کامبیز نوروزی:
تساهل و تسامح در روابط بین‌الملل جایی ندارد / لزوم همکاری‌های قدرت‌های منطقه برای مقابله با خشونت
دولتهای دموکراتیک در خارج از حوزه سرزمینی خود مرتکب رفتارهای به شدت غیر دموکراتیک می شوند. چون برای بسط قدرت نیازمند این گونه رفتارها هستند، تجاوز نظامی یک نمونه خیلی ساده این گونه رفتارهای غیر دموکراتیک است.
یک حقوقدان ساخت روابط بین الملل را مبتنی بر منافع دولت‌ها دانست و افزود: آنچه که رفتار دولت ها را تعریف می کند منافعشان است، اخلاق به عنوان یک واقعیت، پایه روابط بین الملل نیست.
کامبیز نوروزی که در آستانه نشست " رفع خشونت از نظام بین الملل " با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی امید گفتگو می‌کرد با بیان این که خشونت در نظام بین الملل صرفا ناشی از عقاید افراطی نیست، گفت: علی‌رغم این که گفتمان مسلط در روابط بین الملل خشونت را ناشی از گروه‌های افراطی می داند، اما این موضوع جدیدی در روابط بین الملل است که سابقه آن به واقعه ۱۱ سپتامبر بر می گردد درحالیکه سابقه خشونت در روابط بین الملل پیش تر از این وجود داشت.
وی افزود: مسلما عقاید افراطی که همراه با نوعی تعصب پایدار است در خشونت رفتاری در سطح خرد و کلان موثر است. درعقاید افراطی معمولا فرد یا گروه آنچه را که معتقد است به عنوان حقیقت و باور مطلق فرض می دارد و به عنوان ملاک الگوی رفتاری و فکری خود قرار می دهد ازاین رو بین افراد و گروه هایی که دارای عقاید افراطی هستند بروز رفتارهای خشن افزایش پیدا می کند.
نوروزی نقش همکاری‌های منطقه ای را در رفع خشونت در خاورمیانه موثر دانست و خاطر نشان کرد: مسلما دلایل کافی برای حمایت از داعش زمانی از بین می‌رود که روابط حسنه بین دولتهای منطقه افزایش یابد. چراکه توسعه جریان داعش به واسطه تقویت و حمایت پنهان دولت‌هایی است که عامل ناامنی منطقه هستند در نتیجه روابط سازنده و مبتنی بر حسن همجواری کشورهای منطقه راهگشای رفع خشونت از منطقه خواهد بود.
این حقوقدان با ابراز نگرانی از گفتمان مسلط در روابط بین الملل تاکید کرد: ما با فاصله‌های مفهومی پر رنگی مواجه هستیم به عنوان مثال ادبیات بین الملل در مورد خشونت علیه زنان و کودکان با مسایل واقعی خود جوامع سازگار نیست چرا که این مفاهیم تا حد زیادی متاثر از فرهنگ ها و شرایط اجتماعی است
نوروزی تصریح کرد: اگر خصوصیات اجتماعی مختلف در گفتمان بین‌الملل در حوزه حقوق زنان و کودکان رعایت شود یک همکاری ترویجی بین المللی می تواند بر ارتقاع سطح حقوق زنان و کودکان در سطح نظام بین الملل کمک کند.
وی قدرت را عامل بازدارنده خشونت در نظام بین الملل معرفی کرد و گفت: مدارا و تساهل اگرچه در اخلاق فردی مطرح می شود اما در مناسبات اجتماعی بیشترجزء امور اجتماعی طبقه بندی می شود در واقع تساهل و تسامح جزء آثار دموکراسی در جامعه است و بر طبق این الگو به دیگران حق اشتباه و جبران می دهیم.
این حقوقدان با بیان اینکه نمی توان تساهل و تسامح را در روابط بین الملل به صورت جدی مطرح کرد، گفت: اگرچه به عنوان آرمان دور و دراز راهکار خوبی برای رفع خشونت از نظام بین الملل است اما با توجه به این که ساخت روابط بین الملل مبتنی بر منافع دولت‌ها است و آنچه که رفتار دولت‌ها را تعریف می کند منافعشان است اخلاق به عنوان یک واقعیت، پایه روابط بین الملل نیست.
وی پایه روابط بین الملل را قدرت دانست و افزود: دولتهای دموکراتیک در خارج از حوزه سرزمینی خود مرتکب رفتارهای به شدت غیر دموکراتیک می شوند. چون برای بسط قدرت نیازمند این گونه رفتارها هستند، تجاوز نظامی یک نمونه خیلی ساده این گونه رفتارهای غیر دموکراتیک است.
نوروزی خشونتی که در نظام بین الملل اعمال می شود را نامشروع دانست و گفت: از نظر حقوق بین‌الملل این خشونت ها نامشروع است اما همین نظام بین الملل متاسفانه در این گفتمان فعلی که توجیه حقوق بشری هم دارد خشونت را تجویز می کند و در مقابل همین خشونت ساکت می ماند. از نظر قواعد حقوقی، خشونت قطعا مردود است اما این مذمت چندان ارزش عملی ندارد. در نتیجه دولت ها باید بتوانند به سطحی از قدرت و یا الگویی از برقراری رابطه با سایر قدرت‌ها برسند که موجبات اعمال خشونت علیه خود را از بین ببرند.
