یک بام و دو هوای سیاستهای حمایت از تولید داخل وزارت کشاورزی
سیاستهای تجاری وزارت جهادکشاورزی به عنوان متولی بازار محصولات کشاورزی و باغی را می‌توان نمونه عینی مثل یک بام دو هوا دانست.
به گزارش ایلنا روزنامه جهان اقتصاد نوشت:تصویب قانون انتزاع یا همان تمرکز وظایف و اختیارات بخش کشاورزی در وزارت جهادکشاورزی را می‌توان یکی از اشتباهات مجلس نهم دانست، چراکه با این تصمیم این وزارتخانه عهده‌دار مسؤلیت‌هایی فراتر از حوزه تخصصی خود شد.
تصمیم‌گیری در بخش بازرگانی محصولات کشاورزی و باغی از جمله مواردی است که وزارت جهادکشاورزی نشان داده که نه تنها تخصصی در آن ندارد که به دلیل ضعف در حوزه کارشناسی به تصمیمانی منتهی می‌شود که بعضا آسیب‌های جدی را متوجه تولیدکننده و یا مصرف‌کننده می‌کند.
نکته قابل تأمل در سیاست‌گذاری‌های این وزارتخانه رفتاری است که می‌توان آنرا به مثل یک بام و دو هوا تعبیر کرد.
در حالیکه تولید برنج در داخل کشور با میزان تقاضا و مصرف متناسب نیست و باید قریب به نیمی از نیاز کشور از محل واردات تأمین شود، اما تصمیم‌گیری‌های اشتباه موجب شده علاوه بر آسیب‌های جدی که متوجه تجار و واردکنندگان شده، بازار مصرف نیز از تبعات منفی این اشتباهات در امان نماند و به عنوان مثال تنها در یک سال گذشته، بهای برنج ایرانی حدود ۱۰۰ درصد افزایش قیمت داشته باشد.
اگرچه نمی‌توان منکر اهمیت موضوع حمایت از تولید داخلی بود، اما این حمایت نباید به گونه‌ای باشد که آثار مخرب آن بیش از نتایج مثبت باشد.
حال با چنین نگاه ویژه‌ای که برای حمایت از تولید داخل در این وزارتخانه وجود دارد، این سؤال پیش می‌آید که چرا در مورد محصولات دیگر چنین رویکردی وجود ندارد.
در حالیکه ایران به عنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان گردو پس از چین و آمریکا در رتبه سوم جهان قراردارد، چرا باید از دیگر کشورها گردوه وارد کشور شود.
چنانکه در همایش تجاری ارمنستان و ایران اعلام شده‌است، برای صادرات چند نوع کالا از جمله گردو و گردوی فرآوری شده به ایران توافق شده‌است.
این در حالی است چندی پیش رمضان رویین‌تن مدیرکل دفتر میوه های سردسیری و خشک وزارت جهاد کشاورزی بر این موضوع تأکید کرده و اعلام کرده‌بود که واردات گردو به کشور ممنوع است.
با درک این سیاست یک بام و دو هوای مسؤلان وزارت جهادکشاورزی این سؤال مطرح است که چگونه ممکن است واردات یک کالای اساسی که میزان تولید آن کمتر از تقاضای بازار است، محدود و شرایط سختگیرانه‌ای برای واردات آن اعمال می‌شود و مسؤلان این وزارتخانه بدون توجه به بازخوردهای بازار مبنی بر افزایش غیرمنطقی قیمت‌ها، همچنان بر مواضع خود پافشاری می‌کنند.
از سویی چگونه ممکن است، مدیرانی با تعصب ویژه در حمایت از تولید داخل، در برابر واردات محصولی دیگر که رتبه سوم تولید جهانی را داریم و سرانه مصرف آن ۵٫۷ برابر میانگین مصرف جهانی است، عکس‌العملی در برابر واردات این محصول نداشته باشند.