تحلیل اشتباه دولت در بن بست مجلس

عقب نشینی‌های مکرر «دانش آشتیانی»، پذیرش اتهامات چند ساله‌ی تندروهای اصولگرا به اصلاح طلبان، ضعف در اقناع و تپق‌های زیاد او در جلسه‌ی رای اعتماد، نشانه‌ی اشتباه دولت در معرفی او یا ضعف استراتژی دفاعی اوست.

به گزارش انصاف نیوز، دانش آشتیانی مانند محمود نیلی احمد آبادی و رضا فرجی دانا و نیز مانند محمدعلی نجفی در جلسات بررسی رای اعتماد و یا استیضاح، استراتژی عقب نشینی را برگزیدند؛ از ادبیات طرف مقابل استفاده کردند و به انکار گذشته پرداختند؛ حرکتی که نتیجه‌اش از پیش مشخص بود.

انتخاب نمایندگانی ضعیف برای دفاع و یا دفاعی ضعیف از سوی حتی علی مطهری، حتما با این پیش بینی دولت بوده که با این شیوه می‌توان نظر تندروها را جلب کرد؛ اتفاقی که نیفتاد و تکرار آن هم به احتمال زیاد نتیجه‌ای مشابه خواهد داشت.

شاید شیوه‌ی مناسب این باشد که دولت یا یکی از گزینه‌های مورد حمایت جناح راست را به مجلس معرفی کند که بتواند از موضع خود سخن بگوید و رفتاری مطابق با گفتارش ارائه کند و از آن دفاع کند و یا گزینه‌ای اصلاح طلب معرفی شود که قاطعانه از موضع خود بگوید و عقب نشینی‌هایی مشابه آقای آشتیانی نداشته باشد.

به عنوان مثال، آیا عضویت در هیات موسس جبهه‌ی مشارکت، «وصله» است که آقای آشتیانی به صورتی ناشیانه تکذیب می‌کند و بهانه می‌دهد که بلافاصله یکی از نمایندگان برگه‌ی تایید آن را به اصطلاح «رو» کند؟

چطور محمود حجتی بدون کوتاه آمدن از موضع خود، از همین مجلس رای گرفت و وزیر شد در حالی که عضو شورای مرکزی جبهه‌ی مشارکت بود و همه می‌دانستند که مقلد مرحوم آیت الله منتظری بوده است؟

علی ربیعی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در حالی از همین مجلس رای گرفته است که تندروها او را ابداع کننده‌ی «تقلب ۸۸» می‌خواندند؛ کسی که با متر تندروها شاید یکی از کلیدی ترین عناصر تاثیرگذار در سال ۸۸ بود.

وضعیت بیژن نامدار زنگنه، عباس آخوندی و محمود واعظی، وزرای نفت، راه و ارتباطات نیز نزدیک به ربیعی است و به لحاظ عیار «اصلاح طلبی» و دخالت در مسایل سال ۸۸، فاصله‌ی زیادی با دانش آشتیانی دارند.

به نظر می‌رسد ادبیات ضعیف و از موضع نزدیک خواهش آشتیانی در جلسه‌ی رای اعتماد و قبول مواضع غیراخلاقی و غیراسلامی و غیرقانونی برخی مخالفان دولت درباره‌ی اتفاقات سال‌های اخیر به ویژه بعد از سال ۸۸، همچنین وعده‌های برکناری افرادی از وزارتخانه که هیچ منع قانونی برای همکاری نداشته و ندارند، می‌تواند به ریزش در هواداران دولت بیانجامد. به ویژه که این استراتژی باعثتعامل با مجلس نشده و روز به روز آرای مخالفان بیشتر شده است.

یکی از راه‌های جلوگیری از جوسازی‌ها علیه دولت، شاید بیان صریح خواسته‌های پشت پرده‌ی واقعی مخالفان با گزینه‌های اخیر وزارت علوم است؛ چون در مقایسه‌ی منطقی رای به امثال ربیعی، زنگنه، حجتی، آخوندی و واعظی با عدم رای به نیلی و آشتیانی به بهانه‌ی «فتنه»، قابل توجیه و فهم نیست.

منبع: انصاف نیوز