سرزمین قهوه، جوشید!

جهان اقتصاد نوشت: شاید همگان عادت کرده‌اند که خبرهای شورش و جنگ را بیشتر از خاورمیانه بشنوند، ولی گویا جنگ‌ها و درگیری‌ها به سمت آمریکای جنوبی کشیده شده است.

می‌توان گفت عمده‌ترین تفاوت میان قاره امریکای جنوبی و خاورمیانه این است که کشورهای خاورمیانه علاوه بر جنگ‌های داخلی، جنگ‌های بیرونی نیز انجام می‌دهند ولی در قاره امریکای جنوبی فعلا و در حال حاضر کشورها درگیر بحران داخلی هستند. بحرانی که بیشتر اقتصادی است و بسیاری آنها را ظهور رئیس جمهورهایی با دیدگاه پوپولیستی می‌دانند.

ونزوئلا که حال و روزش به وخامت کشیده شده و تکلیف آن چه زمانی مشخص می‌شود معلوم نیست.

اما برزیل وارد مرحله تازه‌ای از بحران شده و گرفتاری این کشور با ونزوئلا متفاوت است.

کشور ونزوئلا بعد از مرگ هوگو چاوز با ادامه راه همان سیاست‌های رئیس جمهور، سکان هدایت آن به نیکلاس مادورو سپرده شد.

مادورویی که دیدگاه‌های تقریبا یکسانی با چاوز داشت.

اما مردم برزیل که زودتر از مردم ونزوئلا به شرایط بد اقتصادی آگاه شدند، رئیس جمهوری را انتخاب کردند که دیدگاه‌های متفاوتی داشته ولی گویا مردم این تفاوت را حس نکرده و همچنان ناراضی‌اند.

این نارضایتی‌ها روز جمعه از ریودوژانیرو به سراسر جهان مخابره شد.

برزیلی که روزی به عنوان کشوری در حال توسعه نامیده می‌شد، حال در شرایط بدی گرفتار شده است.

عده‌ای این نظر را دارند که این مشکلات از زمان ریاست جمهوری روسف آغاز شد.

او که در سال ۲۰۱۰ در مقابل خوزه سرا توانست در دور دوم رئیس جمهور برزیل شود، با شرکت مجدد در سال ۲۰۱۴ دوباره در دور دوم با اختلافی اندک به پیروزی رسید. اما آرامش در ریاست جمهوری روسف زیاد طول نکشید و در پی انتشار اتهاماتی علیه وی مبنی بر دریافت رشوه از شرکت نفتی پتروبراس اعتراضات گسترده  میلیونی در برزیل شکل گرفت.

در نهایت میشل تمر ابتدا به عنوان رئیس جمهور موقت این کشور شد و بعد با برکناری روسف به عنوان رئیس جمهور برزیل سوگند یاد کرد.

مشیل تمر در سال  نیز۲۰۱۱ به عنوان معاون اول رئیس جمهور در کابینه دیلما روسف مسئولیت داشت.

اما در حال حاضر با توجه به گزارش‌های رسیده از برزیل نشان می‌دهد که برزیل دچار بحران اساسی است و آن کشور هم مانند ونزوئلا در شرایط خوبی به سر نمی‌برد.

خبرها حاکی از این است که فروشگاه‌ها، اتومبیل‌ها، اتوبوس‌ها و.. در ریودوژانیرو به آتش کشیده شده‌اند.

در حین برگزاری اعتراضات مردم و  جولان دادن آنها در خیابان‌ها مردم در خانه‌های خود مانده و از ترس بیرون نیامدند.

مردم این شهر به سیاست‌های حاکم در کشور معترضند و برخی از اتحادیه‌ها خواستار اعتصاب شده‌اند.

اتحادیه‌های کارگری در اعتراض به اصلاح نظام بازنشستگی خواستار این اعتصاب شده بودند.

از صحبت‌های رئیس جمهور این کشور مشخص است که خود او نیز می‌داند که برزیل در چه شرایط است.

او معتقد است که برزیل در بدترین شرایط رکود قرار دارد ک هیچگاه در این کشور اتفاق نیفتاده است.

او از مردم خواسته است تا برای بیرون آمدن از این شرایط بحرانی همه باید دست به دست هم دهند تا بتوانند مشکلات حاکم بر کشور را حل کنند.

به نظر می‌رسد که اعتصابات مردم برزیل در دو دهه اخیر بی‌سابقه بوده است و هیمن امر باعث شده تا نگرانی درباره سرزمین قهوه بیش از قبل باشد.

کنگره برزیل در روزهای آتی درباره تغییرات پیشنهادی در قوانین بازنشستگی رای‌گیری خواهد کرد. طبق آن، حداقل سن بازنشستگی برای مردان ۶۵ و برای زنان ۶۲ سال می‌شود. کارمندان در بخش دولتی سابقا می‌توانستند به دلایل شرایط فردی زودتر بازنشسته شوند. پیشنهاد دولت میشل تامر، رئیس‌جمهوری برزیل برای مقابله با رکود همچنین شامل کاهش مزایای بازنشستگی هم می‌شود.

رئیس جمهور برزیل معتقد است که این طرح برای پرهیز از فروپاشی نظام بازنشستگی لازم است اما نظر مردم عکس آن است.  اتحادیه‌ها می‌گویند که هزینه این تغییرات شامل افزایش سن بازنشستگی و کاهش مزایا بر دوش فقیرترین بخش جامعه برزیل خواهد افتاد.

در جریان اعتصاب مردم برزیل، بسیاری از جاده‌ها بسته شده است.

باید منتظر ماند و دید که آیا مردم برزیل تا پایان دوره کاری تمر که دسامبر ۲۰۱۸ به پایان خواهد رسید صبر می‌کنند یا او نیز گرفتار سرنوشتی همانند روسف خواهد شد.

علیرضا امامی فرد