درس‌هایی از یک عتاب و یک پوزش
خبر و تصاویر عتاب وزیر محترم بهداشت درمان و آموزش پزشکی خطاب به یکی از مسئولان محلی شهرستان‌های استان ایلام چند روزی است در رسانه‌های خبری و شبکه‌های اجتماعی دست بدست می‌شود.
به گزارش ایلنا، چند نکته در این خبر قابل تامل است:
تقریبا عمده رسانه‌ها صرف نظر از گرایش سیاسی خود خبر این مواجهه را منعکس کردند. خبری که به هر حال از برخورد دو مقام دولتی حکایت داشته و البته ناخشنودی نمایندگان افکار عمومی از این ادبیات نیز در هر دو سوی این رسانه‌ها درک می‌شود.
نگاهی به تصاویر نسبتا کامل این بازدید که منجر به برخورد وزیر با همکار دولتی او شده حکایت از مطالبات به حق حاضران در محل بازدید دارد که شاید به لحاظ اجرایی و ضوابط تعریف شده امکان اجرای آن در مقطع فعلی زمانی میسر باشد یا نباشد. که به هر حال مواجهه با این فضا خود فشار مضاعفی را بر هیئت بازدیدکننده و در راس آن وزیر محترم بهداشت وارد می‌کند.
بی‌تردید انتظار از یک مقام محلی نیز انعکاس کاستی‌ها و مطالبات مردمی است. چرا که به هر شکل تولی این امور، به عنوان نماینده اجرایی دولت بر دوش او نهاده شده است.
اما یکی از اقتضائات مدیریت وقت شناسی است و اینکه هرسخنی در کجا عنوان شود. آنها که کار اجرایی کرده‌اند می‌دانند که دوره سوار شدن بر احساسات مردم و نگاه پوپولیستی نمی‌تواند داروی درد این مردم محروم باشد. فلذا شایسته‌تر این بود که این مسئول محلی در نشست یا جلسه‌ای اداری به عنوان کردن مشکلات و مطالبات مردم منطقه خویش می‌پرداخت.
از سوی دیگر سعه صدر از شاخص‌های ضروری یک مدیر در نظام اسلامی است که به هر تقدیر انتظار می‌رفت جناب وزیر نیز در این ارتباط خویشتن‌داری و درایت بیشتری – همچون همیشه – به خرج می‌دادند.
نقش شبکه‌های اجتماعی در این واقعه و وقایعی از این دست کتمان کردنی نیست. در عصر ارتباطات همه آحاد جامعه در زیر ذره‌بین رسانه‌ها موشکافانه تحلیل می‌شوند و گریزی از پاسخگویی برای هیچ گروهی از مردم مهیا نیست.
نگاه ارتباطی جناب دکتر قاضی زاده هاشمی وزیر محترم بهداشت در جای خود ستودنی است.
یکی انکه ایشان شهامت اصلاح ارتباط مخدوش پیشین خویش را در کوتاهترین زمان ممکن را داشتند تا از یک همکار دولتی – هر چند در رده‌های پایین‌تر- چند باره پوزش بخواهند و به شکلی اشتباه خود را بپذیرند و دیگر آنکه انتشار مکالمه صورت پذیرفته با فرماندار محترم در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی نشان از آن دارد که جناب وزیر بدون نگاه به رده‌های اداری و تکلفات اینگونه و تنها بر مشی انسانی خویش ضمن عذر خواهی از این مسئول محلی از علنی نمودن این رفتار پسندیده – که شاید خیلی از مدیران از آن بیمناک‌اند – ابایی نداشته است.
در مجموع رویدادی اینچنینی گرچه شاید چندان زیبنده نبوده است ولیکن عکس العمل فوری، مثبت و سازنده وزیربهداشت می‌تواند الگوی قابل تسری در نظام مدیریتی ما باشد. تاکید می‌کنم عکس العمل ایشان – یعنی اقرار به اشتباه و پوزش خواهی – قابل الگو برداری است نه عمل نخستین ایشان.
نویسنده: فرشاد فخیمی
