گفت‌وگوی ملی به‌جای دولت آشتی ملی

محمدرضا خاتمی، نائب رئیس مجلس ششم و از چهره‌های مشهور سیاسی اصلاح‌طلب در گفت‌وگویی از دولت روحانی خواسته که دولت آشتی ملی تشکیل دهد و در کابینه خود از چهره‌های اصولگرا نیز بهره ببرد.

او تاکید کرد:«ما توقع داریم دولت بتواند بدون تنش کار کند. این یعنی باید آن حساسیت‌های لازم را در نظر گرفت. توقع از دولت این است که با دولت آشتی ملی زمینه را برای تغییر فضای سیاسی فراهم کند.»

این در حالی است که کشورها در زمان‌هایی به دنبال تشکیل دولت آشتی ملی هستند که در داخل یا با یک نیروی خارجی به‌طورجدی مشکل داشته باشند. به‌طور نمونه پس از استعفا جمشید آموزگار، نخست‌وزیر محمدرضا شاه پهلوی از سمت خود جعفر شریف امامی به‌جای او این سمت را بر عهده گرفت و به دلیل تظاهرات در اکثر شهرهای ایران گرچه پایبند باقی نماند او دولت خود را "دولت آشتی ملی" خواند.

در کشور سودان نیز به دلیل اختلافات داخلی سودان که پیش‌تر به تقسیم این کشور به انجامیده بود رئیس‌جمهور آن را وادار کرد تا تشکیل آشتی ملی را وعده دهد. در لیبی نیز پس از کشته شدن معمرالقذافی، دولت آشتی ملی تشکیل شد. بر این اساس چه ضرورتی دارد که در داخل کشور دولت آشتی ملی تشکیل شود.

علی تاجرنیا، عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت، در گفت‌وگو با رویداد۲۴ در این رابطه با طرح تشکیل آشتی ملی گفت: دولت آشتی ملی در زمان‌هایی تشکیل خواهد شد که بحران‌های واقعی کشور را در برگرفته باشد و شرایط به‌گونه‌ای پیش رود که نیاز به تشکیل یک دولت آشتی ملی از سوی تمام جناح‌های سیاسی احساس می‌شود.

وی در ادامه اضافه کرد: زمانی بحران‌ها در کشور ظاهری و خودساخته است. اتفاقاتی که بعد از انتخابات دوازدهمین دور ریاست جمهوری روی داد و همچنان هم ادامه دارد، یک نوع برهم زدن فضای عمومی برای گرفتن امتیازات از آقای روحانی است. بخشی هم به دنبال بر هم زدن شرایط و گرفتن ماهی از آب گل‌آلود هستند زیرا برنامه‌ریزی‌های این گروه برای رئیس‌جمهور نشدن آقای روحانی بود و طرحشان شکست خورد و آقای روحانی باقدرت بیشتری علیرغم مواضع اصولی و جدی که داشت توسط مردم انتخاب شد.

عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت یادآور شد: دولت آشتی ملی بدین معنا است که تمام قدرت‌ها را در جامعه تحت تأثیر قرار دهد نه اینکه فقط قوه مجریه که در ساختار قدرت ایران اختیارات محدودی دارد را در نظر داشته باشد؛ بنابراین طرح این مسئله در شرایط کنونی جز نحیف‌تر کردن دولت نتیجه دیگری ندارد.

تاجرنیا در قالب پیشنهادی به‌جای "دولت آشتی ملی" طرح "گفتمان آشتی ملی" را مطرح کرد و اظهار داشت: بهتر است به‌جای اینکه دولت آشتی ملی مطرح شود، گفتمان آشتی ملی برسرزبان ها افتد و درواقع هریک از نهادهای مشروع دیگر نظام اعم از انتصابی و انتخابی به رسمیت شناخته شود و به معنی واقعی کلمه بر خواست و رای مردم تمکین صورت گیرد. این مسئله بدون شک کمک می‌کند به تفاهم هر چه بیشتر بین جناح‌های سیاسی و نهایتاً فضای آرامی را شکل می‌دهد.

وی درباره وجود زمینه "گفتمان آشتی ملی" تأکید کرد: متأسفانه در یک‌طرف زیاده‌خواهی‌هایی وجود دارد و در طرف دیگر دائماً تعامل صورت می‌گیرد. بدین معنا به‌جای اینکه طرفین به سراغ یکدیگر آیند یک‌طرف محکم بر مواضع خود ایستادگی می‌کند و جناح اصلاح‌طلب معمولاً همراهی کردن را پیشه خودساخته و این مسئله آن جناح را بر تصمیمات خود مصمم تراز قبل کرده است.

این عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت توضیح داد: در انتخابات سال 92 شاهد بودیم که اصلاح‌طلبان به خاطر فضای کشور و تشکیل یک دولت نجات از کاندیدا اختصاصی خود در آن مقطع کوتاه آمدند و از آقای روحانی حمایت کردند. در انتخابات مجلس تقریباً تا چندین رده کاندیداهای اصلاح‌طلب رد صلاحیت شدند؛ اما بازهمین جناح با مجموعه انتخابات و نظام قهر نکرد و در انتخابات اخیر ریاست جمهوری بازهم از آقای روحانی حمایت به عمل آورد.

تاجر نیا در ادامه تصریح کرد: متأسفانه دوستان در جناح مقابل تصور می‌کنند اصلاح‌طلبان با هر شکلی، فشاری و یا محدودیت‌هایی بازهم رفتارها و سیاست ورزی‌های خود را به همین شکل ادامه خواهند داد. این را باید بدانند که تجربه حاکمیت یکدست در دوران آقای احمدی‌نژاد وجود داشت و رئیس‌جمهور، مجلس، قوه قضائیه و نهادهای اقتصادی اصولگرا کشور را با بحران کارآمدی مواجه کردند، باید از این تجربیات درس عبرت گرفت و برای تکرار آن تلاش نشود.

وی افزود: متأسفانه رفتار جناح سیاسی مقابل اصلاح‌طلبان درواقع از منظر گفتمان آشتی ملی تلقی نمی‌کنم و امیدوار هستم که درواقع یک نگاه به عقب و آنچه در دوران دولت نهم و دهم اتفاق افتاد، بیندازند تا شاید آن‌ها را متنبه کند زیرا در غیر این صورت عملی شدن گفتمان آشتی ملی کاری بسیار دشوار خواهد بود.