مقرری ماهیانه مدیر مجله رنگینکمان از ساواک
محمدحسین میمندی‌نژاد یکی از مدیران منصوب و مورد تأیید ساواک بود که پس از حمایت همه‌جانبه در زمان مدیرمسئولی و سردبیری مجله هفتگی «دنیای‌علم» درخواست انتشار مجله «رنگینکمان نو» را کرد و با آن موافقت شد.
به گزارش ایلنا، روزنامه کیهان در شماره امروز خود فعالیت محمد حسین میمندی نژاد دامپزشک و نویسنده ایرانی در عصر پهلوی پرداخته است. کیهان در این مطلب موضوع سر سپردگی این نویسنده به ساواک اشاره کرده است.
مسئله مبارزه با دین و علمای دینی پیش از آن که مسئله‌ای داخلی باشد، امری خارجی به حساب می‌آمد، چرا که مبارزه حضرت امام خمینی (رحمت‌الله‌علیه) با رژیم پهلوی بیش از همه منافع آمریکا، انگلیس و رژیم نامشروع غاصب و سست‌بنیان اسرائیل را با خطر مواجه می‌کرد. به همین جهت فرماندهی مبارزه با عالمان دینی و حرکت دینی انقلابی مردم با نیروهای آمریکا و انگلیس بود.
انگلیس در این مقطع از طریق فعال کردن «دفتر ویژه اطلاعات» و شورای عالی هماهنگی و تأسیس شورای هماهنگی رده دو، مرکز اطلاعات رژیم پهلوی به ریاست حسین فردوست را در سیستم امنیتی و اطلاعاتی کشور به شاه دیکته کرد. حسین فردوست دوره‌های ویژه اطلاعاتی را در انگلیس دیده بود و به عنوان چهره‌ای شاخص در جهت اهداف انگلیس در ایران فعالیت می‌کرد.
کمک به انتشار روزنامه‌ها و مجلات دست‌نشانده و سردبیران و مدیران تعیین شده از طرف «دفتر ویژه اطلاعات» یکی از بزرگ‌ترین اقدامات برای تحریف افکار عمومی و تغییر ذائقه دینی ـ ملی بود.
محمدحسین میمندی‌نژاد یکی از مدیران منصوب و مورد تأیید ساواک بود که پس از حمایت همه‌جانبه در زمان مدیرمسئولی و سردبیری مجله هفتگی «دنیای‌علم» درخواست انتشار مجله «رنگینکمان نو» را کرد و با آن موافقت شد.
نشریه‌ای که زیر نظر مستقیم و همکاری اداره کل سوم ساواک3 فعالیت داشت و به استناد مطالب بر جای مانده، علیه اسلام و به خصوص تشیع فعالیت می‌کرد و به ترویج بهائیت و فراماسونری می‌پرداخت.
مبارزه با دین، علمای دینی و مظاهر دینی کار هر کسی نیست و ویژگی‌های شخصیتی خاصی را می‌طلبد که ساواک همه آن‌ها را در میمندی‌نژاد یافته بود: فردی عصبانی، بی‌اعتنا به شخصیت و حیثیت اشخاص، خودخواه4 و هوچی5. وی همچنین طرفدار سیاست غرب و رژیم مشروطه سلطنتی معرفی شده است6 که در ادای دین به خانواده پهلوی پشتکاری مثال‌زدنی داشت. احمد اللهیاری از دست‌اندرکاران مطبوعات آن زمان در مورد میمندی‌نژاد می‌نویسد:
«[میمندی‌نژاد] در کنار تدریس در دانشگاه به فعالیت مطبوعاتی نیز روی آورد و با اخذ امتیاز ... رنگینکمان به‌صورت مستقل به‌کار پرداخت.
وی سپس به محمدرضا پهلوی نامه نوشت و داوطلب نگارش زندگی‌نامه رضاخان گردید و پس از موافقت شاه سال‌ها سلسله مطالبی را تحت عنوان زندگی‌نامه رضاشاه کبیر در مجله رنگینکمان انتشار می‌داد. چاپ زندگی‌نامه رضاخان بهانه خوبی برای اخاذی به دست میمندی نژاد داده بود، به طوری‌که وی هر چند ماه یک بار مبالغ کلانی از دربار به عنوان پاداش و حق‌التحریر دریافت می‌کرد.
وی موجودی به شدت حسابگر و خسیس بود و با اینکه به بهانه شرح حال رضاخان و انتشار مجله رنگینکمان کمک‌های کلانی از دولت می‌گرفت، اما هیچ‌گاه حاضر به پرداخت حق‌التحریر به نویسندگان نبود و تمام دوران انتشار رنگینکمان به‌صورت رایگان از نوشته‌ها و آثار نویسندگان بهره‌برداری می‌کرد...
[میمندی‌نژاد] نویسند‌ه‌ای پرگو بود و نوشته‌هایش اکثرا خالی از محتوا بود.»
میمندی‌نژاد با کد اصلی 13/1/130 و کد فرعی 9080 در اختیار ساواک قرار داشت و مورد توجه «دفتر ویژه اطلاعات» بود. در یکی از اسناد ساواک آمده است:
«نامبرده [میمندی‌نژاد] مورد لطف و محبت تیمسار ارتشبد فردوست و از زمان قائم‌مقامی معظم‌له در ساواک ماهیانه مبلغ 15000 ریال دریافت می‌دارد. 5/10/1357»
البته پیش از فعالیت در «رنگینکمان نو»، میمندی‌نژاد کار جدی خود در مطبوعات را با روزنامه «مرد امروز» شروع کرده بود.
او که پس از حوادث شهریور 1320، مانند بسیاری از روشنفکران با رویکرد تلاش برای تحقق اهداف استعماری غرب در ایران پا به عرصه سیاست و البته به ظاهر فرهنگ گذاشته بود، پس از انتشار مجله « سپید و سیاه»9، متعلق به علی بهزادی10 با نوشتن پاورقی، همکاری خود را با آن آغاز کرد. وی هر کسی را که مخالف او فکر می‌کرد فاسد، خائن و عامل اجنبی!! می‌دانست و به شدت مورد حمله قرار می‌داد و چون در نظر او ـ تقریبا ـ همه فاسد و خائن و عامل اجنبی بودند، پس در مقالاتش به همه حمله می‌کرد.