اهمیت جذب آرای خاکستری در انتخابات ٩٦
آنچه برای آقای روحانی در انتخابات سال ٩٦ اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند، جذب آرای خاکستری است.
به گزارش ایلنا، صادق زیباکلام، مطلبی درباره نشست خبری دیروز رئیس جمهوری در روزنامه اعتماد نوشت.
ادبیات رییس‌جمهور در نشست خبری روز گذشته که غالب مردم مخاطب آن بودند، صادقانه بود. لیکن از رییس‌جمهور انتظار می‌رود که مشکلات و موانع پیش روی کشور را کمی شفاف‌تر، جدی‌تر، علنی‌تر و صریح‌تر با مردم درمیان بگذارد.
در این صورت است که توقعات و انتظارات مردم از رییس‌جمهور منتخب‌شان آگاهانه‌تر و با شناخت بهتری شکل خواهد گرفت.
امروز بسیاری از نیروهای تندروی اصولگرا با فراغ‌بال و ادبیاتی تند و تیز به دولت حمله می‌کنند. آنها بیان می‌کنند که برجام هیچ حاصلی نداشته و وضعیت کشور از زمان بحران‌های احمدی‌نژاد تغییری نکرده است. در حالی که در دولت یازدهم تحریم‌های مربوط به هسته‌ای برداشته شده است و باید از اصولگرایان تندرو و تخریبگران دولت سوال کرد که آیا وضعیت کشور در مورد تحریم‌های مرتبط با توافقنامه برجام و هسته‌ای اساسا با سال ٩١ و پیش از برجام قابل مقایسه است؟
البته اصولگرایان با هدف کاهش رای آقای روحانی دست به چنین تخریب‌هایی می‌زنند. آنها می‌دانند موفقیت دولت یازدهم در حوزه دیپلماسی خواسته و مطالبه مردم بوده است و همین مساله می‌تواند نتیجه انتخابات ٩٦ را به نفع آقای روحانی تغییر دهد.
یکی از موفقیت‌های مهم رییس دولت یازدهم برجام بوده است و همین موفقیت به قدری اهمیت دارد که مردم دوباره آقای روحانی را در سال ٩٦ به عنوان رییس‌جمهور انتخاب کنند. همچنین آقای رییس‌جمهور رسما تصمیم خود مبنی بر نامزدی خود در انتخابات ریاست‌جمهوری آتی را اعلام نمی‌کند چرا که می‌داند در این صورت حجم حملات نسبت به دولت و شخص ایشان افزایش پیدا خواهد کرد. ضمن اینکه می‌داند در این صورت فعالیت‌های تندروها برای زمینه‌سازی ردصلاحیت آقای روحانی در سال ٩٦ افزایش خواهد یافت. آنچه برای آقای روحانی در انتخابات سال ٩٦ اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند، جذب آرای خاکستری است.
هرچه به انتخابات سال ٩٦ نزدیک‌تر می‌شویم مساله آرایش نیروهای سیاسی از یک سو و مشارکت رای‌دهندگان از سوی دیگر مهم‌تر و جدی‌تر می‌شود. شکی نیست که بخش مهمی از ١٨ میلیون رای آقای روحانی در انتخابات سال ٩٢ آرای خاکستری بود.
این بخش از رای‌دهندگان مطمئن نبودند که تمایل به شرکت در انتخابات دارند یا خیر و اگر هم در انتخابات شرکت کنند به چه کسی باید رای بدهند. بنا بر مسائل پیچیده جامعه‌شناسی درصد آرای خاکستری در انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران نسبتا بالا است. به عبارت دیگر کم نیستند افرادی که نمی‌دانند در اردیبهشت ماه سال آینده در انتخابات شرکت می‌کنند یا خیر.
البته این افراد دلایلی برای عدم شرکت در انتخابات نیز دارند که از آن جمله می‌توان به توجیه‌کننده نبودن عملکرد دولت آقای روحانی اشاره کرد. در عین حال این آرای خاکستری از این مساله هم گریزان است که اگر شخصی مثل آقای روحانی رییس‌جمهور آینده کشور نباشد، یک گزینه اصولگرا رییس‌جمهور خواهد شد. بنابراین صاحبان آرای خاکستری از سویی به انتخابات ترغیب می‌شوند و از سویی دیگر تمایل چندانی برای حضور پای صندوق رای ندارند و به همین دلیل است که تحت فشار این دو نیروی غیر همسو مردد می‌مانند. تکلیف این آرای خاکستری تا اردیبهشت ماه سال آینده روشن خواهد شد.
در خرداد ماه ٩٢ حدود ٧٢ ساعت مانده تا انتخابات صاحبان آرای خاکستری تصمیم به شرکت در انتخابات و رای به آقای روحانی گرفتند. سوال دیگر آن است که آیا آرای خاکستری می‌تواند رای آقای روحانی را به مرز ١٩ میلیون و بالا‌تر برساند یا خیر؟
جای تردید است که شور انتخاباتی سال ٩٢ در اردیبهشت ماه سال ٩٦ نیز تکرار شود و بر این اساس ممکن است آقای روحانی بخشی از رای‌اش در سال ٩٢ را از دست داده باشد. موفقیت دولت در حوزه برجام می‌توانست موجبات رویش رای گسترده را برای آقای روحانی فراهم کند.
با این حال اصولگرایان از فردای عقد قرار داد برجام با هر ابزاری که در اختیار داشتند با برجام در افتادند و در تریبون‌ها و دیگر بلندگوهای‌شان علیه برجام سخن گفتند. آنها تلاش کردند تا با تبلیغاتی گسترده برجام را بدون دستاورد جلوه دهند. متاسفانه سکوت آقای ظریف و تیم مذاکره‌کننده و حتی شخص آقای روحانی نیز آب به آسیاب تندروها ریخت. ریزش‌ها و رویش‌های رای روسای جمهور مستقر در دوره دوم انتخاب‌شان امری طبیعی است. با توجه به این دلایل می‌توان پیش‌بینی کرد که اگر تغییر و تحول خاصی در ماه‌های آینده صورت نگیرد آقای روحانی در سال ٩٦ چیزی حدود ١٥ میلیون رای داشته باشد.
البته این مقدار حدود چهار برابر رای آقای جلیلی است و در اینکه آقای روحانی قادر خواهد بود با همین میزان رای، تمامی نامزدهای احتمالی اصولگرایان را شکست دهد، تردیدی نیست. هر اصولگرای دیگری اعم از آقایان قالیباف، جلیلی، میرسلیم یا باهنر که در برابر آقای روحانی در انتخابات آتی قرار بگیرند، شکست می‌خورند و شرایط امروز کشور و دو جناح سیاسی به گونه‌ای است که آقای روحانی به آسانی و با دست بسته نیز قادر خواهد بود که گزینه‌های اصولگرایان را شکست دهد.