد قهری تنشهایی در سطح ملی و بین المللی ایجاد کرد تا جاییکه تبدیل به نماد حیوان آزاری حکومت اسلامی گردید. به بهانه مطرح شدن این موضوع در روزنامه جوان و تقاضای تصویب قانون در مجلس شورای اسلامی، راهکاری عملی و اصولی ارایه میگردد.
اولین مساله که باید مورد توجه قرار گیرد اینست که محل رسیدگی به اینچنین موضوعات شهری، شورای شهر و نه مجلس میباشد. حسن رسیدگی و گذراندن قانون در شوراهای شهر، کمتر سر و صدا نمودن و حل معضلات بدور از رقابتهای سیاسی میباشد.
دومین مساله اینست که باید یاد بگیریم که مشکلات با قوه قهریه و هیاهوسازی حل نمیشوند. کشورهای غربی که سمبل انضباط و فرهنگ شده اند، خود این فرهنگ را با ابزارهای تغییر رفتار و کنترل رفتار در جوامع خود حاکم نموده اند. ابتداعا قوانین تصویب میشوند و سپس با اعمال جریمه های نقدی، رعایت آنها را تضمین مینمایند،
نمونه موفق این رویه در ایران، بستن کمربند ایمنی و توقف خودروها پشت خط عابر چراغ راهنمایی میباشد. پس بدون ایجاد هیجان و سروصدا میتوان در شوراهای شهر در خصوص الزامات نگهداری حیوانات خانگی قانون گذراند و با اعمال جریمه به خاطیان، رعایت قوانین را تضمین نمود.
موضوعات مهم مرتبط با حیوانات اهلی به دو بخش: ۱-سلامت و بهداشت حیوان ۲-الزامات محل زندگی حیوان خلاصه میشود. قوانین هم باید مرتبط با این دو تنظیم و گذرانده بشوند. شناسنامه دار شدن و صدور کارت سلامت مربوط به بخش اول، نحوه تردد و مکان تردد مربوط به بخش دوم میباشد.
بیشترین حساسیت مرتبط با تردد حیوان در شهر است که با توجه به معذورات مذهبی و تنگناهای شهری، انصافا معضل بزرگی شده است. واقعیت اینست که با هیچ ابزاری دیگر نمیشود شهروندان را از نگهداری حیوان منع نمود و از طرفی هم نمیشود حقوق دیگر شهروندان و رعایت بهداشت عمومی را نادیده گرفت. این یک واقعیت است که پیاده روها و پارکهای موجود و اصولا فضای سبز شهری گنجایش و کشش پذیرایی از این حیوانات را ندارد و پخش فضولات و ادرار آنها بهداشت شهری را در خطر قرار داده است.
به نظر نویسنده گذراندن قانون عوارض نگهداری حیوان میتواند بهترین راه حل باشد. بدین صورت که صاحبان در ازای نگهداری هر حیوان، یک رقم ثابت ماهیانه بابت عوارض به شهرداری پرداخت مینماید. در ازای پرداخت عوارض، شهرداری در نقاطی از شهر، اماکنی را برای گشت و گذار اختصاصی این حیوانات با صاحبانشان فراهم میکند. اگر حیوانی خارج از این اماکن تردد نماید، با جریمه سنگین مواجه میشود. در این طرح هر حیوان علاوه بر شناسنامه شهری، دارای یک قلاده ردیاب میشود تا ضمن کنترل محل تردد حیوان از گم شدن و سرقت آن هم جلوگیری شود. واگذاری اجرای این طرح به بخش خصوصی میتواند ضامن پویایی آن باشد. شرکتهای تخصص شکل گرفته و با آموزش کارمندان، همکاری با دامپزشکان و مراجع علمی آموزشی به فرهنگسازی و توسعه آن همت میگمارند.
حسن اصلی این طرح فرهنگ سازی نگهداری حیوان ضمن رعایت حقوق دیگر شهروندان، ایجاد اشتغال و محدود شدن نگهداری حیوان بواسطه هزینه بر بودن آن میباشد.
امید است تا با برخورد اصولی با معضلات اجتماعی، ضمن فرهنگ سازی به توسعه و رشد جوامع شهری خود کمک کنیم.
