جزئیاتی از رسوایی یک شبکه ماهواره‌ای

به گزارش ایلنا، روزنامه جوان نوشت؛ حدود شش سال پیش زمانی که مهدی فلاحتی، مجری تلویزیون «صدای امریکا» (VOA) به همکار جوانش تجاوز کرد، هنوز اخبار رسوایی‌های جنسی شبکه‌های ماهواره‌ای چندان فراگیر نشده بود، حتی برخی از شبکه‌های ماهواره‌ای که امروز تشت رسوایی‌شان به زمین خورده است، متولد نشده بودند. آن زمان الهام ستاکی که مورد هتک حیثیت قرار گرفته بود، تصور می‌کرد با طرح شکایت علیه فلاحتی و گزارش ماوقع به مدیران بالادستی «صدای امریکا» می‌تواند به حقش برسد و جلوی گسترش بی‌اخلاقی جنسی در رسانه‌ای که در آن مشغول به کار است را بگیرد.

اتفاقی که اکنون با انتشار ویدئویی که خانم ستاکی از خودش منتشر کرده و در آن به شرح اتفاقات آن سال و وقایع بعدش پرداخته است، مشخص شده تصوری اشتباه بوده است. این شبکه به جای آنکه بخواهد فلاحتی را به خاطر اقدام غیراخلاقی‌اش جریمه کند یا کاری کند که وی به سزای عمل منافی اخلاقش برسد، کاری می‌کند که ستاکی مجبور به سکوت شود. رسانه امریکایی طرف مجری متجاوز را در این ماجرا می‌گیرد و حتی نمی‌گذارد قضیه خیلی پیگیری شود.

حالا شش سال از آن ماجرا می‌گذرد. الهام ستاکی هنوز هم به خاطر آن اتفاق ناراحت است و نمی‌تواند تأثر خود را پنهان کند، یادش نرفته است که «صدای امریکا» چطور باعث شد تجاوز یک مجری به فراموشی سپرده شود. در عوض صدای امریکا این روز‌ها خود را منادی اخلاق جلوه داده و در انتشار اخبار مربوط به یک پرونده اخلاقی در ایران پیشگام شده و ضمن مصاحبه با قربانیان و فرد متهم، جریان‌سازی رسانه‌ای را به راه انداخته و تلاش می‌کند خود را مدافع قربانیان تجاوز‌های جنسی نشان دهد؛ سیاست دوگانه امریکایی‌ها که بار‌ها در موارد مختلفی شاهد آن بوده‌ایم. اینکه امریکایی‌ها تا زمانی مدافع حقوق بشر هستند که به وسیله آن بتوانند دشمنان سیاسی‌شان را تحت فشار قرار دهند و در مقابل فجایعی که در کشورشان رخ می‌دهد یا هم‌پیمانان‌شان انجام می‌دهند کاملاً سکوت می‌کنند، مسئله‌ای روشن است.

مجری صدای امریکا نه اولین و نه آخرین همکار شبکه‌های ماهواره‌ای بوده که به خاطر فضای حاکم بر آنها دست به اقدامات غیراخلاقی می‌زند. تا به حال چندین مورد افشاگری از سوی زنانی که در شبکه‌های ماهواره‌ای توسط همکاران و مدیران مرد مورد اذیت و آزار جنسی قرار گرفته‌اند، منتشر شده است. چه شبکه دولتی  بی‌بی‌سی که هم در بخش انگلیسی زبان و هم در بخش فارسی آن پرونده اذیت و آزار جنسی کارمندانش منتشر شده، چه شبکه «من و تو» که آن هم در لندن حضور دارد و چه شبکه‌های امریکایی تلویزیون‌های متعلق به گروه‌های ضد انقلاب مستقر در لس‌آنجلس، تنها چیزی که در این بین تفاوت دارد نوع برخورد با این مفاسد اخلاقی است که درباره پرونده‌های داخل ایران تلاش برای بزرگنمایی می‌شود و درباره معایب و رذالت‌های اخلاقی کارمندان به ظاهر روشنفکر این شبکه‌ها تا حد امکان سعی بر مسکوت گذاشتن ماجرا و حتی تهدید شاکیان برای انصراف از پیگیری حقوق‌شان است.

الهام ستاکی به خاطر اینکه نخواست از شکایتش منصرف شود، اخراج می‌شود.

جمشید چالنگی، دیگر مجری صدای امریکا که به خاطر حمایت از ستاکی با مشکلاتی روبه‌رو می‌شود و نهایت مجبور می‌شود این شبکه را ترک کند، در همان سال‌ها مطلبی را در مورد فضای «صدای امریکا» و اتفاقی که برای ستاکی رخ داده می‌نویسد.

این کارشناس رسانه این‌گونه مطرح می‌کند: «چرا شخصی که مورد هتک حرمت قرار گرفته اخراج می‌شود اما شخص خاطی و متجاوز به جای اخراج ترفیع درجه گرفته و در جایگاه مهم و حساس‌تری قرار می‌گیرد و مسئولیت جذب و گزینش مجریان جدید که غالباً خانم هستند به وی سپرده می‌شود؟ امثال خانم ستاکی در صدای امریکا زیادند. افرادی که از ترس اخراج مجبورند دم فرو ببندند و سکوت اختیار کنند. گفتنی‌ها زیاد است من هم بنا نداشته و ندارم به این موضوعات بپردازم تا جمهوری اسلامی بهره‌برداری کند  و شاد شود!» صدای امریکا می‌تواند در کنار تماس با قربانیان تجاوز در ایران تریبونی آزاد هم در اختیار کارمندان خودش قرار دهد تا آنها نیز فرصت افشاگری یابند و درباره آنچه زیر پوست این شبکه رخ می‌دهد، صحبت کنند!