قصور ما مخاطبان شبکههای ماهوارهای را زیاد کرد
رؤیا تیموریان با انتقاد از برخی «محدودیتهای بیش از اندازه»، میگوید: قصور و اشتباهات ما در تلویزیون منجر به جذب شدن مخاطبان به تولیدات سطح پایین شبکههای ماهوارهای شده است.
به گزارش ایلنا، این بازیگر باسابقۀ تئاتر، سینما و تلویزیون با اشاره به بازگشتش به صحنه تئاتر بعد از پنج سال، در گفتوگو با «خبرآنلاین» توضیحاتی درباره این مسأله و برخی انتقادهایش مطرح کرد. بخشهایی از این گفتوگو را در ادامه میخوانید:
شما آخرین بار با سریال «نفس گرم» به کارگردانی محمدمهدی عسگرپور که سال 94 از شبکه یک پخش شد در تلویزیون حضور داشتید و در عین حال در کارنامه کاریتان سریالهایی فراموشنشدنی مانند «رعنا»، «شب دهم» و «مدار صفر درجه» دیده میشود. با توجه به این که به واسطه «نفس گرم» چندان فاصلهای با مناسبات تلویزیون ندارید، افت کیفیت و میزان مخاطب سریالها را در چه چیز میدانید؟
شرایطی که بر سناریونویسی، فیلمبرداری و بازیگری آن زمان حاکم بود منجر به شکلگیری اتفاقی مانند «رعنا» شد. بعد از آن هم خیلی از آثار تلاش کردند موفقیت «رعنا» را تکرار کنند و اتفاقات خوبی هم رخ داد که از جمله آنها تا جایی که حضور ذهن دارم میتوان به «شب دهم»، «مدار صفر درجه»، «امام علی»، «پدر سالار» و بسیاری از آثار دیگر اشاره کرد.
ما دوره بسیار خوبی را تجربه کردیم. دورهای که حاصل کار نویسندگانی متبحر در مدیوم تلویزیون و بازیگرانی بود که دوست داشتند در کارهای باکیفیت بازی کنند و با جان و دل برای مردم زحمت میکشیدند.
به هیچ عنوان نمیخواهم برای آن دسته از همکارانم که اکنون مشغول کار در تلویزیون هستند سوتفاهمی ایجاد شود و تاکید میکنم اگر کار خوبی باشد قطعا من هم به عنوان بازیگر در آن شرکت خواهم کرد زیرا هیچگونه محدودیتی بین سه مدیوم تئاتر، تلویزیون و سینما برای خود قائل نیستم و هر کجا اتفاقی باکیفیت و همراه با لذت کشف و زحمت در حال وقوع باشد حتما در آن حضور خواهم داشت.
این وضعیت را ناشی از چه چیز میدانید؟
یکی از دلایل این افت در سالهای اخیر محدودیتهای بیش از اندازهای است که مدیران با دلایل خاص و کمابیش غیرقابلپذیرش خود اعمال میکنند. نباید فراموش کنیم که ما به عنوان هنرمند بعد از حدود 37 سال کار کردن خط قرمزهایمان را میشناسیم. ما اهالی همین سرزمین هستیم و در تمام این سالها با احترام به خط قرمزها کارمان را انجام دادهایم انجام میدهیم. یکی از دلایل افت کیفیت آثار تلویزیون همین خط قرمزهایی است که مرتب عوض و بیشتر میشوند. چیزهایی که گاه برای بعضیها نیست و برای بعضیها هست.
مدیری میآید که چیزی را قبول دارد و مدیر بعد از او آن چیز را قبول ندارد. حاصل تصویبها و عدم تصویبها، خواندن چند باره سناریوها و اصلاحات آنها به قدری طولانی، فرسایشی و خستهکننده شده که بسیاری را دلزده کرده و از صرافت کار کردن انداخته است. مجموعه این اتفاقات بر تولیدات تلویزیون اثرات منفی میگذارد و برد وسیع و تاثیرات فرهنگی آن را محدود میکند.
یکی از مواردی که معمولا در پاسخ به این سوال به آن اشاره میشود گسترش شبکههای ماهوارهای است.
هر زمان بحث شبکههای ماهوارهای میشود من به عمد از بردن نام آنها خودداری میکنم چون آنقدر سطح پایین هستند که ذکر نامشان بیدلیل بزرگشان میکند. حال آنکه همه ما میدانیم چه هستند و که هستند.
ما در مقابل فعالیت شبکههای ماهوارهای باید از حرفهایها، باتجربهها و جوانان بااستعدادمان کمک بگیریم، برایشان هزینه کنیم و دستشان را برای کار باز بگذاریم. فراموش نکنیم هر کار فرهنگی هزینه دارد و نمیتوان با هزینه پایین کار باکیفیت ساخت.
قصور و اشتباهات ما در تلویزیون منجر به جذب شدن مخاطبان به تولیدات سطح پایین شبکههای ماهوارهای شده است. فراموش نکنیم اگر مخاطب آثار بیکیفیت شبکههای ماهوارهای را میبیند اشتباه از ما بوده است.
ظاهراً بحثهای اقتصادی و کمبود بودجه هم در این میان بیتاثیر نیست.
قطعاً. گاهی اوقات اقتصاد تلویزیون آنقدر ضعیف است که ما حتی نمیتوانیم دستمزد پنج سال پیشمان را بگیریم. طبیعی است که با وضعیت اقتصادی و تورمی که وجود دارد این اتفاق آزاردهنده است.
قصد کارگردانی تئاتر دارید؟
اگر بتوانم سالن بگیرم، سال آینده این کار را خواهم کرد. ایدههایی را با عباس جمالی به عنوان نویسنده در میان گذاشتهام که امیدوارم حاصل خوبی داشته باشد.