تاملی پیرامون ماجراهای این روزهای وزارت علوم و مجلس

امید: وزارت علوم باز هم بدون وزیر ماند. آقای دانش آشتیانی هم نتوانست از مجلس اصولگرا رای اعتماد بگیرد. این سومین وزیر پیشنهادی حسن روحانی برای وزارت علوم بود که از سد بهارستان‌نشینان عبور نکرد.

اول بار میلی منفرد به عنوان نخستین وزیر پیشنهادی علوم به مجلس معرفی شد که با صحنه‌گردانی اعضای جبهه پایداری و رهپویان ولایت در مجلس عرصه بر میلی منفرد تنگ شد و او نتوانست به شهرک غرب تهران برود و در قامت وزیر در وزاتخانه علوم مدیریت کند. بعد از او جعفر توفیقی زمام امور وزارتخانه را در دست گرفت و پیش بینی می شد او بعد از اتمام دوران سرپرستی بر وزارت علوم به عنوان گزینه پیشنهادی رئیس جمهور به مجلس معرفی شود که فشار افراطیون و جوسازی ناجوانمردانه علیه دکتر توفیقی، روحانی را از معرفی او به مجلس منصرف کرد. رئیس جمهور ماه گذشته در مراسم آغاز سال تحصیلی دانشگاه‌ها از چگونگی تسلیم شدنش در برابر افراطیون پرده برداشت. آنجا که گفت: «از یمین و یسار فشار آوردند تا توفیقی را معرفی نکنم و به خاطر آرامش دانشگاه ها سر فرود آوردم».

این اولین عقب نشینی روحانی در برابر اقتدارگریان بود و قابل پیش بینی بود مخالفین دولت در پی عقب‌نشینی رئیس جمهور و وزرا هستند از این رو بود که بعد از آنکه رضا فرجی‌دانا سکان دار وزارت علوم شد طیف افراطی مجلس که در سالیان گذشته وزارت علوم حیات خلوت آنها بود فشار را بر وزیر علوم افزایش دادند و او را مکرر به مجلس فراخواندند و متاسفانه آقای فرجی دانا هم در برابر حملات افراطیون مجلس گام به گام عقب نشینی کرد و کار را به آنجا رساند که درخواست های ناموجه مجلسیان او را وارد کارزار استیضاح کرد و کار را برای خود و وزارت علوم سخت کرد.

بعد از استیضاح وزیرعلوم و انتخاب نیلی احمدی آبادی برای جانشینی فرجی دانا مجددا مباحثتکراری و کاسبکارانه آن هم از نوع " فتنه " و ادعای دخالت وزیر پیشنهادی علوم در این ماجرا مطرح شد. ترفندی که جریان افراطی مجلس به خاطر عقب‌نشینی رئیس جمهور در برابر اینگونه اتهامات واهی بخوبی برای حذف مخالفین خود به کار می برند و متاسفانه نیلی احمدی آبادی طی جلساتی که پیش از رای اعتماد با نمایندگان داشت با کوتاه آمدن از مواضع خود و افتادن در دامی که افراطیون طراحی کرده بودند باعثشد وزارت علوم همچنان بدون وزیر اداره شود.

گزینه بعدی رئیس جمهور یعنی دانش آشتیانی هم با سناریوسازی اقتدارگرایان برای از میان به در بردن او رو به رو شد. طرح موضوعاتی انحرافی نظیر مخالفت دانش با بسیج دانشجویی و… مجددا وزیر پیشنهادی روحانی را در دام از پیش طراحی شده مخالفانش انداخت و دانش آشتیانی در مصاحبه‌های متنوعی که قبل از برگزاری جلسه رای اعتماد با رسانه‌های مختلف انجام داد بیشتر حجم مصاحبه‌های خود را معطوف به پاسخگویی به موضوعات انحرافی طراحی شده از سوی افراطیون اختصاص داد. گو آنکه خود را در مقام متهمی می‌دید که باید از خود دفاع کند در حالیکه می‌بایست با قاطعیت صرفا به تبیین برنامه‌های خود برای اداره وزارت علوم می پرداخت نه آنکه سخنانی را مطرح کند که از آن عقب‌نشینی از مواضع استنباط شود. متاسفانه بدعت ناروای اینگونه عقب نشینی‌ها از سوی رئیس جمهور انجام پذیرفت و جدای آنکه مجلس فعلی به زعم نگارنده در طراز ملت ایران نیست و باید تا پایان عمر مجلس آن را تحمل کرد ولی امید است گزینه بعدی رئیس جمهور برای تصدی وزارت علوم - که انشالله با مشورت از اهل فن انجام پذیرد - با تجربه گرفتن از عملکرد گزینه‌های پیشین به گونه ای در مواضع خود اظهار نظر کند که از آن عقب نشینی و بهانه دادن به افراطیون استنباط نشود.